8 tips voor opruimen, ontspullen en organiseren

Vaak heb ik het bij de start van een nieuw jaar, na de zomervakantie, maar soms ook zomaar ineens: opruimwoede. Het huis moet opgeruimd, geordend en vrij van spulletjes en prulletjes. Ik wil dan weer ruimte, rust en overzicht. En dus ga ik aan de slag: opruimen,...

De 10 meest voorkomende goede voornemens voor het nieuwe jaar

Goede voornemens bij de start van het nieuwe jaar hebben we allemaal wel. Elk jaar proberen we in januari ons leven weer een beetje te verbeteren. Onze redactie zet de populairste en meest voorkomende goede voornemens voor je op een rij. Met welke goede voornemens ga...

Pot Vol Liefde: ‘Moeders mogen meer van zichzelf houden’

Zodra je moeder wordt, verandert je rol in het leven compleet. De valkuil is dan dat je jezelf soms op de allerlaatste plaats zet: pas ná moeder, partner, ondernemer of werknemer en manager van het huishouden. Toen ik daar met Suzanne van Pot Vol Liefde over in...

Leuke kerstfilms voor kinderen op Netflix

Hoera, kerstvakantie! Een paar weken uitrusten van het jaar en samen leuke dingen doen in de kerstvakantie: zin in! En gezellig samen kerstfilms kijken natuurlijk. Installeer je op de bank met thee, warme choco en wat lekkers. We hebben voor jou alle leuke kerstfilms...

7 Tips voor het kerstdiner op school

*ping* Berichtje in de app van school, onderwerp: 'Kerstdiner op school'. Voor de één betekent dat instant stress, de ander maakt zich er niet druk om en weer een ander vindt het misschien zelfs wel leuk. Ik behoor ergens in het midden tussen de tweede en de derde...

'Verdorie' denk ik als ik ’s nachts om 3 uur weer wakker word met krampen. Al dagen heb ik last van voorweeën en het zet niet door. Ik ben 40.3 weken en bloedje nieuwsgierig naar deze baby. Zuchtend ga ik uit bed om te plassen en besluit om even een douche te nemen.

Dit gaat snel!

Waggelend loop in naar de badkamer terwijl ik halverwege even moet stoppen. Een kramp, een steek? Wacht eens even, dit herken ik. Zou het dan toch? Onder de douche verneem ik dat de weeën om de 3 à 4 minuten komen en ik begin een beetje in paniek te raken. Dit gaat snel!

Ik maak mijn vriend wakker en besluit ook gelijk de verloskundige te bellen. Na een half uurtje staat ze in onze slaapkamer en blijk ik 4 centimeter ontsluiting te hebben. Yes! Het gaat beginnen. Ik bel mijn vader en stiefmoeder dat ze moeten komen en met tranen in mijn ogen geef ik onze dochter van 2 een kus op haar voorhoofd. Ze slaapt nog heerlijk. Niet wetende dat haar kleine wereldje na vandaag ook nooit meer het zelfde zal zijn.

Van exorcist naar de rust zelve

Op de één of andere manier heb ik er echt zin in. De weeën zijn goed op te vangen en in het ziekenhuis hebben we de grootste lol. Ondertussen is ook de kraamverzorgster gearriveerd. Zij helpt de verloskundige tijdens de bevalling en blijft de rest van de week ook gezellig bij ons. De verloskundige vraagt een paar keer of ik misschien in bad wil of onder de douche, maar ik vind het prima zo. Ik loop een beetje heen en weer en ben verbaasd dat ik zo rustig ben en het 'zo makkelijk' gaat. Hoe anders was dit bij de bevalling van onze dochter, toen was ik net de exorcist en heb ik alleen maar gegild.

Het lukt niet

Als ik 8 centimeter ontsluiting heb worden mijn vliezen gebroken en besluit ik om op bed op zoek te gaan naar een fijne houding. Dit lukt niet echt en als ik een half uur later zachtjes mee mag persen raak ik in paniek. Ik lig niet lekker en het meepersen lukt niet. Na een tijdje begin ik te huilen en roep ik dat het me niet gaat lukken. 'Ik kan het niet!' Ik verontschuldig me wel 20 keer. 'Ze moeten het maar bekijken', denk ik. Het lukt me gewoon niet.

De verloskundige pakt mijn hoofd op dat moment even vast en spreekt me even heel streng toe. Woorden die ik nooit meer ga vergeten; 'Carlien, je gaat je nu focussen en op de juiste manier op mijn aanwijzingen persen. De baby wil er nu echt graag uit. Lukt dit niet, dan moet de gynaecoloog opgeroepen worden.'

Spiegeltje?

'Shit,' denk ik, 'dit is serieus.' Ik wil geen gynaecoloog aan mijn bed. Dan komt er vast ook een stagiair mee en heb ik hier de kamer vol met mensen die ik niet ken. Nee, dat gaan we dus niet doen! Ik gooi mijn benen omhoog en roep dat de baby er nu aan komt. De verloskundige vraagt of ik een spiegeltje wil en ik reageer verbaasd dat ik me nu echt niet druk ga maken over mijn make-up. Ze moet lachen en het kwartje begint te vallen. Oh ja, een spiegeltje om mee te kijken. Nee, die eer laat ik over aan mijn vriend. Hij mag kijken, van mij hoeft dat niet zo.

Daar is hij dan

Na nog geen half uurtje persen word er een beer van een vent op mijn borst gelegd. Onze Thijs! Daar is hij dan. En wauw, wat is hij mooi en groot en wat een bos haren. Wat er dan door mij heen gaat hoef ik geen enkele moeder uit te leggen. Op slag verliefd.

Terwijl Thijs heerlijk bij mij ligt en met grote ogen naar zijn papa kijkt word de placenta geboren en blijkt dat ik niet ingescheurd ben. Dat is fijn! Thijs wordt gewogen en aangekleed door papa: 4200 gram! Ik wil heel erg graag douchen want ik heb toch wel wat bloed verloren. Dit verneem ik ook als ik onder de douche sta. Ik voel me wat slapjes. Fris gedoucht ga ik lekker in het schone bed knuffelen met Thijs en bellen en videobellen we de mensen die we lief hebben.

Onvergetelijk moment

Na een bevalling van nog geen 6 uur mogen we 2 uur later lekker naar huis. Mijn vriend haalt onze dochter op en wat er dan gebeurt, vergeet ik nooit meer. 'Wauw mama, baby! Mama waar is je buik?' En terwijl ze aan hem ruikt en kusjes geeft, rollen bij mij de tranen van geluk over mijn wangen. Ik voel mij zo intens gelukkig!

Lees ook: Wat heb je nodig voor de bevalling?