Als er een kinderwens is, wil je eigenlijk het liefst dat die gelijk in vervulling gaat. Helaas is het niet zo simpel. Sterker nog, voor sommige mensen men een kinderwens kan het soms jaren duren eer ze eindelijk de felbegeerde positieve zwangerschapstest in hun handen kunnen houden. Als deze periode van de onvervulde kinderwens erg lang duurt, gaan emoties een steeds grotere rol spelen. Gaandeweg krijg je steeds meer het gevoel van: ‘Iedereen is zwanger behalve ik’.

Omringd door babygeluk

Natuurlijk is niet iedereen zwanger en alleen jij niet. Maar het is wel heel begrijpelijk dat jij dit zo voelt. Een kinderwens ontstaat namelijk meestal in een periode dat een kind ook prima in jouw leven past. Vaak wordt je jezelf hiervan bewust omdat vrienden om je heen kinderen krijgen, broers of zussen met blij babynieuws komen of als je favoriete collega ineens haar werk met het moederschap gaat combineren. Vergelijkbare situaties laten je vaak inzien dat ook bij jou een baby heel erg welkom zou zijn. Dit heeft niets te maken met het feit dat anderen kinderen krijgen, jij nu ook ineens een kind wilt. Maar het zien van al dat kindergeluk roept vaak wel ook jouw moederinstinct naar boven.

Kinderen krijgen is een wonderbaarlijk proces

Wanneer je de sterke drang naar kinderen al had voordat je omgeving massaal lijkt te bevallen, komt dit vaak extra hard aan. Niet omdat je ze hun geluk misgunt, maar je wilt zelf ook zo graag. Je bent erbij betrokken en je zuigt alle babygeluk op. Hoe leuk zou het zijn als jij straks de volgende bent? Maar als dit moment uitblijft, kan dit omslaan in een ander gevoel, het gevoel dat iedereen maar zwanger wordt behalve jij. Zwanger worden, het lijkt zo’n simpele stap. Een kinderwens, actie ondernemen, zwanger worden en bevallen en klaar is Kees of Keesy. Helaas is het niet zo simpel. De natuur is heel mooi, maar zeker ook heel gecompliceerd en als je beseft hoe minutieus zo’n proces is, dan waardeer je des te meer het wonder van de geboorte van een kind.

Soms lukt het gewoon niet

Zo vanzelfsprekend is het namelijk allemaal niet, tijdens het voortplantingsproces kan er van alles misgaan. Om het even simpel te zeggen: het zaadje moet op het juiste moment het eitje ontmoeten, het bevruchte eitje moet op reis om een perfect plekje te vinden om zich in te nestelen en de kans krijgen om uit te groeien tot een klein gezond mensje. Tijdens dit traject is het hele proces afhankelijk van zoveel factoren, dat het echt een wonder is dat het zo vaak lukt. Helaas lukt het in veel gevallen ook niet, of duurt het heel lang eer dat het wel lukt. Soms zijn hier aanwijsbare redenen voor, andermaal is er sprake van onbegrepen onvruchtbaarheid.

Het medische traject in

Zowel bij aanwijsbare redenen als bij onbegrepen onvruchtbaarheid ga je vaak een traject in. Met medische onderzoeken en ingrepen wordt er gekeken waarom je niet zo makkelijk zwanger wordt en wat er eventueel aan gedaan kan worden.

De volgende oorzaken kunnen een reden zijn van het niet of moeizaam zwanger worden:

  • Kwaliteit of traagheid van het zaad
  • Kwaliteit van het baarmoederslijmvlies
  • De zaadcellen kunnen het niet vinden met jouw slijmvlies
  • Geen of slechts af en toe een eisprong
  • Verstopte of verkleefde eileiders
  • Een hormoonafwijking
  • Vervroegd in de overgang
  • Je bent een Desdochter
  • Je bent ouder dan 35 jaar
  • Je rookt of drinkt te veel
  • Je hebt over- of ondergewicht
  • Spanningen of stress
  • Seksuele problemen

Onbegrepen onvruchtbaarheid

Voor sommige oorzaken zijn voor de hand liggende oplossingen, ook al zijn die niet altijd even makkelijk. Roken, drinken, afvallen of bijkomen is iets waar je zelf eventueel bij kunt helpen, maar er zijn ook oorzaken waar je zelf helemaal geen vat op hebt. Er is dan medische hulp nodig en dat hakt er vaak aardig in. Zeker als het niet duidelijk is waardoor het niet lukt. Je krijgt het gevoel dat je lichaam je in de steek laat en als je al die dikke buiken om je heen ziet, is het moeilijk om niet te denken: ‘waarom worden zij wel zwanger en ik niet?’.

De kans vergroten met hormonen

Toch zijn er vandaag de dag genoeg mogelijkheden om een handje te helpen bij het voortplantingsproces. Soms is een hormoontherapie voldoende om de eisprong te stimuleren. Het kan ook zijn dat de arts ervoor kiest om de eisprong te monitoren en het zaad van de partner op het juiste moment in te brengen. De kans dat het eitje en het zaad elkaar vinden wordt dan in ieder geval een stuk groter. Een eicel leeft ongeveer wel 24 uur, maar de kans op bevruchting is het grootst net na de eisprong. Door een beetje te helpen met de timing van het zaad inbrengen, wordt je kans op zwanger worden dus ook groter.

Een ivf-behandeling

Er bestaat ook de mogelijkheid om zwanger te worden met een Ivf-behandeling. Dit noemen ze weleens ‘zwanger via een omweg’. Bij deze behandeling wordt de productie van eicellen gestimuleerd en worden de goede eicellen uit je lichaam gehaald en bevrucht in een laboratorium met het zaad van je partner. Doordat de eicel en de zaadcellen bij elkaar in één ‘schaaltje’ zitten, is de kans groter dat ze elkaar vinden. Mocht er iets mis zijn met het traject wat het zaad en het eitje moet afleggen om elkaar te vinden in jouw lichaam voordat de bevruchting plaats kan vinden, dan kan dit een perfecte oplossing zijn. Zodra het eitje bevrucht is en de eerste stappen van de deling van het embryo zijn gezet, wordt het in de baarmoeder teruggeplaatst. Het embryo moet dan nog wel een veilige plek vinden om verder te ontwikkelen.

Een ICSI behandeling

Bij ICSI gaan ze weer een stapje verder. Hier wordt de zaadcel in het laboratorium rechtstreeks geïnjecteerd in de rijpe eicel. Het eerste traject is hetzelfde als bij ivf alleen hier wordt ook bij de bevruchting een handje geholpen. Net zoals bij ivf worden na de bevruchting van de eicel, de embryo’s na een paar dagen teruggeplaatst in de baarmoeder van de vrouw. Deze methode wordt veel gebruikt als het zaad van de man niet in een uitstekende staat is.

Een IVM behandeling

Bij IVM kunnen eventueel onrijpe eicellen uit de eierstokken worden gehaald via een punctie. In een laboratorium worden deze eicellen gerijpt en kunnen ze bevrucht worden via de ivf of icsi-methode. Het voordeel hiervan is dat vrouwen niet de hormoon stimulatie te hoeven ondergaan, waardoor de behandeling een stuk minder belastend is voor de vrouw. Daarnaast is er minder kans op over-stimulatie, een verschijnsel wat kan ontstaan tijdens de behandeling met hormonen en wat ook de nodige risico’s met zich meebrengt. Deze techniek is nog wel vrij nieuw en het is nog niet helemaal duidelijk wat het effect is op de kinderen die via deze methode geboren worden.

MESA, PESA, TESE, KID of eiceldonatie

Het kan natuurlijk ook zo zijn dat het met de eicellen wel goed zit, maar dat er geen zaadcellen in het sperma van de man zitten. Het is dan soms mogelijk om via een chirurgische ingreep zaadcellen te verkrijgen uit de bijbal. Dit kan met een lokale verdoving (PESA) of onder algehele narcose (MESA). BIJ TESE worden de zaadcellen uit de teelbal gehaald in plaats van uit de bijbal. Dit laatste doen ze meestal als zaadleiders ontbreken of als er geen zaadcellen in de zaadleiders worden gevonden. Als een man echt onvruchtbaar is of bang is om erfelijke ziektes door te geven aan zijn kind, kan er ook worden gekozen voor KID, dit is kunstmatige inseminatie met donorzaad. Bij vrouwen waarvan de eicellen echt niet geschikt zijn of ontbreken zou eiceldonatie een optie kunnen zijn.

Emotionele belasting

Gelukkig dat er verschillende mogelijkheden zijn om misschien toch via een omweg zwanger te worden. Maar voor welk traject je ook gaat, het heeft vaak een grote impact op je emotionele gesteldheid en daarnaast heeft het gebruik van hormonen hier ook nog eens invloed op. Iedere keer als je weer ongesteld wordt, is dat een teleurstelling die je weer opnieuw moet verwerken. Zwangerschappen van anderen kunnen dan heel confronterend zijn. Het lijkt dan wel of je overal kinderwagens en dikke buiken ziet, behalve bij jezelf en dat is even slikken. Ook al wil je niet dat je leven door deze kinderwens wordt beheerst, je kunt vaak niet anders als je bijvoorbeeld in een ivf-traject zit. Eerst de hormoonstimulatie die invloed op je lichaam en gestel heeft en dan die onzekerheid. Heb ik eitjes? Hoeveel zijn het er? Worden ze bevrucht? Kunnen er embryo’s teruggeplaatst worden? Nestelt het embryo zich in? Wat als ik ongesteld word, heb ik nog een kans? Allemaal vragen en prikkels die gedurende een maand op je afkomen en iedere keer opnieuw.

Praten met lotgenoten helpt

Op verjaardagen of op het werk keuvelen familieleden, vrienden of collega’s er vrolijk op los. Zwangerschapskwaaltjes, luierproblemen of de verhalen van de roze wolk. Je hoort ze aan, je leeft met ze mee en je bent blij voor ze. Maar vanbinnen ben je onzeker over je eigen lichaam en draag je jouw verdriet. Waarom is iedereen zwanger, behalve ik niet? Praten met lotgenoten kan dan een hele opluchting zijn. Wellicht kan de pagina ‘hoe word ik zwanger‘ je ook nog helpen met nieuwe informatie.