Waarom ik – na 1,5 jaar – nog steeds borstvoeding geef

Voor mij de normaalste zaak van de wereld dus, maar dat dat niet voor iedereen zo normaal is blijkt elke keer als ik de vraag; ‘geef je nog stééds borstvoeding?!’ krijg. Over het ‘waarom’ denk ik eigenlijk niet meer zo na, behalve als ik bovenstaande vraag krijg.

Mijn zoon was nog geen twee weken oud toen ik zei: als dit het is, stop ik er héél gauw mee. Borstvoeding geven, ik had me erop verheugd, maar ik vond het een hoop gedoe en het deed me veel pijn, tot bloedens toe soms. Als je me toen had verteld dat ik na 1,5 jaar nog steeds borstvoeding zou geven, had ik je vierkant uitgelachen. Als een boer met kiespijn, dan. Gelukkig had ik het nummer van een goede lactatiekundige op speed dial (tip!). Ik maakte toen de keuze om met de pijnlijke borst niet meer te voeden en het werd makkelijker en pijnloos. Vervolgens werd het minder vermoeiend, daarna werd het gemak en nu – bijna 20 maanden verder – is het een gewoonte geworden.

Weet je dat Moedermelk ook na 1 jaar nog veel voedingsstoffen, vitamines en antistoffen bevatten? Dat is prachtig, maar dat is voor mij niet (meer) de hoofdreden. Dit is waarom ik na ruim 1,5 jaar nog steeds borstvoeding geef.

Omdat het kan

Een flauw antwoord, ik weet het. Maar mijn lijf produceert nog steeds melk na 1,5 jaar, hoe gaaf is dat? Om eerlijk te zijn had ik voor ik zwanger werd geen flauw idee hoe lang het überhaupt mogelijk was om borstvoeding te geven. Of ik stond er simpelweg niet bij stil. De meeste moeders die ik kende gaven een maand of 3, 4 borstvoeding en stopten dan als ze weer aan het werk gingen. Dat leek mij ook wel prima. Maar met elke maand dat ik langer voedde, stelde ik mijn ‘doel’ bij. Ik ging aan het werk, kolfde tijdens zijn voedingsmomenten en het liep eigenlijk allemaal wel op rolletjes. En toen ik mijn uiteindelijke doel – 1 jaar voeden – had bereikt, dacht ik: waarom zou ik nu stoppen? Het gaat goed zo, we kijken wel tot wanneer die kleine en ik het nog prettig vinden.

Borstvoeding is gemak

Makkelijker kan het niet in mijn ogen: het eerste jaar heb ik niet hoeven slepen met poeder en thermoskannen warm water als ik de deur uit ging. Ook ’s nachts met een slaaphoofd een flesje warm maken hoefde niet. En na ruim 1,5 jaar vind ik ‘gemak’ nog steeds een argument. Ik voed al heel lang niet meer overdag of in het openbaar. Simpelweg omdat mijn zoon daar over het algemeen geen behoefte meer aan heeft. Maar heeft ie daar wel behoefte aan, bijvoorbeeld om even tot rust te komen na een vermoeiende dag of door een doorkomend kiesje, dan gaan we gewoon gezellig samen even zitten. En ’s nachts is het dé manier om hem weer (snel) in slaap te krijgen.

Troost en… slaap!

Borstvoeding is niet alleen voeding, maar kan ook troost bieden, pijn verlichten. En het zorgt ervoor dat je kindje makkelijker in slaap kan komen. En hoera voor dit bijkomend voordeel: ook ik kom er makkelijker door in slaap! Ondanks dat ik er nog steeds iedere nacht uit moet voor minimaal 1 voeding, kost het me niet echt veel moeite. Ik neem mijn zoon mee in bed, hij drinkt bij me, ik leg hem terug in zijn eigen bed en hij valt meestal meteen weer in slaap. En ik dus ook, gelukkig. Bij het voeden komt er oxytocine vrij dat zorgt voor het toeschietreflex, maar het zorgt er ook voor dat je lichaam sneller tot rust komt. En dus makkelijker in slaap valt. Dank, moeder natuur!

Smeltmomentjes

Onze drukke dreumes is niet altijd meer in voor een knuffelsessie met zijn moeder. Dat is natuurlijk absoluut niet cool want daar is ie veel te druk voor. Hij moet de wereld om zich heen ontdekken, met zijn auto’s spelen, boekjes lezen en zijn speelgoed verstoppen in de wasmachine. Veel belangrijker! Des te fijner vind ik de momenten dat ik hem kan voeden: echte knuffelmomentjes. Zeker ’s avonds of ’s nachts als ie na de voeding in slaap valt en ik een compleet ontspannen mannetje weer in bed leg. Dan smelt mijn moederhart.

Support uit mijn omgeving

Natuurlijk heb ik moeilijke momenten gehad en zag ik het soms even niet meer zitten. Omdat het pijn deed of omdat ik zo ontzettend moe was van meerdere nachtvoedingen. Op die momenten heb ik enorm veel gehad aan de steun van mensen om mij heen. Support is onmisbaar!

Op de eerste plaats natuurlijk mijn lieve vriend, die me altijd heeft gesteund, ook al was het soms met argumenten in zijn voordeel (geen fles hoeven maken ’s nachts, bijvoorbeeld) haha! Ook heb ik veel gehad aan moeders in mijn omgeving die ook borstvoeding gaven. Ik had met twee andere mama’s een Whatsappgroepje waar we tips deelden en af en toe ook even ons ei kwijt konden als het minder ging of na een slapeloze nacht. Daar ben ik de dames nog steeds heel dankbaar voor!

Borstvoeding kost me geen moeite meer, ik zie alleen nog maar de voordelen. Ik zie dus ook geen reden om te stoppen en mijn zoontje gelukkig ook niet. Op naar de WHO-norm (2 jaar), wie had dat nu ooit gedacht!

Volg jij Meer Voor Mama’s al op Facebook en Instagram?

Bron foto: tenstickers.nl