Mola-zwangerschap

Als je zwanger bent is het altijd spannend of de zwangerschap goed zal gaan. Helaas gaat het soms niet goed, zoals bij een mola-zwangerschap. Maar wat is het eigenlijk?

Een normale zwangerschap

Bij een normale zwangerschap wordt een eicel bevrucht door een zaadcel. Deze bevruchte eicel gaat zich vervolgens delen. Er zijn dan twee cellen. Deze cellen gaan zich ook weer delen en zo ontstaat er een klompje van cellen die zich steeds delen. Uit deze cellen zal dan een placenta en een embryo ontstaan. Op de eerste echo zul je dan ook een vruchtje met een kloppend hartje zien. Vanaf het begin van de zwangerschap wordt het zwangerschapshormoon hCG aangemaakt.

Wat is een mola-zwangerschap?

Bij een mola-zwangerschap gaat het anders dan bij een normale zwangerschap. Een mola-zwangerschap is een zwangerschap die niet goed is aangelegd. De zwangerschap gaat al heel vroeg mis: tijdens of kort na de bevruchting. Uit de bevruchte eicel ontwikkelt zich alleen een placenta, maar er ontstaat geen embryo. De placenta groeit door; hij gaat zelfs woekeren.

Doordat de placenta veel sneller groeit dan bij een normale zwangerschap, zal het hCG-gehalte in je bloed ook snel stijgen. In de placenta komen allemaal vochtblaasjes. Dit zijn de zogenaamde mola-blaasjes. Soms is er wel een embryo, maar deze is nooit levensvatbaar. Als er wel een vruchtje aanwezig is, wordt dit een partiële mola genoemd. Een mola-zwangerschap eindigt altijd in een miskraam. Een mola-zwangerschap komt gelukkig niet zo heel vaak voor.

Symptomen van een mola-zwangerschap

In eerste instantie merk je niet dat je een mola-zwangerschap hebt. Je maakt net als bij een normale zwangerschap het zwangerschapshormoon hCG aan. Je kunt daarom last krijgen van de bekende zwangerschapskwaaltjes zoals misselijkheid of vermoeidheid. De hCG-waarden in je bloed stijgen wel sneller. Omdat de placenta sneller groeit dan bij een gewone zwangerschap kan het wel dat je al dikker bent dan normaal is voor de termijn van je zwangerschap. Als je wat verder komt in de zwangerschap, neemt de kans op bloedverlies toe.

Vaststellen van een mola-zwangerschap

Vaak is de eerste aanwijzing voor een mola-zwangerschap een afwijkende echo. Op de echo is dan geen embryo met een kloppend hartje te zien. Je ziet alleen dat de baarmoeder gevuld is met blaasjes. Deze blaasjes lijken op een tros druiven. Er is bij een mola-zwangerschap geen vruchtwater aanwezig. Als er gedacht wordt aan een mola-zwangerschap, zal er een bloedonderzoek gedaan worden om te zien hoe hoog de hCG-waarden in je bloed zijn. Bij een mola-zwangerschap zijn deze waarden meestal abnormaal hoog.

Behandeling van een mola-zwangerschap

Omdat de mola-blaasjes gevaarlijk kunnen zijn, moet je bij een mola-zwangerschap altijd gecuretteerd worden. Dit gebeurt door middel van een slangetje. Je wordt dan onder algehele narose gebracht. De gynaecoloog probeert dan zoveel mogelijk blaasjes weg te halen. De blaasjes die achterblijven moeten door het lichaam zelf opgeruimd worden. De hCG-waarden in je bloed zullen dan weer zakken en tenslotte helemaal verdwijnen. Het weefsel dat bij de curretage weggehaald is, zal onderzocht worden in het laboratorium.

Om te controleren of de achtergebleven blaasjes echt opgeruimd zijn, wordt in de weken en maanden na de curettage het hCG-gehalte in je bloed regelmatig gecontroleerd. Als het goed is, gaan de hCG-waardes na de curettage geleidelijk zakken. Meestal duurt het ongeveer drie tot vier maanden voor het zwangerschapshormoon helemaal uit je bloed is verdwenen. Soms verspreiden de mola-blaasjes zich via de bloedbaan ook naar de longen. Daarom wordt er bij een mola-zwangerschap ook altijd een foto van de longen gemaakt. Alle mola-zwangerschappen worden geregistreerd bij het Academisch Ziekenhuis in Nijmegen.

Mogelijke complicaties bij een mola-zwangerschap

Soms lukt het je lichaam niet om de achtergebleven mola blaasjes zelf op te ruimen. Er zitten dan nog steeds mola-blaasjes in je baarmoeder. De hCG-waarden in je bloed zullen dan niet zakken of zelfs weer gaan stijgen. Dit wordt dan een persisterende trofoblast genoemd. Deze blaasjes kunnen weer gaan aangroeien en zich via de bloedbaan naar de longen en andere organen van het lichaam verplaatsen. Een persisterende trofoblast kan zich ontwikkelen tot een kwaadaardige vorm van kanker. Er zal daarom een behandeling met chemokuren volgen. De kans op volledige genezing na een een persisterende trofoblast is heel groot.

Opnieuw zwanger worden na een mola-zwangerschap

Een mola-zwangerschap heeft geen gevolgen voor je vruchtbaarheid. Ook is de kans op weer een mola-zwangerschap maar iets groter bij een eventuele volgende zwangerschap. Het wordt wel afgeraden om snel weer zwanger te zijn na een mola-zwangerschap. Het moet eerst zeker zijn dat de mola-blaasjes volledig uit het lichaam verdwenen zijn en dat het zwangerschapshormoon hCG helemaal weg is. Daarna wordt geadviseerd om nog zes maanden te wachten met opnieuw zwanger worden. Daarna heeft het geen gevolgen meer voor je gezondheid als je opnieuw zwanger wordt.

Als je weer zwanger bent, zul je al vroeg in de zwangerschap een echo krijgen om te kijken of alles goed is. Ook de stijging van de hCG-waardes zullen de eerste weken in de gaten gehouden worden. Als de zwangerschap zich goed ontwikkelt, kun je gewoon onder controle blijven bij je eigen verloskundige. Er is dan geen verhoogd risico meer op complicaties.

De verwerking van een mola-zwangerschap

Lichamelijk herstel je meestal snel na een mola-zwangerschap. Het verwerken kan emotioneel wel zwaar zijn. Als eerste is er het verdriet dat de zwangerschap niet goed gegaan is. Daarnaast is het een onzekere tijd. Verdwijnen de achtergebleven blaasjes voldoende? Of zijn ze nog actief en zal er een verdere behandeling nodig zijn? Dit is anders dan het verwerken van een gewone miskraam. Ook het lange wachten voordat je opnieuw zwanger mag worden, kan zwaar zijn. Zeker als je al wat ouder bent.

Iedereen verwerkt teleurstelling om een misgelopen zwangerschap weer anders. Soms kan het helpen te weten dat een mola-zwangerschap geen gevolgen heeft voor de vruchtbaarheid. Er bestaat geen vereniging die zich speciaal richt op mensen die een mola-zwangerschap hebben gehad. Wel bestaat er een landelijke vereniging voor hulp bij vragen over vruchtbaarheidsproblematiek: Freya. Lees ook het artikel “Omgaan met een miskraam: hoe doe je dat?“.