Lieve papa en mama's,

Ik vind weleens dat het ouderschap grof onderschat wordt. 'Je kiest er toch zelf voor' is een term die ik niet meer goed kan horen. Want wat weet je er nou eigenlijk vanaf, voordat je aan het ouderschap begint? Ik heb respect voor wat jullie doen, elke dag weer! Je verzorgt iedere dag een klein mensje en je hebt (meestal..) geduld, ook al zit je zelf niet goed in je vel, ben je moe of ziek. Helaas kun je je voor het ouderschap niet ziekmelden of even een break nemen.

Oordelen

Ik had ook best wel wat oordelen voordat ik zelf moeder werd. Als ik vermoeide moeders zag lopen die hun kind aan het afsnauwen waren dacht ik al tijd: moet dat nou zo? En nu weet ik wel beter als ik weer eens iemand zie worstelen. Ik oordeel niet meer maar lach de vermoeiende ouders vriendelijk toe. Ze hebben even een vriendelijke glimlach verdiend, want zij doen ook maar wat hun het beste lijkt.

Van tevoren kun je niet inschatten wat het ouderschap (een tweede baan!) en weinig slaap met je doet. Bewaar je rust en kalmte maar eens als je haast hebt en je kindje zich voor de tiende keer verstopt achter het gordijn als jij net zijn schoentjes wil aantrekken. Of als je kindje net nieuwe kleertjes aanheeft en hij even daarna vrolijk een bak vla over zich heen laat lopen. Of als je op oudejaarsavond net iets te laat naar bed bent gegaan en je kindje vrolijk om 05.00 uur wakker wordt. En je dan met tegenzin om 06.00 uur op de bank Nijntje ligt te kijken.

Later lach je erom

Soms ben ik zó moe dat ik in plaats van tandpasta de gel van mijn man op mijn tandenborstel smeer. Of ik leg de vieze luier in de kast en gooi de schone kleertjes in de ton. Of ik trek de deur achter me dicht en bedenk dan pas dat de sleutels nog op tafel liggen. Het overkomt iedereen wel eens, maar als je dan een peuter bij je hebt waarmee je gemiddeld overal een half uur langer mee bezig bent dan is het niet altijd even leuk.

Toch ben ik blij dat ik dit soort dingen met andere ouders kan delen. En ik moet altijd erg lachen als ik naar plekken ga waar veel ouders bijeenkomen. Zwembaden, bungalowparken, overdekte speelplekken, overdekte winkelcentra. Iedere ouder is volgens mij op zoek naar een beetje vertier voor hun kind zodat ze zelf ook weer even kunnen genieten. Ik vind het mooi om te zien dat we (als ouders) er allemaal maar het beste van proberen te maken.

Ze zeggen altijd: later lach je er om. Dat klopt ook wel, en toch kijk ik nu echt anders naar ouders die ik met hun kinderen gehaast op de fiets voorbij zie rijden. Of als er een kind zich huilend ter aarde stort midden in de supermarkt. Ik geef dan geen blik ter afkeuring maar toon begrip en knik de ouder vriendelijk toe. Ze hebben het verdiend, tenminste dat vind ik!