Zodra ik hem in handen had, die zwangerschapstest, waarop met het juiste licht en de ogen wat toegeknepen, toch echt een tweede lijntje te zien was, was ik direct heel blij en opgelucht. We hadden er immers wel even op moeten wachten. Maar nu zou die droom van een tweede kindje toch weleens in vervulling kunnen gaan. Na spannende, maar eigenlijk onbezorgde weken zonder al te veel kwalen, kwam er na 16 weken weer die vervelende diagnose: zwangerschapsdiabetes.
Natuurlijk zorg je goed voor jezelf als je zwanger bent omdat dat ten goede komt aan jou en aan je kindje. Voldoende rust nemen, gevarieerd en gezond eten en in beweging blijven is belangrijk. Extra vitamines en voedingssupplementen nemen hoort daar ook bij. Zwangere vrouwen hebben een specifieke behoefte aan extra voedingsstoffen. De Gezondheidsraad adviseert om voor en tijdens je zwangerschap extra vitamines te nemen. Wij zetten op een rij welke vitamines je voor en tijdens je zwangerschap het beste kunt nemen.
De eerste 10 weken van mijn zwangerschap was ik vaak misselijk, maar nadat ik mezelf dwong iets te eten ging het meestal wel. Hoe anders is dat voor zwangere vrouwen die HG hebben (Hyperemesis Gravidarum). HG is nog steeds een onbekende zwangerschapsziekte waar veel onbegrip voor is. Het wordt vaak afgedaan als een ‘zwangerschapsmisselijkheidje’, maar het is een vreselijke ziekte die heel naar is voor de zwangere vrouw in kwestie, maar ook ontwrichtend kan zijn voor gezinnen.
Vrouwen met HG zijn 24 uur per dag misselijk, moeten ontzettend vaak overgeven en vaak duurt dit de hele zwangerschap. En ze zijn niet een beetje misselijk, maar echt goed ziek en 30 keer overgeven per dag is geen uitzondering, vaak met als gevolg een of meerdere opnames in het ziekenhuis.
Dat dat een grote stempel drukt op je beleving van de zwangerschap, mag duidelijk zijn. Hoe groot dat stempel is blijkt uit ervaringsverhalen van partners wiens vrouw HG hebben of hadden. Ik las zes verhalen van zorgzame lieve mannen die alles deden om de zwangerschap van hun vrouw enigszins draaglijk te maken, maar die allen ook leden onder deze vreselijk nare aandoening. Ik deel graag een van deze verhalen met je, het verhaal van Sebastiaan.
Zwanger worden is niet vanzelfsprekend, en een gezond kindje ter wereld brengen ook niet. Dat wordt me nog eens extra goed duidelijk als ik de cijfers lees van Fonds Gezond Geboren: In Nederland overlijden twee baby’s per dag en bijna 700 baby’s per jaar worden geboren met blijvende invaliditeit. De grootste oorzaak is vroeggeboorte. Fonds Gezond Geboren presenteert daarom hun nieuwe landelijke campagne Strong Babies met als doel 30% minder vroeggeboortes in 2030. Hoe willen ze dat bereiken?
Ziek was ik. Doodziek. Elke dag weer. Zodra ik wakker werd of zelfs ’s nachts hing ik boven de pot. Een crackertje met kaas of een appel was het enige wat mijn lichaam maandenlang binnen kon houden. Goed voor het figuur na de zwangerschap maar een pretje was het niet. Ik had geen last van food cravings, ik walgde van de dingen waar ik voorheen zo dol op was.
Daar stond ik dan, met teststrip nummer 3 in mijn hand, de dokter had echt gelijk. Ik was zwanger. Een golf van emoties overstroomde me. Mijn ouders, Jordi, mijn studie, mijn leven, alles wat ik tot nu toe had opgebouwd zag ik in rook opgaan. Hoe kon mij dit in hemelsnaam overkomen? Ik kende de standaard types van tv; roken, drinken, wonend bij je ouders en onveilige seks. Niet de categorie waar ik mijzelf in zou plaatsen. Mijn studie rechten ging goed, ik woonde net samen met mijn vriend, rookte nooit en dronk alleen op feestjes. Na een ongelofelijk heftige periode vol keuzestress, spanningen in mijn relatie en ook angst voor hoe de buitenwereld zou reageren besloot ik de knop om te zetten en er vol voor te gaan. Ik wilde geen standaard “tienermoeder” zijn en dit ben ik dan ook niet.
Het is al weer even geleden maar Meer voor Mama’s had nog een trimesterupdate van me te goed: de derde, en daarop aansluitend de bevalling en het ‘vierde’ trimester. Dus hierbij: een beschrijving van de laatste loodjes en de bevalling – met 38 weken en 6 dagen is onze tweede zoon Gijs gezond en wel geboren. We zijn dolgelukkig met en apetrots op hem en ons gezin.
Hoe ik eraan kom weet ik niet meer, maar ik ben in het bezit van een nogal gedateerd en enorm zijig boekje over zwangerschap. ‘Negen maanden. De zwangerschap van week tot week,’ is de pakkende titel. Het zal vast een cadeau zijn geweest van mijn vriend toen ik zwanger was, zijn gevoel voor humor is een zeldzame. Het boek is in de boekenkast verdwenen en er niet meer uitgehaald, tot ik het afgelopen week weer tegenkwam toen ik diezelfde boekenkast aan het uitmesten was. Hij ging bijna op de ‘mag-weg-stapel’ toen ik het boek opensloeg op de bladzijde ‘doorslaggevende tips om het geslacht van de baby te beïnvloeden’. Ik moest huilen en lachen tegelijk en dacht: nog even bewaren dit boek, want dit móet ik delen.
Inmiddels ben ik de derde-trimestergrens gepasseerd en dus is het tijd voor een tweede trimesterupdate. Het tweede trimester begint ergens rond week 13 en eindigt – hoewel de meningen daar over verdeeld zijn – rond de 27e zwangerschapsweek. Dat is al weer een paar weken geleden; hieronder beschrijf ik (relatief) kort hoe ik de tweede drie maanden ervaren heb.