Hoe reageren op een ongelukje?

Een fase waar geen enkele jonge ouder aan ontkomt is het trainen in zindelijkheid van een peuter. Voor sommige kindjes is dit een periode waar ze met gemak doorheen fietsen, bij andere kinderen gaat het een beetje moeizamer. Hoe je daar mee omgaat is ontzettend belangrijk. Niet alleen voor het kindje zelf maar ook voor jou als opvoeder. Wat je vooral moet vermijden is drama, stress en ruzie. Geduld en inzicht, zowel in het gedrag als de persoonlijkheid van jouw kind zorgen ervoor dat je het op een zo fijn mogelijke manier door dit ontwikkelingsstadium loodst.

Ben je bang dat je niet weet hoe te reageren op een ongelukje, dreig je het geduld te verliezen of raak je gestresseerd uit angst dat het je nooit gaat lukken? Lees dan vooral verder en je zult merken dat een ongelukje helemaal geen tragedie hoeft te zijn.

Eindelijk droog!

Wanneer je merkt dat je kind voor het eerst droog is als je het uit bed haalt ben je trots op je peuter én trots op jezelf. Je bent niet alleen blij omdat het aantal dure luiers gereduceerd kan worden maar ook omdat het geduld wat je opgebracht hebt bij de zindelijkheidstraining eindelijk zijn vruchten heeft afgeworpen.

Meestal zijn kinderen eerst overdag zindelijk en niet lang daarna ook 's nachts. Het is een hele verademing; geen luiers meer meezeulen, niet meer op zoek moeten naar een verschoonplekje als je ergens bent, broekjes die al een tijdje niet meer passen kunnen terug gedragen worden enz. Kortom, het zindelijk zijn van je hummeltje geeft niets dan voordelen.

Stel je verwachtingen bij

Na het euforische moment stel je je er als ouder helemaal op in dat je kind zindelijk is. Je bracht waarschijnlijk met veel trots de hele familie en vriendenkring op de hoogte en kreeg niets dan opgestoken duimen voor deze heugelijke gebeurtenis. Dagen en nachten lang gaat het prima tot het toch weer een keertje mis gaat. Je kleintje wordt wakker in een nat bedje of komt terug van de kleuterschool met een plastic zakje waarin de juf een nat onderbroekje gestopt heeft.

Wanneer dit gebeurt is het vooral belangrijk om heel even stil te staan bij de emotie die jij daar zelf bij voelt.

Wat je vooral beter niet doet

Voor heel wat ouders is het een moeilijk moment wanneer hun kind al een tijdje droog is en een ongelukje heeft. Ze zijn bang dat ze gefaald hebben in het trainen op zindelijkheid en durven dan wel eens fel te reageren. Vandaar dat het van cruciaal belang is om naar jouw eigen gevoel te kijken als zich een ongelukje voordoet. Voel je boosheid, frustratie of heb je bang dat je iets niet goed gedaan hebt, laat het vooral niet merken aan jouw kleintje. Een ongelukje hoeft echt geen drama te zijn en niet alleen jij vindt het niet prettig, ook jouw kind voelt zich daar niet gelukkig bij.

Veel hangt af hoe jouw onderbewuste geregistreerd heeft hoe je eigen ouders daar mee omgingen want ook jij had wel eens een ongelukje toen je nog kind was. Wanneer er liefde- en begripvol gereageerd werd op het moment dat je toch nog een keertje in je broek plaste, gaat het voor jou minder moeilijk zijn om gepast te reageren. Indien jouw ouders er een tragedie van maakten en je ruzie kreeg bij een ongelukje zal het voor jou moeilijker zijn om rustig en kalm te blijven.

Vermijd trauma's

Met de beste bedoelingen worden vaak 'fouten' gemaakt die een kind meedraagt voor z'n hele leven. Het is daarom aangewezen om je op voorhand voor te bereiden op het moment waarop jouw kleintje thuis komt of wakker wordt met een nat broekje. Weet dat het geen kwestie is óf er zich ooit ongelukjes gaan voordoen maar wanneer. Als je het op voorhand incalculeert zal de teleurstelling minder groot zijn. Een ouder die zich boos maakt, tegen het kleintje gaat schreeuwen of verwijtende opmerkingen maakt neemt het risico dat het kind dit als traumatisch ervaart. Zulke ervaringen nestelen zich in het onderbewuste en deze aanpak is het dé uitgelezen manier om faalangst te creëren bij een peuter.

Zorg er ook voor dat je het ongelukje niet rondvertelt als jouw kindje in de buurt is. Als er één ding is wat het kan missen zijn het de vermanende vingertjes in zijn of haar richting. Het is een ongelukje, er is helemaal geen sprake van luiheid of opzet.

Hoe wel te reageren op een ongelukje

Als een kleine dreumes per toeval in zijn broekje geplast heeft doe je er goed aan om te reageren alsof het de normaalste zaak van de wereld is. En eigenlijk is dat ook zo. Ga vooral geen ruzie maken of het kindje het gevoel geven dat het iets verkeerd gedaan heeft, ook niet wanneer het net op een moeilijk moment gebeurt. Uiteraard is het de bedoeling dat ze niet in hun broek plassen maar het is een kwestie van struikelen, niet van (her)vallen en dat hoort nu eenmaal bij een training.

Het is vanzelfsprekend dat je er wat van zegt maar doe dat op een begripvolle manier. Ook al voel je teleurstelling of boosheid, vermijd zinnen die verwijtend klinken. 'Wat heb je nu weer gedaan!' of 'Dat is echt niet flink van jou hoor!' kun je beter inslikken. Laat je kind ook nooit beloven dat het 'het' nooit meer zal gebeuren want zo geef je een signaal dat je zulke situaties niet aankunt. Zinnetjes als 'Kom hier lieverd, we gaan jou een droog broekje aantrekken.' of 'Het is niet erg schatje, ongelukjes gebeuren nu eenmaal.' gaan een positieve boodschap meegeven. Het kan nooit de bedoeling zijn dat jouw kleintje plas- of poepangst ontwikkelt en dat heb je als ouder op dit moment helemaal in de hand.

Ga ook niet dreigen met het opnieuw dragen van een luier. Eens een kind zover is dat het zindelijk is zal het daar zelf ook trots op zijn. Het dreigen met een luier gaat jouw kind in het onderbewuste opslaan als een vernedering. Zorg er ook altijd voor dat, wanneer je samen de deur uitgaat je altijd voorzien bent van een schoon broekje en vochtige doekjes. Zo kom je nooit voor échte onaangename verrassingen te staan en kun je op een rustige manier reageren op een ongelukje.