Voor veel vrouwen is het al een zekerheid sinds ze als kleine meisjes nog met hun poppen spelen: “Later word ik moeder.” Als jaren later de plannen concreet worden, neemt die wens om kinderen te krijgen al snel een groot deel van je gedachten in beslag. Mijmeren over babynamen, fantaseren over jouw eigen mini-me en dagdromen over het perfecte gezinnetje. Kortom: de kinderwens is alom aanwezig. Maar wat komt daar nu allemaal bij kijken? En wanneer is het tijd om aan kinderen te beginnen?

Verschil tussen mannen en vrouwen.

Uiteraard is het belangrijk dat je daadwerkelijk een kindje wil, dat jullie als koppel samen de wens hebben om een gezinnetje te stichten. Dat klinkt vanzelfsprekend, maar wordt toch wat moeilijker gemaakt door Moeder Natuur. Die besliste om vrouwen een biologische klok mee te geven zodat zij de drang krijgen om aan kinderen te beginnen. Mannen werden daarentegen zonder biologische klok de wereld in gestuurd en bij hen heeft het daarom vaak langer tijd nodig voor zij echt een wens krijgen om kinderen te krijgen. Dat jij toe bent aan die volgende stap binnen jullie relatie, wil dus niet zeggen dat jouw partner dat ook is. Het is belangrijk dat jullie uiteindelijk op dezelfde golflengte komen. Praat veel met elkaar zonder dat de ander daardoor beslissingen moet nemen waar hij niet achter staat. Geef elkaar de tijd die jullie nodig hebben.

Bestaat de perfecte timing?

Het is fijn als je je kindje enige stabiliteit kan bieden. Niet alleen jullie relatie moet goed zitten, maar ook jullie omstandigheden. “Mag je dan alleen beginnen aan kinderen als je een vette bankrekening hebt?” Natuurlijk niet. Maar een kind kost nu eenmaal behoorlijk wat geld. Waarschijnlijk wil je je kindje niet tekort doen en dan is het wel zo fijn als jullie een huisje hebben en financiële zekerheid. Hoewel het goed is om over deze zaken na te denken, is het ook niet de bedoeling dat je wacht op het ‘perfecte’ moment. Want bestaat dat eigenlijk wel? Het leven kan je niet constant zekerheid bieden. Die goede baan kan zomaar wegvallen, de gezondheid kan je parten gaan spelen, noem maar op. Laat dit echter geen reden zijn om je kinderwens op te bergen. Kinderen grootbrengen brengt tenslotte ook de nodige onzekerheden met zich mee. Maar dat maakt het niet minder mooi.

Gestopt met anticonceptie, wat nu?

De kogel is door de kerk: jullie willen een kindje en gaan stoppen met voorbehoedsmiddelen. Wat is nu de volgende stap? Eigenlijk begint die eerste stap al vier weken voordat je stopt met anticonceptie. Het is belangrijk dat je vanaf dan foliumzuur inneemt. Het duurt vier weken voordat je lichaam voldoende heeft opgenomen, vandaar het belang om hier op tijd mee te starten. Foliumzuur verkleint de kans op geboorteafwijkingen zoals een open ruggetje (spina bifida) of een open gehemelte (schisis). Daarom wordt het aangeraden om foliumzuur te blijven innemen tijdens het eerste trimester van de zwangerschap.

Na het stoppen, met bijvoorbeeld de pil, is een vrouw in principe vrijwel meteen vruchtbaar. Het kan echter ook een aantal maanden duren voordat de hormoonhuishouding weer helemaal op peil is. Je lichaam heeft dan als het ware tijd nodig om te ontpillen, maar dit hoeft niet altijd.

Tijd voor actie.

Om zwanger te raken moet er uiteraard gevreeën worden. De frequentie speelt hierbij wel degelijk een rol. Koppels die drie keer per week vrijen zouden de hoogste kans hebben om zwanger te raken. Probeer het wel leuk te houden, want werken aan die kinderwens op zich is al spannend genoeg natuurlijk. Probeer de stress uit de slaapkamer te houden. Gemiddeld raakt zo’n 80% in verwachting van een kindje binnen het eerste jaar. Je kan je kansen vergroten door je vruchtbare dagen te berekenen. Ovulatietesten zijn hiervoor een handig hulpmiddel, maar je kan het ook berekenen aan de hand van je lichaamstemperatuur. Een regelmatige cyclus bij de vrouw maakt het makkelijker in te schatten wanneer jullie in actie moeten schieten, maar dat is niet iedereen gegeven…

Wat na dat eerste jaar?

Wat als jullie bij die 20% horen die niet binnen het jaar zwanger raakt? Waarschijnlijk heeft de frustratie of misschien zelfs het verdriet een balangrijke rol ingenomen in jullie dagelijks leven. Hoe leuk en spannend die beginfase van de kinderwens was, zo pijnlijk en teleurstellend is het nu. Je kan na een jaar gerust de stap naar de huisarts maken. Die zal je waarschijnlijk doorverwijzen voor verdere testen om uit te zoeken wat de oorzaak is van een uitblijvende zwangerschap. Het is belangrijk om te weten waaraan het ligt, zodat er gezocht kan worden naar een oplossing. Er zijn verschillende manieren om jullie hierbij te helpen.Gelukkig is het taboe over verminderde vruchtbaarheid al veel minder groot dan vroeger. Besef dat jullie niet de enigen zijn die hiermee worstelen en probeer steun te zoeken bij elkaar in deze moeilijke tijden. Het kan ook helpen om hierover te praten met anderen, wie weet geeft het je dat extra beetje steun.

Praten over je kinderwens of niet?

Hoe zit dat nu met praten over je wensen met betrekking tot kinderen? Hou je het geheim en blijft het onder jullie tweetjes zodat je jullie omgeving kan verrassen als het zo ver is? Of deel je deze spannende momenten liever met je vriendinnen, je moeder of je zus? Het kan bijvoorbeeld heel fijn zijn om samen met iemand anders hardop te dromen over jouw kinderwens. Misschien zit je met vragen of wil je gewoon ervaringen uitwisselen. Dan is een luisterend oor natuurlijk wel zo fijn. Maak zelf uit wat voor jullie de beste manier is. Iedereen gaat hier immers op zijn eigen manier mee om.

Genieten!

Hoe zenuwslopend deze periode in jullie leven ook is, probeer er vooral ook heel erg van te genieten. Laat het een mooie herinnering zijn voor later, die weg naar het ouderschap. Droom van dat perfecte plaatje, fantaseer er op los en geniet zeker van elkaars gezelschap. Want eens die wens om kinderen te krijgen vervuld is, is er nog genoeg tijd voor de dagelijkse kopzorgen die het gezinsleven met zich mee brengt…