Voor het eerst op schoolkamp

Het is zover! Voor het eerst op schoolkamp. Een spannende tijd voor je kind, maar misschien ook wel voor jou als ouder. Hét hoogtepunt uit groep 8 waar we als volwassenen ook allemaal onze eigen herinneringen aan hebben. Een belangrijke volgende stap naar zelfstandigheid. De basisschoolperiode wordt afgesloten en de middelbare school lonkt.

Als ouder wil je natuurlijk het beste voor je kind, dus hoe zorg je ervoor dat je kind later kan terugkijken op een bijzondere en leerzame ervaring? Hoe bereid je jouw kind optimaal voor? Hoe ga je bijvoorbeeld om met heimwee? Wat geef je mee? Wij hebben acht handige tips en inzichten voor je op een rijtje gezet.

Verwachtingsmanagement

In de meeste gevallen is het programma ver van tevoren bekend. Probeer het programma te achterhalen bij leerkrachten en spreek dat zoveel mogelijk door met je kind. Als je kind bepaalde onderdelen niet ziet zitten, heb je de tijd om daarover te praten. Bovendien kun je dat aan leerkrachten en begeleiders meegeven.

Zo voorkom je dat je kind onnodig voor (vervelende) verrassingen komt te staan. Daarnaast vinden kinderen het fijn om te weten waar ze aan toe zijn. Niet voor niets wordt in het onderwijs veel gebruik gemaakt van voorstructurering. Het helpt achteraf ook met de verwerking van ervaringen en het ophalen van herinneringen.

Voor het eerst op schoolkamp; zelf een paklijst maken

Een goede voorbereiding is het halve werk. Betrek je kind daarom bij de voorbereiding door hem of haar zelf een paklijst te laten maken. Het draagt bij aan een gevoel van zelfstandigheid en je kind leert zo op een verantwoordelijke manier met eigen spullen om te gaan. Als je niet weet wat je meegenomen hebt, weet je ook niet wat je weer mee naar huis moet nemen. Je verkleint dus de kans dat je kind iets kwijtraakt. Bovendien zal je kind op deze manier niet het gevoel hebben dat hij of zij iets vergeten is. Zo gaat je kind goed voorbereid en met vertrouwen op pad. Vergeet niet om zelf ook een checklist bij te houden. Je zegt het niet, maar je kind is natuurlijk nog te jong om het al helemaal alleen te kunnen.

Oefenen met logeren

Elk kind heeft wel eens last van heimwee. Laat je kind daarom alvast wennen aan het ‘alleen zijn’ door logeerpartijtjes te organiseren. Een pyjamafeestje bij een vriendinnetje bijvoorbeeld of een weekendje bij opa en oma. Zo leert je kind vanuit een vertrouwde omgeving omgaan met de omstandigheid dat papa en mama niet als vanzelfsprekend overal bij zijn. Bovendien kunnen kinderen op deze plezierige ervaringen terugvallen als zij zich niet in een vertrouwde omgeving bevinden. Vergeet niet om je kind na afloop van een logeerpartijtje te prijzen: “Zie je wel? Jij kan prima een paar dagen zonder papa en mama!” Het zal een flinke boost geven aan het zelfvertrouwen van je kind.

Coole gadgets

Voor kinderen is sociale aansluiting van levensbelang. Zeker tijdens je eerste schoolkamp. Natuurlijk geef jij je kind mee dat het niet goed is om iemand buiten te sluiten. Om te voorkomen dat jouw kind wordt buitengesloten, kun je als extra zekerheidje iets unieks meegeven waarmee het zich verzekerd van positieve aandacht van andere kinderen. Moderne gezelschapsspelletjes doen het bijvoorbeeld altijd goed. Het is per definitie een sociale groepsactiviteit en de lol die kinderen beleven met elkaar werkt zeer aanstekelijk. Hoe leuk is het dan als jouw kind degene is naar wie andere kinderen toekomen om plezier te maken? Het voordeel is ook dat jouw kind in ieder geval altijd meedoet. Tenminste, als je kind slim genoeg is om niet uit te lenen aan anderen.

Lieve-woorden-boekjes

Een andere manier om een bijdrage te leveren aan de positieve aandacht die kinderen elkaar kunnen geven, zijn zogenaamde ‘lieve-woorden-boekjes’. Dat zijn blanco boekjes waar kinderen aardige, lieve en grappige eigenschappen of anekdotes van andere kinderen in kunnen opschrijven. Zo worden ze aangemoedigd om op een positieve en opbouwende manier naar elkaar te kijken en met elkaar om te gaan.

Bovendien leveren deze boekjes na afloop een bundeling van waardevolle herinneringen op die nog goed zijn voor het zelfvertrouwen ook. Een titel van het boekje zou bijvoorbeeld kunnen zijn: “Lieve woorden voor [naam].” Dit idee werkt natuurlijk alleen als alle kinderen meedoen. Als je het als ouder te spannend vindt om initiatief te nemen, leg het idee dan bij de leerkracht neer.

Old school digital

Terugkijken op mooie herinneringen is leuk. Waarom je kind geen ‘ouderwetse’ digitale camera meegeven? Het maken van foto’s gaat dan echt weer over het vastleggen van herinneringen en niet over wie de meeste aandacht genereert op social media of in appgroepjes. Zet na afloop alle foto’s op je laptop en laat je kind heel kritisch een selectie maken van de mooiste foto’s. Zo is je kind ook niet afhankelijk van alles wat eventueel wordt ‘rondgestuurd’. Vraag bij elke foto aan je kind om iets te vertellen over die specifieke gebeurtenis. Een mooie PowerPoint of fotocollage maken kan natuurlijk ook altijd. Zo wordt niet alleen de creativiteit van je kind gestimuleerd, maar creëer je ook blijvende herinneringen.

Geen bericht is goed bericht

Hier volgt de allerbelangrijkste les voor een ouder: laat los! Kinderen zijn extreem gevoelig voor de zorgen die jij als ouder projecteert. Daar zijn ze echt niet mee geholpen, kinderen groeien juist door gegeven vertrouwen. Toch is loslaten extra moeilijk voor ouders met kinderen die bijzonderheden hebben. Denk bijvoorbeeld aan diabetes, allergieën of specifieke gedragsproblematiek. Het enige waar je als ouder invloed op hebt, is voorbereiding. Daarna mag je loslaten en vertrouwen waarbij de leerkracht of begeleider jouw belangrijkste hulplijn is. Zorg dus dat je over de juiste contactgegevens beschikt en wees zelf ook bereikbaar. Kinderen komen echt wel op tijd met problemen op het net bij leerkrachten met wie ze vertrouwd zijn. Let it go: geen bericht is goed bericht!

Luisterend oor

Kinderen zijn direct na afloop van een eerste schoolkamp meestal nog helemaal vol van alles wat ze hebben beleefd. Neem daarom de tijd en de rust om naar de avonturen en belevenissen van je kind te luisteren. Dat komt niet alleen de verwerking ten goede, maar het is ook een hele mooie manier om je eigen kind beter te leren kennen. Je hoort namelijk wat ze helemaal te gek vonden, ultiem grappig of waar ze zich onnoemelijk aan geïrriteerd hebben. Als je kind van nature geen prater is, stel dan open vragen. Je kunt ook reacties uitlokken door je eigen ervaringen te delen. Als ouder hoef je natuurlijk ook niet alles te weten. Geen kruisverhoor dus, zelfs kinderen hebben recht op een stukje privacy.