Lieverd, Nog geen 4 was je toen je voor het eerst naar school ging en wat had je er zin in! Je was al weken blij dat jij, net als de grote kindjes, eindelijk naar school mocht. Je was een beetje klaar met dat kleine grut op de crèche. En je vond dat je aan het grotere werk toe was. Ik zag dat anders,ik zag mijn peutertje een combinatieklas groep 1/2 in lopen met 25 vreemde kleuters die voor een groot gedeelte ook nog eens veel groter en ouder waren. Ik had al die weken dat jij blij was een steen op mijn maag liggen en wilde je het liefst tot je 18e bij me houden. Maar die ochtend ging je al huppelend met je rugzak gevuld met beker en brooddoos op stap en liep met je open blik de klas in. 'Dag mam!' Je had nog net even tijd voor een knuffel en kus, maar moest direct door met kennis maken, de boel verkennen en de juf een hand geven. Ik stond te huilen op het schoolplein. “Doe 's ff normaal, stel je niet aan,” zei mijn lief. Inmiddels weet ik dat ik niet de eerste en ook niet de laatste was die op dat kleine pleintje heeft staan huilen, dus ik was redelijk normaal. Blijkbaar doen moeders dat net even anders dan vaders (Venus vs. Mars zeg maar).

Het begint weer opnieuw

Acht jaar geleden is dat inmiddels, in de tussentijd heb je veel geleerd, gespeeld, vrienden gemaakt en ben je gegroeid. Niet alleen in lengte maar vooral als mens. En nu is het tijd voor het grotere werk, want je zit in groep 8. Het spel begint weer opnieuw en opnieuw moet ik wennen. Wennen aan het idee dat je straks op je fiets elke dag helemaal de wijk uit gaat naar dat gebouw vol pubers. Mijn hoofd weet dat het goed is en dat het goed komt, maar mijn hart houdt je weer het liefst bij me. De afgelopen weken heb je her en der proeflessen gevolgd om te kijken welke school bij je past en hebben we samen scholen bezocht op de open dagen. Ik moest opvallend veel aan mijn eigen middelbare schooltijd denken en merkte dat ik daar eigenlijk alleen maar positieve herinneringen aan heb. Niet dat een school nog op mijn (analoge) middelbare school lijkt met al die lockers, mobieltjes, iPads en ibooks, maar de sfeer was toch wel hetzelfde. Ik gun jou straks ook alleen maar mooie herinneringen aan die middelbare schooltijd dus het is belangrijk dat we de goede keuze maken.

Ik beloof dat ik niet zal huilen

Je hebt goed je best gedaan de afgelopen jaren en ook je CITO heb je goed gemaakt. Afgelopen week hebben we het definitieve schooladvies gekregen van jouw leerkracht en volgens mij gaat er nu niet heel veel meer gebeuren in groep 8. De buit is binnen en er resten nu, ondanks dat we nog ruim 4 maanden te gaan hebben, alleen nog de musical en het kamp zo lijkt het. Je hebt zin in de volgende stap, bent nieuwsgierig naar wat gaat komen en je bent er klaar voor. Dat is goed, want er is geen ontkomen aan. Dus werk hard, doe leuke dingen, maak nieuwe vrienden en geniet! Ik voel al zachtjes een kiezeltje landen op mijn maag die waarschijnlijk zal uitgroeien tot die bekende steen. Maar ik weet dat ik 'ff normaal' moet doen en me niet mag aanstellen, want jij komt immers ook van Mars net als je vader. Ik ga mijn best doen en ik beloof in elk geval plechtig dat ik niet zal huilen op het schoolplein…