Elke behandeling voor je miskraam hangt af van je individuele omstandigheden. De meeste vrouwen die een spontane miskraam meemaken, gaan zo snel mogelijk naar een ziekenhuis of gezondheidsinstelling wanneer ze voor het eerst pijn en bloedingen hebben, voordat ze overgaan op een volledige miskraam. Na een medische beoordeling, en als er geen verdere complicaties zijn en je de nodige zorg hebt gekregen, mag je opnieuw naar huis. Maar wat als de miskraam op zich laat wachten? In dat geval bestaat het advies mogelijk uit een ziekenhuisopname. Er zijn 3 manieren om een __miskraam te behandelen, namelijk:

Wachten op het natuurlijk verlies

Dit gebeurt in ongeveer 50% van de miskramen en betekent ronduit wachten op het natuurlijke verlies van je zwangerschap. Het kan enige tijd duren voordat de miskraam optreedt (na wat bloeden en pijn). Maar als de miskraam niet van nature komt of de miskraam niet is voltooid, krijg je medische of chirurgische hulp aangeboden. Heel soms kan een spoedopname in een ziekenhuis noodzakelijk zijn voor hevige bloedingen of hevige pijn.

Medische hulp

Deze behandelingsoptie maakt gebruik van speciaal voorgeschreven medicijnen en is succesvol in 80 tot 90 procent van de gevallen. Deze behandeling is geschikt wanneer je zwangerschapsverlies in de eerste 28 weken plaatsvond, afhankelijk van het risico. De medicijnen worden gegeven om de baarmoederhals (nek van de baarmoeder) te openen en het zwangerschapsweefsel (de zich ontwikkelende baby, placenta en zwangerschapsmembranen) te laten passeren. Het duurt meestal een paar uur voordat dit proces begint en je kunt wat pijn, bloedingen of stolling ervaren (zoals een zware menstruatieperiode). Het bloeden kan/mag maximaal 4 weken duren. Mogelijk heb je meer dan één dosis van het medicijn nodig. Als je minder dan 12 weken zwanger bent. Je hebt ook vervolgzorg nodig van een afdeling voor vroege zwangerschap of je huisarts. Als je langer dan 13 weken zwanger bent, kan een opname in een ziekenhuis worden geadviseerd.

Chirurgische hulp

Deze behandeling omvat een chirurgische procedure die bekend staat als dilatatie en curettage en die onder algemene narcose wordt uitgevoerd. Een D&C is een operatie om de binnenkant van de baarmoeder licht te schrapen. De baarmoederhals wordt verwijd met behulp van een instrument dat een dilatator wordt genoemd. Het baarmoederslijmvlies van de baarmoeder wordt vervolgens geschraapt met behulp van een curette. Deze procedure verwijdert de volledige foetus uit je baarmoeder. Het is succesvol in 95 tot 100 procent van de gevallen, maar er zijn ook kleine chirurgische risico’s aan verbonden. Deze optie is beschikbaar in de eerste 12 weken van de zwangerschap als een vooraf afgesproken operatie. Je kunt het advies van je huisarts krijgen om onmiddellijk een operatie te ondergaan als je zwaar en onophoudelijk bloedt.

Moet ik in het ziekenhuis blijven?

Opname in het ziekenhuis kan al dan niet nodig zijn. Het hangt allemaal af van je individuele omstandigheden. Als je arts een D&C heeft aanbevolen, moet je mogelijk enkele uren in het dagziekenhuis blijven of overnachten op een ziekenhuisafdeling. Opname in het ziekenhuis kan nodig zijn als er een miskraam of foetale dood in de baarmoeder is (wanneer de hartslag van de ontwikkelende baby niet kan worden gevonden met behulp van echografie). Je verloskundige kan dan aanbevelen dat de bevalling wordt gestart en zal je ook uitleggen hoe dit zal gebeuren. Als je in de eerste 13 weken van de zwangerschap een medische behandeling van een miskraam nodig hebt, kun je worden behandeld als een patiënt die een medische behandeling krijgt zonder opgenomen te worden in een ziekenhuis. Bij medische hulp van een miskraam na 13 weken zwangerschap of na een foetale dood in de baarmoeder, moet je worden opgenomen in het ziekenhuis omdat je een operatie onder narcose ondergaat. Tijdens deze procedure worden alle resterende zwangerschapsweefsels, zoals de placenta, uit je baarmoeder verwijderd. Je huisarts of zorgverlener zal je opties voor pijnbestrijding uitleggen en zal ook fysieke en emotionele ondersteuning bieden aan jou en je partner.

Wat gebeurt er met de overblijfselen van je zwangerschap?

Veel ouders zijn bang om te vragen wat er zal gebeuren met de overblijfselen van hun zwangerschap. Daarom leggen we het hier voor je uit.

Zwangerschapsverlies in de eerste 12 weken

Als je in de eerste 12 weken een miskraam ervaart, kan de zwangerschap lijken op bloedstolsels en kleine stukjes weefsel. Er zal je mogelijk gevraagd worden om toestemming te geven voor een pathologisch onderzoek van dit weefsel. De resultaten van het onderzoek worden vervolgens naar je arts gestuurd. Verder verwijst men je mogelijk door naar diensten voor pastorale zorg om passende regelingen te treffen – bijvoorbeeld een crematie – voor de restanten van je baby.

Zwangerschapsverlies tussen week 14 en 20 weken

Het uiterlijk van je baby is afhankelijk van het aantal weken dat je zwanger was op het moment van je miskraam en van eventuele afwijkingen toen je baby stierf. Misschien is het niet mogelijk om het geslacht van je baby te bepalen op het moment van zijn of haar geboorte. Om het geslacht van je baby te bevestigen, kun je de afdeling perinatale pathologie van het ziekenhuis raadplegen. Het is echter belangrijk om te onthouden dat je baby er anders uit kan zien dan je had gedacht. Je baby wordt naar een mortuarium gebracht. Je kunt erop vertrouwen dat het mortuarium je baby met waardigheid en respect zal behandelen. Voordat je het ziekenhuis verlaat, zal men de voordelen van een postmortemonderzoek van je baby met je bespreken. Dit betekent dat een perinatale patholoog je baby zal onderzoeken op afwijkingen of andere factoren die mogelijk hebben bijgedragen aan het verlies van je baby. Dit onderzoek zal alleen plaatsvinden met jouw toestemming, maar kan waardevolle informatie over je baby en toekomstige zwangerschappen opleveren.