Het verschil tussen jongens en meisjes

Een man is agressief en concurreert. Een vrouw is niet agressief en neigt eerder om samen te werken dan te concurreren. Een jongen heeft auto's en plastic soldaten als speelgoed, terwijl een meisje eerder voor barbiepoppen zal kiezen. Misschien denk je dat heel veel verschillen tussen jongens en meisjes slechts het resultaat is van de sociale conditionering, waarbij jongens leren om zich als mannen te gedragen en meisjes als een vrouw. Er valt weinig te discussieren over het feit dat heel wat genderverschillen door de cultuur worden gevormd, maar er is nu ook groeiend bewijs dat het verschil tussen jongens en meisjes gedeeltelijk ook het resultaat is van aangeboren verschillen.

Aangeboren verschillen tussen jongens en meisjes

Het menselijk skelet

We denken niet dat hieromtrent veel vragen zijn. Jongens en meisjes hebben zowel innerlijk als uiterlijk een verschillend lichaam. Als we het over het skelet hebben, dan is het enige zichtbare verschil tussen een mannelijk en vrouwelijk skelet dat het vrouwtje een meer afgerond bekken heeft, maar in feite zijn er veel meer subtiele verschillen tussen het mannelijke en vrouwelijke skelet.

De botten van jongens en meisjes ontwikkelen zich in een verschillend tempo. We kennen allemaal het gezegde dat meisjes sneller volwassen worden dan jongens, en hoewel deze woorden eigenlijk meer verwijzen naar de emotionele volwassenheid tussen beide geslachten, geldt dit ook voor het menselijk skelet. Zowel jongens als meisjes worden geboren met een deel van het kraakbeen in hun botten. In het begin is dit kraakbeen flexibel. Na verloop van tijd wordt het steviger, wat resulteert in de harde textuur die we allemaal associëren met botten. Meisjes zijn dus sneller klaar met het vormen van botten.

Een groot deel van de botontwikkeling bij meisjes houdt in dat hun lichaam zich klaarmaakt voor de bevalling eens ze volwassen zijn. Dit is ook de reden waarom vrouwen een meer afgerond bekken hebben. Verder zijn de verschillen relatief klein, waardoor je eigenlijk door middel van enkel skeletmetingen het geslacht niet kan bepalen.

Chromosomen en hormonen

Zoals iedereen weet die biologie heeft gevolgd, hebben mannen en vrouwen verschillende chromosomen die het geslacht bepalen. Het volledige chromosomale profiel van een organisme is opgenomen in elke individuele cel. Het is dus mogelijk om het geslacht te bepalen door het DNA van een enkele cel te onderzoeken. De verschillende chromosomen bij mannen en vrouwen resulteren in verschillende manieren van ontwikkelen, met name de hormonen die in het lichaam aanwezig zijn. Vrouwen produceren een grotere hoeveelheid oestrogeen (het vrouwelijke hormoon). Mannen daarentegen produceren een grotere hoeveelheid testosteron (het mannelijke hormoon).

Fysieke verschillen tussen jongens en meisjes

Sommigen van hen zijn ontworpen om te passen bij elk geslacht voor de rol die het speelt bij reproductie, terwijl er andere bestaan __om ons te helpen elkaar uit elkaar te houden en te helpen bij onze wederzijdse aantrekkingskracht.

Borstkas versus borsten

Vrouwen hebben borsten, mannen hebben een borstkas (maar nog steeds met tepels). Hoe komt dit? Alternatieve theorieën bestaan, maar de meeste wetenschappers denken dat borsten een evolutionaire manier is om mannen aan te trekken. Hoewel ze feitelijk gevuld zijn met vet en niet altijd met melk, geven ze aan dat de vrouw vruchtbaar is.

Kleine adamsappel versus grote

Mannen en vrouwen hebben beide kraakbeen rondom hun stembanden, maar omdat mannen grotere stembanden hebben, steekt het kraakbeen meer uit. Maar waarom hebben jongens een diepere stem dan meisjes? Het antwoord op deze vraag is dat de toonhoogte van de stem van een man samengaat met de hoeveelheid testosteron hij heeft. Zijn testosteronniveau is zelfs een indicatie voor zijn genetische kwaliteit en seksuele fitheid. Omdat vrouwen een reproductieve rol hebben, evolueren ze om mannen te zoeken die fit en gezond zijn. Onderzoek toont telkens opnieuw aan dat vrouwen zich meer aangetrokken voelen tot mannen met een lagere stem, omdat ze op zoek zijn naar een partner met wie ze gezonde nakomelingen kunnen produceren.

De verschillen in het aangezicht van jongens en meisjes

Hoe meer testosteron een jongen heeft, des te sterker zijn voorhoofd, jukbeenderen en kaaklijn zullen zijn. En hoe meer oestrogeen een meisje heeft, hoe breder haar gezicht, hoe voller haar lippen en hoe hoger haar wenkbrauwen zullen zijn. Kortom, geslachtshormonen regelen de ongelijke gezichtskenmerken tussen jongens en meisjes.

Gespierd versus tenger

Jongens zijn over het algemeen gespierder dan meisjes. Meisjes zijn net iets meer dan half zo sterk als mannen in hun bovenlichaam, en ongeveer twee derde zo sterk in hun onderlichaam.

Terwijl het mannelijke metabolisme sneller calorieën verbrandt, heeft het vrouwelijke metabolisme de neiging meer voedsel in vet om te zetten. Vrouwen slaan het extra vet op in hun borsten, heupen, billen en als onderhuids vet in de onderste laag van hun huid, waardoor de huid van een vrouw zachter en voller aanvoelt.

Zowel het mannelijk als vrouwelijk lichaam zijn goed ontworpen voor hun rol in de samenleving. Vrouwen zijn gebouwd om kinderen te krijgen en moeten bredere heupen hebben voor de geboorte van een kind en extra vet in petto houden voor de beproeving van de zwangerschap. Mannen profiteren met hun lichaamsbouw van zo sterk en lenig mogelijk te zijn, zowel in hun zoektocht naar manieren om hun gezin te onderhouden als in competitie met andere mannen.

Niet-aangeboren verschillen tussen jongens en meisjes

De hersenen

De hersenen van jongens, net als hun organen, zijn ongeveer 8% groter dan meisjes en hebben zich ontwikkeld als ze in de puberteit komen. Ook het lichaam van jongens is ook groter bij de geboorte. De vroegere rijping van de hersenen van meisjes komt overeen met hun eerdere intrede in de puberteit. Andere verschillen zijn gevonden tussen volwassen hersenen van mannen en vrouwen, maar geen enkel verschil is geverifieerd bij kinderen – dus de verschillen die later opduiken zijn geen aangeboren verschillen, maar meer vanwege wat ze hebben geleerd.

Met andere woorden, het mannelijke en vrouwelijke brein worden meer verschillend naarmate we volwassen worden, leren en seksueel meer van elkaar verschillen in ons gedrag en activiteiten. Het belangrijkste om te weten, is dat de verschillen die zijn gevonden in hersenactiviteit en connectiviteit erg klein zijn. Er is eigenlijk eerder een overlapping dan een verschil in de hersenactiviteit tussen mannen en vrouwen. Je kunt dus nooit naar een stel hersenen kijken en simpelweg bepalen of het afkomstig is van een jongen of een meisje.

Zijn er cognitieve verschillen tussen jongens en meisjes?

Meisjes praten ongeveer een maand eerder dan jongens. Dit verschil is te vinden bij kinderen over de hele wereld en het is niet significant. Het geslacht is goed voor slechts 3% van het verschil in verbale vaardigheden, wat betekent dat het verschil in verbale vaardigheden veel groter is binnen het geslacht dan tussen geslachten. Met andere woorden, ouders moeten zich geen zorgen maken als hun zoon later begint te spreken. Je kunt wel je kind laten evalueren op mogelijke spraakvertraging en laten behandelen door middel van therapie.

Er is geen verschil in motorische mijlpalen tussen jongens en meisjes. Jongens en meisjes bereiken dit allemaal op dezelfde gemiddelde leeftijd. Meisjes presteren beter bij het lezen en schrijven, terwijl jongens het beter doen op vaardigheidstests.

De geslachtsrollen

Geslachtsrollen in de samenleving betekent dat van ons wordt verwacht dat we ons gedragen, spreken, kleden en verzorgen op basis van het geslacht dat we meekregen bij de geboorte. Van meisjes wordt bijvoorbeeld verwacht dat zij zich op een typisch vrouwelijke manier kleden en beleefd, meegaand en zorgzaam zijn. Over het algemeen wordt van mannen verwacht dat ze sterk, mannelijk en competitief zijn.

Elke samenleving, etnische groep en cultuur heeft verwachtingen ten aanzien van het geslacht iemand heeft, maar deze kunnen heel verschillend zijn van groep tot groep. Ze kunnen ook in de loop van de tijd veranderen. Roze werd bijvoorbeeld in de Verenigde Staten als een mannelijke kleur beschouwd en blauw als vrouwelijk. Vandaag is het andersom.

Kinderen kunnen het zowel op jonge als latere leeftijd moeilijk krijgen met de opgelegde geslachtsrollen en hun eigen genderidentiteit. Als je denkt dat je kind genderdysforie heeft ontwikkeld, roep dan meteen professionele hulp in voor de juiste begeleiding.