Misschien lijk ik groot, liever ben ik klein! Iedere dag weer is het een uitdaging: loslaten en je eigen angsten overwinnen. Wanneer zijn we de onbevangenheid verloren? De dag dat je nog zonder gedachten naar school liep? Niet stil stond bij wat er fout kon gaan. Je overstak op je gehoor en dacht: als ik niks hoor dan komt er ook niks aan.

Wanneer kwam de dag dat je van gewone overdenkingen, ‘grote mensen dingen’ ging maken? Kortom: dat je een probleem van iets maakte zonder dat het er ook daadwerkelijk was?

Onbevangen opgroeien en opvoeden

Ik zit aan tafel achter mijn laptop te werken en ik kijk vanuit mijn ooghoek naar mijn zoontje Mex van bijna twee. Hij komt op mij af gestuiterd, zoals Teigetje bij Pooh door het beeld heen stuitert. Hij lacht en roept: ‘Papa, papa, papa! Kom, kom!,’ en pakt mijn hand. Hij is zich totaal niet bewust van het feit dat ik aan het werk ben en ik toch eigenlijk niet gestoord wil worden. Ik loop mee en hij laat mij vol trots zijn autogarage zien met daarin al zijn autootjes. Hij pakt mijn hand en wil dat ik zijn auto pak en samen met hem ga spelen. We scheuren met de auto’s maken stoere geluiden en crossen over de garage, bank en de stoelen.

onbevangen-opgroeien-en-opvoeden

Genieten

We genieten en gaan op in het moment. Er is even geen tijd, geen telefoon en geen mail. Er is even alleen wij, hij en ik. Daarna eten we nog een broodje en dan leg ik hem in zijn bedje. Geef hem een kus en hij zegt: ‘Doei, doei, ikke slapen.’ Zachtjes sluit ik de deur en loop naar beneden.

Pak snel een kop koffie en verdwijn weer achter mijn laptop. Ik open mijn mail, maar mijn gedachten dwalen af. Ik probeer te bedenken wanneer ik die kinderlijke onbevangenheid zoals Mex die nog heeft ben kwijtgeraakt. Gewoon niet nadenken maar doen. Opgaan in het moment zonder afleidende gedachten. En tegelijkertijd besef ik mij dat we dat als volwassenen massaal opzoeken.

Retraite

We gaan naar yoga, sauna’s, retraite weekenden en ga zo maar door. Is het eigenlijk niet veel simpeler? Laat onze kinderen onbevangen opgroeien en zelf ontdekken. Zelf ondervinden en niet meer volstoppen met dingen die moeten, alle gevaren benoemen en vertellen wat anderen er wel niet van vinden.

Mijn zoontje vertelt mij in een uur meer dan een heel weekend retraite: geniet van het moment, ga erin op en nodig iemand gewoon uit ook al lijkt hij druk.

Lieve Mex,

Je raakt mij in mijn diepste zijn

Misschien lijk ik groot

Liever ben ik klein.

Kus, papa



kus-man