Jeugdbescherming: Waar rook is, is vuur?

Dat een pyromaan niet bij de brandweer mag werken, is logisch. Zo vindt niemand het vreemd dat een kleptomaan niet bij de bank mag werken en een tasjesdief niet in de thuiszorg. Maar hoe werkt dat nu eigenlijk bij het ouderschap? Is dat vergelijkbaar met een functie of een baan? En wie is dan de baas? Zijn dat jouw kinderen, hun woordvoerder of misschien wel de publieke opinie?

Bewijzen dat je als ouder tekort schiet?

Ik bedoel, je kunt door een kinderrechter van de functietitel ‘ouder’ ontheven worden via een – met een duur woord – gezagsbeëindigende maatregel. Dan is overduidelijk dat je als ouder iets niet goed hebt gedaan. Maar wat gaat hieraan vooraf?

Moet bewezen zijn dat je als ouder tekortgeschoten bent? Of kan je, ook slechts bij verdenking, ‘ontslagen’ worden? Kortom; moet je in het plaatje passen of zorgt ‘men’ ervoor dat je in het plaatje gaat passen?

Ons gezin en Jeugdbescherming

Na meerdere jaren ervaring met Jeugdbescherming is er bij ons gelukkig nooit sprake geweest van het risico op het verliezen van de ouderlijke macht. Maar ik weet inmiddels wél hoe krom zaken bij instanties zoals deze soms kunnen zijn.

Mijn ex-partner en ik waren vijftien jaar lang samen. Ik vind het nog altijd ongelooflijk dat we in een vechtscheiding terecht kwamen. Ik heb geregeld liggen piekeren en me zo vaak verbaasd. Waarom konden wij dit niet oplossen met elkaar? De reden voor onze vechtscheiding en nare dingen die wij tegen elkaar hebben gezegd houd ik liever voor mijzelf.

Wanneer je te maken krijgt met Jeugdbescherming is dat niet iets wat je aan de grote klok hangt. Toch kies ik er vandaag voor om een aantal opvallende zaken te bespreken. Want, dat wij hulp kregen van een instantie is namelijk zeker geen uitzondering. Al heb ik mij in deze periode geregeld ontzettend alleen gevoeld.

Ambulante hulp in coronatijd

De quarantaineperiode van COVID-19 maakte het nog lastiger. In volle emotie, schreef ik e-mails en voerde ik beeldbelgesprekken over de meest uiteenlopende privézaken in de hoop dat ik begrepen zou worden. Ik moest hen toch zien te overtuigen dat ik het beste met mijn kinderen voor heb.

Ook ondervond ik, dat mijn kinderen weliswaar behandeling kregen, waar zij al zo lang op wachtten, maar dat het door COVID-19 nogal te wensen overliet. Weg met de eerste indruk, persoonlijke benadering en medemenselijkheid. Mijn eerste ‘indruk’ van de ambulante hulpverlening was mijn linker muisknop en dat maakt het soms best lastig om hen te vertrouwen.

Deugen wij niet?

Dat ene vernietigende rapport waar de hele boel door in gang werd gezet, bleef ons gezin maar achtervolgen. Er stond nog zoveel oude informatie in en halve waarheden. Bovendien werd het onderzoek dat door de Raad van de Kinderbescherming werd uitgevoerd, gedaan terwijl de grootste positieve veranderingen nog voor ons lagen, Zo’n instituut heeft er natuurlijk weinig mee te maken dat er wachtlijsten zijn.

Er werd ons een stempel op gedrukt. Zie daar maar eens verandering in te brengen. Het deugt niet. Maar deugt het rapport niet, of deugen wij niet?

Vernieuwende ideeën die wij opperden werden de kop ingedrukt omdat ze té vooruitstrevend zouden zijn. ‘Wij werken nu eenmaal met organisaties die de aanbesteding hebben gewonnen. Eigen Kracht en Autonomie zijn modetermen die niet op ‘onze gezinnen’ van toepassing zijn.’

Vanwege de werkdruk leek het voor onze jeugdbeschermer soms gemakkelijker een eenheidsworst te verkiezen boven het bekijken van ons specifieke gezin. Ervaren beroepskrachten, met levenservaring, kennis, kunde maar soms ook een fikse dosis beroepsdeformatie, hadden soms moeite om ons ‘gewoon’ op ons woord te geloven. Waarom worden conclusies bij voorkeur getrokken na het lézen van rapporten terwijl je toch echt moet kíjken om de werkelijkheid van vandaag te kunnen zien?

Het belang van Jeugdbescherming

Want, wie weet het antwoord; schaadt het mijn kinderen als ik ze een dag minder zie of is het getouwtrek over uren en tijden misschien nog wel schadelijker? Het lijkt mij een vreselijk lastige baan, om jeugdbeschermer te zijn. Om dagelijks op een juiste manier onderscheid te maken tussen wat logisch gedrag is en wat niet door de beugel kan.

Toch, na alles wat wij hebben meegemaakt kan ik oprecht zeggen dat het noodzakelijk is dat Jeugdbescherming bestaat en dat het gros van haar medewerkers integer is en het beste voor heeft met onze kinderen. Gelukkig maar.

Meer informatie over Jeugdzorg en Jeugdbescherming

Jeugdbescherming is een maatregel die wordt opgelegd door de rechter als de gezondheid of veiligheid van een kind in een gezin in het gedrang is. Vaak is dan al vrijwillige hulp aangeboden aan het gezin die niet of niet voldoende werkt of wordt geweigerd.

Het gaat bij Jeugdbescherming om het welzijn van kinderen en jongeren in gezinnen waar zij niet voldoende veilig en gezond kunnen opgroeien. Vaak zijn het gezinnen met meerdere problemen, zoals bijvoorbeeld schulden, psychiatrische problematiek, verslaving, huiselijk geweld of licht verstandelijke beperking. Er zijn drie soorten maatregelen jeugdbeschermingsmaatregelen die de rechter kan opleggen: een OTS of onder toezichtstelling (dit komt het meest voor), ontzetting uit de ouderlijke macht of ontheffing uit de ouderlijke macht. Er bestaan ook acute situaties, als een kind gevaar loopt, waar een spoedprocedure voor kan worden opgesteld om het kind uit huis en in een veilige omgeving te plaatsen.

Bron: Jeugdzorgnederland.nl