Na de geboorte van je eerste kind verandert er veel, heel veel. Ook op fronten waar je het niet zo 1-2-3 verwacht. De veranderingen zijn talloos, mooi, confronterend en life changing bovenal. Natuurlijk had ik tijdens mijn zwangerschap, ondertussen alweer 3 (!) jaar geleden, wel nagedacht over voeding. Zoals: wanneer starten met vaste voeding? Wat te doen met suikers en snoepen? Maar ook hoe: wel of niet een tuitbeker? Met de handen eten? Kleine stukjes voeren, geprakt, of toch Rapley? Hoe start je de melkvoedingen op en hoe kom je (na 2,5 jaar!) van dat laatste flesje voor de nacht af? Genoeg waar ik de afgelopen 3 jaar over nagedacht heb.
Maar dat het krijgen van een kind mijn kookgewoontes zo zou veranderen had ik niet gedacht.
Ik neem jullie even mee mijn keuken in. ‘Wat leuk, we komen kijken, we betalen bij!’ Nee jongens, niet letterlijk, maar in je hoofd ;-). (vrij naar Bert Visscher)
Tot voor een paar jaar geleden kon ik wel koken, maar ik deed het niet vaak. In het weekend of als er mensen kwamen eten vond ik het wel leuk om achter het fornuis te duiken. Maar de ‘gewone kost’ doordeweeks, daar waagde ik me zelden aan. Beetje voorbereiden, aardappels schillen, groente snijden dat deed ik wel, maar het daadwerkelijke bereiden daar had ik iemand voor (joehoe, Robin!) Op een of andere manier had ik er niet het geduld voor. Als ik er weleens stond voor zo’n avg’tje, dan kookten de aardappels over en was het vlees zwart. Terwijl ik dacht nog wel even een wasje weg te kunnen vouwen. Lekker multitasking wel…
Wacht even, nu moet ík gaan koken?
Toen was er een baby en bleek eten op eens een hoofdthema geworden. Wanneer, hoeveel, hoe vaak? Maar na een maand of 5 ook: wat? Wat geef je als eerste hapje en hoe integreer je dat hapje in je leven, dat met twee (deeltijd) werken de ouders weleens druk is. Want baby wil liefst om 17:00u eten, maar dan is er nog niemand thuis. Kortom: eten werd een dingetje.
Eerst deden we het zo: eerst Jacob eten te geven en vervolgens naar bed brengen. Daarna nog voor onszelf koken of als we mazzel hadden een restje opwarmen. Maar na een paar maanden gooiden we de boel om, zodat we vaker samen konden eten. Alleen moest er dan wel wat op het menu staan dat zowel baby/dreumes- als papa-/mamaproof is. En liefst ook iets dat ik na mijn werkdag in max. 30 minuten kan bereiden. Zo werd ik opeens de chefkok, slik!
Dit gaat best lekker!
Tijdens dit experimenteren met maaltijden en gerechten vond ik opeens mijn ‘zen’ in de keuken. Al snel bleek dat stamppotjes de grootste kans op succes boden en de minste kans om op de vloer te belanden. Dus verzamelde ik allerhande stamprecepten die ook voor ons lekker waren. Hutspot, stamppot blote billetjes in het gras, andijvie, spinazie- geitenkaas, broccoli met zongedroogde tomaat, rode kool… u vraagt, ik stamp!
Na de stamppotfase kwamen we in de ‘ik wil alles apart eten-fase’ en dus waren opeens losse aardappels, vlees (of vervanger), groente, rijst en pasta favoriet. En nu, tja, zitten we met een peuter aan tafel, die de ene dag smult van broccoli en het eet alsof het snoep is om er een week later naar te kijken alsof we hem poep (poep-mopjes zijn de bomb als je 2,5 jaar bent trouwens) voorschotelen. Niet altijd even dankbaar, maar toch stoort het me niet. Ik laat me niet kisten en kook ik vrolijk, met een beetje tijdsdruk op zijn tijd, verder.
Schaamteloos burgerlijk
Grappig genoeg heb ik nu juist de ‘simpelere’ dingen leren koken en waarderen. Ik ben er best trots op dat ik nu eindelijk echte Hollandse maaltijden op tafel kan ‘toveren’. Niet zo spannend, maar wel zo fijn tijdens het spitsuur door de week. We eten trouwens gemiddeld maar twee keer per week Hollandse pot. Daarnaast variëren we met pasta, rijst, en vaak ook een keer een maaltijdsoep (= lekker veel groenten!) en proberen we minimaal twee keer per week vegetarisch te eten. Ook word ik heel ontspannen van het maken van een duidelijk weekmenu, dat dan vrolijk schittert op onze weekplanner. Lekker burgerlijk, maar ik schaam me er niet voor!
Heeft het krijgen van kinderen jouw kookkunsten beïnvloed? Maak jij weekmenu’s voor het hele gezin? Heb je favoriete (gezins-)gerechten? Gooi ze op me! Ik ben heel benieuwd!
Ow en vanavond, dan kookt Robin weer eens voor de verandering ;-)
