Over het algemeen leert je kind nieuwe dingen door te spelen. Wanneer je kleintje tussen de zes tot negen maanden is, start je kind op eigen snelheid bepaalde dingen te 'besnuffelen' wat hij of zij met speeltuig kan doen. Je kleintje moet alles zelf op zijn eentje uittesten. In deze blog “Dat is van mij, je baby wordt boos als je iets afpakt” lees je enkele tips hoe je met deze situatie hiermee omgaat. Hoe klein je kind ook is, soms bakenen ze hun territorium op heel jonge leeftijd af met de mogelijkheden waarover ze beschikken. Je bent meteen gewaarschuwd als ouder.

Het vastpakken van speelgoed

Wanneer je kleintje de leeftijd heeft bereikt tussen de zes en zeven maanden oud, begint je baby stukje bij beetje alles vast te pakken wat beweegt bij wijze van spreken. Hij 'grijpt' letterlijk de kans om bepaalde spullen in de buurt uit te pluizen. Dat kan van alles zijn: uiteraard knuffelberen en speeltjes, maar ook de staart van de hond, rondslingerende sportkousen, eetgerei of 'verloren' autosleutels trekken de aandacht bij je kleintje. Als ouder is het waakzaam toe te zien dat je kind onbewust niets in de mond steekt dat onveilig kan zijn. Op de jonge leeftijd tot negen maanden kunnen baby's de draagwijdte van hun handelingen immers nog niet naar waarde inschatten. De hel breekt echter al op heel jonge leeftijd los als jij als ouder bepaald kindergereedschap van je kind wil afnemen. Je kind probeert kost wat kost het kleine territorium af te bakenen.

Van giechelen tot een boze driftbui

Als je een baby opvoedt, ben je als ouder bekend met het vermogen van je uk om veel sterke emoties te voelen en uit te drukken. Ze kunnen snel giechelen van vreugde en dan seconden later overgaan in een boze driftbui. Die driftbuien van baby's verminderen naarmate de kleintjes ouder worden en de peuterleeftijd hebben bereikt. Je kind krijgt dan meer controle over de communicatievaardigheid en leren wat geduld te hebben.

Hoe koel blijven als ouder bij een huilende baby

Het blijft moeilijk om naar een huilende baby te luisteren, maar je kan het wel aan. Alle baby's huilen, maar het tranendal kan een tol eisen. Om de situatie onder controle te krijgen kan je volgende tips gebruiken:

Houd het stil

Houd je baby dicht bij je, zing of praat met je baby. Probeer rustgevende woorden te zeggen tegen je kleintje. Ook al begrijpt je kind niet wat je hiermee bedoelt.

Denk vooral rationeel

Het heeft geen enkele zin om boos te worden bij het gehuil van je baby. Het hoort bij de gewone alledaagse gang van zaken tijdens de opvoeding van je baby

Neem een kleine pauze

Als je alleen bent, plaats je best je baby op een veilige plaats zoals in de wieg. Laat je baby huilen terwijl je zelf een paar minuten nodig hebt om in een andere kamer op adem te komen en de innerlijke rust opnieuw te vinden

Blijf realistisch

Herinner jezelf eraan dat je je baby niet in de steek laat als je je huilende kleine even niet kan stoppen. Het maakt deel uit van de opvoeding. Schuldgevoel hierover mag nooit de bovenhand nemen.

Vraag om hulp in de vertrouwde omgeving

Laat je partner of iemand uit de vrienden- of kennissenkring even de taak overnemen. Gebruik die tijd om een dutje te doen of gewoon te ontspannen. Het zorgt ook bij jou als ouder voor meer gemoedsrust

Wees altijd zachtaardig tegenover je baby

Als je huilende baby niet kan worden gekalmeerd, zou je in de verleiding komen om er alles aan te doen om de tranen te stoppen. Het is goed om hier creatief mee om te springen, maar 'schud' nooit je baby! Dat is absoluut verboden. Baby's hebben zwakke nekspieren en hebben vaak moeite om hun hoofd te ondersteunen. Je baby schudden uit pure frustratie kan immers verwoestende gevolgen hebben waaronder blindheid, neurologisch of mentale handicap. Als je problemen hebt met het omgaan met de emoties van je kleine, zoek dan hulp.

Je baby wordt kwaad als je iets afneemt

Je baby wordt boos als je iets afpakt binnen zijn domein. Baby's denken soms al meteen zwart-wit onder het mom 'Dat is van mij!'. Je kleintje maakt weliswaar nog geen oordeel wat goed of fout is en kent eenvoudigweg het verschil niet wat toelaatbaar is of niet. Bijvoorbeeld dat sommige speelspulletjes onveilig zijn of dat bepaalde dingen eigendom zijn van iemand anders. Het komt erop neer dat hij of zijn zich verongelijkt voelt wanneer je speelgoed afneemt. Hierdoor neemt de frustratie toe. Dit heeft ook onrechtstreeks te maken dat je baby nog niet kan omgaan met zijn gemoedsaandoening en de boosheid toeneemt. Wanneer je kind – hoe klein ook – wrevelig en uit zijn lood geslagen is, begint hij luidop te schreeuwen of wild om zich heen te schoppen. Elk kind reageert anders op een bepaalde situatie en begint op jonge leeftijd een eigen karakter te ontwikkelen. Daarnaast speelt het geslacht een levensbelangrijke rol. Jongens hebben een groter testosterongehalte en laten sneller hun impulsieve karakter tonen wanneer ze boos zijn. Wat niet wil zeggen dat meisjes hun emoties niet vaak laten gelden.

Wanneer hulp zoeken

Een baby die boos wordt, behoort tot de normaalste zaak van de wereld. Er is geen enkele reden tot bezorgdheid of paniek zolang het gedurende korte tijd optreedt of zelfs een paar keer per dag optreedt. Overweeg om met de arts of een andere zorgverlener van je kind te praten als de driftbuien vaker voorkomen, langere tijd duren of uit het niets voorkomen. Bespreek uitvoerig in onderling overleg ook bepaalde tactieken die je kan gebruiken om ze te kalmeren. Je kan uiteraard zelf driftbuien vermijden of verminderen door dagelijkse routines te houden met je baby zodat je de emoties onder controle kan houden. Verlies niet uit het oog dat woede aanvallen een normaal onderdeel van de ontwikkeling van baby's zijn. Verwacht niet dat je kind altijd gelukkig en de brave onschuld zal zijn. Zoals alle mensen hebben baby's een scala aan emoties. Probeer zoveel mogelijk die golven van gemoedsuitdrukkingen van je baby te begrijpen. Dan zet je zelf al een hele grote stap. Eén op vijf baby's heeft last van ongecontroleerde driftbuien. Het is een omgangsvorm voor baby's om emoties te ventileren.