Wil je je vruchtbare dagen en ovulatie berekenen? Lees dan snel verder voor meer informatie en gebruik onze gratis tool om je vruchtbare dagen te berekenen.
Bij het Asherman syndroom hebben vrouwen te kampen met verklevingen in de baarmoeder. Dit maakt het heel moeilijk om, althans zonder behandeling, zwanger te worden. Bovendien verhoogt het Asherman syndroom ook het risico op een miskraam. Hoewel het niet zo heel vaak voorkomt, zijn er verschillende mogelijke oorzaken voor het Asherman syndroom te noemen. Hoe dan ook kan men het Asherman syndroom vaak succesvol behandelen.
Hieronder lees je meer over het Asherman syndroom: van oorzaak tot behandeling.
Wat is het Asherman syndroom?
Het Asherman syndroom wordt ook wel eens amenorrhoea traumatico genoemd. Het syndroom werd vernoemd naar de Tsjechisch-Israëlische arts Joseph Asherman die het syndroom midden vorige eeuw ontdekte.
Het is een gynaecologisch probleem waarbij er verklevingen ontstaan in de baarmoeder. Deze verklevingen ontstaan omdat het lichaam littekenweefsel aanmaakt na een eerdere beschadiging. De verklevingen tasten het baarmoedervlies aan waardoor het geheel of gedeeltelijk ontbreekt.
Het Asherman syndroom heeft dan ook invloed op de menstruatie die uitblijft of waarbij het bloed niet wordt uitgescheiden. Vrouwen die te kampen hebben met het Asherman syndroom kunnen moeilijk of niet zwanger worden en hebben bij een zwangerschap een grote kans op een miskraam.
Asherman syndroom: de oorzaken
Het Asherman syndroom kan op verschillende manieren ontstaan. Meestal is het echter het gevolg van een operatie waarbij het baarmoederslijmvlies beschadiging opliep. Verschillende ingrepen resulteren in een verhoogd risico op het Asherman syndroom. Een bevalling met een keizersnede, het weghalen van de poliepen, een curettage of een andere operatie aan de baarmoeder kunnen dan de oorzaak vormen. Vaak is dit het gevolg van een slecht genezingsproces. De wanden van de baarmoeder zullen dan ten gevolge van het littekenweefsel verkleven waardoor de baarmoeder wordt afgesloten.
Toch kan het baarmoederslijmvlies ook op een andere manier aangetast worden. Het gaat dan vooral om een infectie aan de binnenwand of aan de baarmoeder. Chlamydia blijkt hier dan ook een belangrijke boosdoener te zijn.
Toch hoef je je na een operatie aan de baarmoeder nog niet automatisch zorgen te maken. Slechts een klein aantal vrouwen krijgt uiteindelijk te maken met het Asherman syndroom. Waarom net zij met het Asherman syndroom te kampen krijgen en andere vrouwen niet, is nog niet geheel duidelijk. De medische literatuur heeft wel reeds verbanden gelegd met andere potentiële oorzaken. Zo zouden vrouwen die van nature uit een dunner slijmvlies hebben na zo’n operatie een groter risico lopen.
Symptomen en klachten
Omdat de baarmoeder (bijna) geheel wordt afgesloten, zal de menstruatie uitblijven en/of zal er sprake zijn van een bruinkleurige afscheiding. Ook is een zwangerschap zo goed als onmogelijk. Sommige vrouwen hebben hiernaast te kampen met cyclische pijnklachten, voornamelijk ter hoogte van de rug en de zijkant van de buik.
Omdat de klachten vrij beperkt zijn en eenvoudig aan andere ziektebeelden worden toegeschreven, is het voor vrouwen lang niet altijd duidelijk dat ze met het Asherman syndroom te maken hebben. Vaak consulteert men dan ook eerder een specialist omdat men menstruatieproblemen heeft of moeilijkheden om zwanger te worden. Pas nadien wordt de diagnose gesteld.
Asherman syndroom: van oorzaak tot behandeling
Indien je in het verleden een operatie aan de baarmoeder hebt ondergaan, zal de behandelende arts al snel het Asherman syndroom vermoeden. Om dit vermoeden te bevestigen, dient hij een diagnostische hysteroscopie uit te voeren. Hierbij onderzoekt de arts de baarmoederholte. Vaak zal de arts al snel zichtbare verklevingen opmerkingen. In ongeveer de helft van de gevallen kan hij deze verklevingen vrij eenvoudig wegknippen.
Is een directe behandeling niet mogelijk? Dan zal een operatie (therapeutische hysteroscopie) zich opdringen. Omdat het gaat om een specifieke ingreep wordt aangeraden om je in een gespecialiseerd centrum te laten behandelen. Het Spaarne Gasthuis in Hoofddorp wordt over het algemeen aangeraden. Meestal zal je automatisch worden doorverwezen naar een geschikt behandelcentrum, maar uiteraard kan je jouw arts ook om advies vragen. Soms is zo’n doorverwijzing immers helemaal niet nodig.
Bij de operatie zal de arts zal de verklevingen wegknippen en een koperspiraaltje plaatsen. Dit koperspiraaltje moet de wanden van de baarmoeder gescheiden houden om nieuwe verklevingen te voorkomen. Dit geeft het baarmoederslijmvlies de tijd om zich te herstellen. Men zal het herstellingsproces overigens bespoedigen door extra vrouwelijke hormonen toe te dienen. Vaak gaat het om een hormonenkuur van zes weken. Indien het baarmoederslijmvlies zich voldoende heeft weten te herstellen, zal men het koperspiraaltje opnieuw verwijderen.
Twee weken later zal men vervolgens een controlehysteroscopie uitvoeren om na te gaan of de baarmoeder zich voldoende heeft kunnen herstellen. In ongeveer 95% van de gevallen spreekt men van een succesvolle behandeling. In sommige gevallen is de behandeling echter veel moeilijker of zelfs onmogelijk ten gevolge van een onherstelbare vernietiging van het baarmoederslijmvlies.
Bij nieuwe menstruatieproblemen of moeilijkheden om zwanger te worden, wordt ook nadien aangeraden om tijdig een arts op te zoeken. Dit omdat een ingreep aan de baarmoeder nu eenmaal een hoger risico op het ontstaan van nieuwe verklevingen inhoudt.
Zwanger worden na het Asherman syndroom
In de meeste gevallen is het na een succesvolle ingreep mogelijk om opnieuw zwanger te worden. Zoals eerder gezegd heb je wel een hoger risico op het ontstaan van nieuwe verklevingen. Daarom adviseert men om na het goed nieuws van een hysteroscopie snel opnieuw zwanger te worden. Zo voorkom je nieuwe verklevingen.
Het is echter ook belangrijk om je goed op te laten volgen. In sommige gevallen kunnen er immers ook verklevingen met de placenta ontstaan. Dit is meteen ook de reden waarom vrouwen die eerder te kampen hadden met het Asherman syndroom, steeds in het ziekenhuis dienen te bevallen.