Nee zeggen tegen je kind, waarom het niet werkt

Soms lijkt het er op dat je, als moeder van een klein kind, bijna niks anders meer doet dan nee zeggen. Ze tasten voortdurend je grenzen af en het lijkt wel of ze er een sport van maken om je uit te dagen. Nee zeggen tegen je kind is één, de reden waarom het niet werkt is een andere zaak. Voor een ouder is het vaak frustrerend om alles te moeten blijven herhalen. Normaal gesproken zou je denken dat wanneer je één keer nee zegt, je kind het voor een volgende keer zou onthouden. Maar zo werkt het nu eenmaal niet bij kinderen.

Er zijn een aantal handige trucjes die jou kunnen helpen. Niet enkel bij het consequent zijn maar ook om minder frustraties te verzamelen. Hou vooral in je achterhoofd dat een kind niet zomaar niet gehoorzaamt. Achter elk gedrag schuilt een reden, ook bij kleintjes. Voor ouders die een aantal goede tips en inzichten kunnen gebruiken waarom het niet werkt, hebben wij enkele dingen op een rijtje gezet.

Consequentie en duidelijkheid

Elke ouder heeft zijn specifieke manier van opvoeden en we gaan er van uit dat achter elke intentie goede bedoeling zit. Huisregels zijn er om nageleefd te worden en dat geldt voor elk lid van het gezin. Het is niet omdat je ukkepuk nog klein is dat hij zich hier niet aan moet houden. Die huisregels naleven leer je een kind stap voor stap en het zal zelf wel aangeven tijdens zijn ontdekkingsreis. Het is vanzelfsprekend dat die regels afhankelijk zijn van de leeftijd maar bijvoorbeeld niet op de bank springen moet voor ieder van het gezin gelijk zijn.

Het is heel verwarrend voor een peuter of kleuter als zij iets niet mogen en grote broer of zus wél. Ook 'nu en dan' is een begrip wat een kleintje niet kent. Als nu iets mag, waarom mag het dan overmorgen niet meer? Wees zo standvastig mogelijk en jouw kleintje zal er alleen maar baat bij hebben.

Waarom niet? Daarom niet!

Als een kind iets niet mag en je nee zegt, is voor jou wellicht de kous af. Maar hoe klein je zoontje of dochtertje ook is, vaak is het voor hen niet genoeg. En niet enkel dàt. Een kind dat een 'neen' krijgt zonder te weten waarom raakt volledig in de war omdat hij het niet begrijpt. Ook al lijkt dit voor jou heel banaal, toch bestaat de kans dat hij dit in het onderbewuste opslaat als een trauma. Want trauma's hoeven niet altijd zwaar negatieve ervaringen te zijn, er bestaan ook kleine trauma's met grote gevolgen. Dit is één van de belangrijkste redenen waarom nee zeggen tegen je kind vaak niet werkt.

Heb je even…?

Een goede opvoeding vergt geduld, veel liefde en nog meer geduld. Nee zeggen tegen je kind doe je in één seconde maar verklaren, in kindertaal, waarom iets niet kan of mag duurt iets langer. Een goede ouder wil dat hun kinderen gezond eten omdat junkfood maar weinig voedingswaarde bevat. Nee zeggen, zonder de tijd te investeren om uit te leggen waarom niet, is junkfood voor de geest. Een kind begrijpt heel veel, als het duidelijk en helder uitgelegd wordt op zijn of haar maat. Je zult merken dat je minder vaak nee hoeft te zeggen omdat de boodschap beter blijft hangen.

Maar hoe doe je het dan?

'Nee, afblijven!' is voor een kind bedreigend om twee redenen; de boze of geërgerde toon die je aanslaat én het ontbreken van het 'waarom niet'. 'Nee lieverd, dit gaan we niet doen want ..' zal een kind beter doen luisteren en het zal begrijpen waarom jij het niet wilt.

'Nee niet doen want je maakt alles stuk!' is genoeg om je kind later met faalangst op te zadelen. In het onderbewuste van jouw kleintje kan dit worden opgeslagen als 'Ik doe alles stuk', zonder een reden, want die heeft het onderbewuste niet nodig. Wanneer jouw kind volwassen is, is de kans groot dat het nergens aan durft te beginnen omdat zijn innerlijke stemmetje nog altijd hetzelfde riedeltje afspeelt. Wanneer je echter zou zeggen 'Nee liefje, laat staan want daar zijn je handjes nog te klein voor' of, 'Nee, niet doen want je bent nog niet sterk genoeg om het op te tillen.', krijgt het kind een heel andere boodschap mee.

Voor elke keer dat je nee zegt, heb je wellicht een grondige reden. Die reden meedelen op maat van jouw kleintje zal een groot verschil maken.

Niet elke ouder is psycholoog

Het kan best dat je zelf opgevoed bent met een nee zonder toevoegingen want toen ging dat gewoon zo. Heel wat volwassenen van nu hebben dan ook te kampen met een laag zelfbeeld en/of falingsangst. Het is makkelijker om een kind hiervan te vrijwaren dan de 'foute boodschappen' op te lossen in het onderbewuste wanneer ze een volwassen man of vrouw geworden zijn. Als je nooit een goede reden gehad hebt, toen je zelf nog een kind was, waarom iets niet mocht, ga je merken dat het aanvoelt alsof je een hoop begrip gemist hebt. Als je nee zegt tegen een kind voelt het zich ook niet begrepen want achter waarom het iets wil, zit ook een reden.

'Ik neem een snoepje omdat ik daar zin in heb' zal makkelijker een nee verwerken als 'Nee schat we gaan zo eten' volgt. En nee, we kunnen niet allemaal psychologen zijn maar wel consequent, begripvol en liefdevol, iets wat kinderen heel hard nodig hebben.

Ik wil het en ik wil het nu!

Het is normaal voor een kind om te krijgen wat het wil, op het moment dat het iets wil. Nog niet zo lang geleden hoefde het maar heel even te huilen en het kreeg een flesje, de borst of een nieuwe pamper. Een baby is totaal afhankelijk van de ouders en heeft een ingebouwd mechanisme om te verkrijgen wat het wilt of nodig heeft op het moment dat het nodig is. Wanneer het peutertjes of kleutertjes geworden zijn, kunnen ze hun behoefte uiten. Ofwel door woordjes en indien dat nog niet wil lukken, door daden. Een 'nee' krijgen is dan ook totaal iets nieuws waar ze mee moeten leren omgaan. Het zal van jou afhangen of je van deze leertijd, zowel voor jou als voor je kleintje, ook een leuke tijd maakt. Nee zeggen tegen je kind en weten waarom het niet werkt geeft je altijd een streepje voor.

Zorg voor afleiding

'Nee je krijgt geen snoepje' kun je vervangen door 'Een snoepje niet schat maar mama heeft lekkere druifjes gekocht, die vind je vast super lekker.' of 'Nee je krijgt geen snoepje maar ik begrijp wel dat je er zin in hebt hoor. Zullen we anders samen een mandarijntje pellen, dat lust je toch ook graag?' Wanneer je niet wil dat een kind iets krijgt waar het naar vraagt kun je het makkelijk op een zijspoor zetten. Want vaak gaat het niet zozeer om het snoepje op zich maar wil het mondje beziggehouden worden.

Ook in de supermarkt kunnen kinderen wel eens lastig doen omdat ze zoveel lekkere dingen zien die hun aandacht trekken. Je kunt met je kleintje afspreken dat, wie niet zeurt tijdens het winkelen, thuis een beloning krijgt. Gaan ze wél zeuren moet je uiteraard consequent zijn want doe je dat niet, beloon je ongewenst gedrag.