Bloedverlies tijdens je derde trimester

Bloedverlies tijdens de zwangerschap is altijd verontrustend. Hoe ernstig is een bloeding tijdens je derde trimester en wat moet je in dat geval doen?

Trimesters en bloedverlies tijdens je derde trimester

De zwangerschap wordt verdeeld in drie trimesters. In elk trimester kan het voorkomen dat je bloed verliest. Het eerste trimester is van week één tot week twaalf van je zwangerschap. Het tweede trimester loopt van week 13 tot en met week 26. Het derde of laatste trimester loopt van week 28 tot aan de bevalling.

Bloedverlies hoort eigenlijk niet voor te komen tijdens de zwangerschap, maar het komt toch geregeld voor. Soms is het onschuldig, soms is het ernstig. Hoewel de kans op bloedverlies tijdens het derde trimester van je zwangerschap kleiner is dan bij de eerste twee trimesters, wordt het vaak wel ernstiger ingeschat. Er zal daarom altijd onderzocht moeten worden waar het bloedverlies vandaan komt.

Bloedverlies tijdens je derde trimester kan verschillende oorzaken hebben. Het is belangrijk om altijd meteen contact op te nemen met de verloskundige bij bloedverlies in deze termijn van de zwangerschap. De verloskundige zal bij bloedverlies aan het einde van de zwangerschap naar het hartje van de baby luisteren, voelen of je baarmoeder samentrekt en de hoeveelheid en de kleur van het bloed beoordelen. Het kan dat je doorgestuurd wordt naar het ziekenhuis of dat er een CTG gemaakt wordt. In het geval van hevig bloed verlies moet er snel gehandeld worden.

Het bloedverlies wordt veroorzaakt door loslating van de placenta

Dit is de ernstigste oorzaak van bloedverlies. Tijdens de zwangerschap is je baby in je buik door de navelstreng verbonden aan de placenta. De placenta wordt ook wel moederkoek genoemd. Door de navelstreng komt het bloed met zuurstof bij de foetus. Omgekeerd gaan afvalstoffen van de baby via de navelstreng terug naar de moederkoek.

Na de geboorte van de baby komt de placenta los. De baby kan dan zelf zonder de placenta leven. Het kan echter voorkomen dat de placenta al vóór de geboorte gedeeltelijk of geheel loslaat. Er is dan sprake van een zeer ernstige, en in het geval van een gehele loslating zelfs levensbedreigende situatie voor het kind. Als de placenta loslaat, merk je dit door plotseling, hevig vaginaal bloedverlies. Dit gaat gepaard met hevige buikkrampen en/of rugpijn.

Omdat de bloedtoevoer naar de baby stopt, krijgt de baby ook geen zuurstof meer. Je zult de baby dan ook minder of zelfs helemaal niet meer voelen. Waarschuw zo snel mogelijk de verloskundige of ga naar het dichtstbijzijnde ziekenhuis. Bij een gehele loslating is de kans dat de baby ernstig hersenletsel oploopt of overlijdt zeer groot.

Ook voor de moeder is de situatie ernstig. Door het hevige bloedverlies kan zij in een shock komen. Ze zal bloedstollingsproblemen krijgen. Als de placenta gedeeltelijk heeft losgelaten, is het bloedverlies minder hevig. Bij een loslating van de placenta zal de baby altijd zo snel mogelijk geboren moeten worden. Er zijn veel mogelijke oorzaken van een solutio placenta. Bijvoorbeeld letsel door een ongeluk, hoge bloeddruk, een eerdere loslating van de placenta, een meerlingzwangerschap, of de leeftijd. Het gebruik van alcohol tijdens de zwangerschap of roken tijdens de zwangerschap kan zorgen voor een snellere loslating van de placenta.

Het bloedverlies wordt veroorzaakt door een voorliggende placenta (placenta praevia)

De placenta is ingenesteld in de baarmoedermond, meestal wat meer naar boven. Soms ligt de placenta laag tegen de baarmoedermond aan of zelfs over de baarmoedermond. Ook bij een placenta praevia – de placenta ligt gedeeltelijk of geheel over de baarmoedermond – kan hevig bloedverlies optreden. Het bloedverlies bij een voorliggende placenta is pijnloos. Dit is een verschil met een loslating van de placenta.

Als een voorliggende placenta is vastgesteld, wordt je vaak opgenomen in het ziekenhuis. Zo kan er direct ingegrepen worden bij hevig bloedverlies. Bij een voorliggende placenta kan de baby niet langs de vaginale weg geboren worden. Meestal zul je met een voorliggende placenta de zwangerschap niet kunnen uitdragen. De geboorte zal met een keizersnee plaatsvinden. Als je veel last hebt van hevige bloedingen, zal de baby eerder, zodra het verantwoord is, gehaald worden.

Andere oorzaken van bloedverlies tijdens je derde trimester

Er zijn ook oorzaken van bloedverlies tijdens je derde trimester die vrij onschuldig zijn. Voorbeelden hiervan zijn:

• Poliepen; een poliep is meestal goedaardig,
• Aambeien; tijdens je zwangerschap heb je een verhoogde kans op aambeien. Deze aambeien kunnen ook gaan bloeden. Hoewel aambeien heel vervelend en pijnlijk zijn, vormt dit geen bedreiging voor de zwangerschap. Het bloed komt ook niet van de vagina.
• Bloeding aan de rand van de placenta; aan de randen van de placenta kan gemakkelijk een adertje scheuren wat bloedverlies tot gevolg heeft. Dit bloedverlies is meestal niet ernstig en houdt ook vanzelf weer op.
• Contactbloeding; omdat je baarmoedermond tijdens de zwangerschap extra doorbloed is, is hij daardoor ook extra gevoelig. De bloedvaten kunnen gemakkelijk opengaan; zowel spontaan als door aanraking, bijvoorbeeld bij seksueel contact.

Toch is het op deze termijn noodzakelijk om altijd contact op te nemen met de verloskundige als je bloed verliest. Het komt ook vaak voor dat er helemaal geen oorzaak gevonden wordt voor het bloedverlies tijdens je derde trimester.

Het bloedverlies in het derde trimester betekent dat je binnenkort gaat bevallen

Als je 37 weken zwanger bent (of daarna) en je verliest roze bloed en dat in combinatie met krampen of harde buiken, dan betekent dit meestal dat je gaat bevallen. Dit wordt ’tekenen’ genoemd. Roze bloed betekent dat het bloed vermengd is met slijm. Dit slijm is afkomstig van de slijmprop die zich in de baarmoedermond bevindt.

Als je bijna gaat bevallen, wordt de baarmoedermond actief. Je verliest de slijmprop en omdat de baarmoedermond door de zwangerschap erg gevoelig is, ontstaan er gemakkelijk kleine bloedinkjes. Het kan dan nog wel enkele uren tot enkele dagen duren voor je daadwerkelijk gaat bevallen. Het roze bloedverlies in combinatie met buikkrampen kan ook al vóór de 37e zwangerschapsweek beginnen. Dit kan duiden op een naderende vroeggeboorte. Waarschuw in dit geval altijd de verloskundige.