Vorige week was ik met mijn dochter in de kinderboerderij en ineens viel me iets op. Iedere ouder die daar ook was, was bezig met zijn of haar smartphone. Terwijl ik mijn dochter door de modder manoeuvreerde naar de schapen en de koeien zag ik om mee heen een bellende papa, een Whatsappende moeder en een geïrriteerde moeder die haar laarzen schoonveegde om vervolgens foto’s op haar telefoon te gaan bekijken. Ik was stomverbaasd, vond niemand zijn of haar eigen kind dan interessant genoeg? Zelf leg ik tegenwoordig bewust vaker mijn telefoon weg, wellicht dat me het daarom juist opviel dat deze ouders zo in hun telefoon opgingen. Kijk die blije koppies! Ze zien koeien, kippen, schapen en konijnen en gaan daar helemaal in op. Dat is toch genieten? Maar kennelijk was iets op hun telefoon belangrijker. Op de fiets terug genoot ik van mijn dochter die naar alles wees onderweg (hond!) en tegen iedereen 'hoi' riep. Ik moest hardop om haar lachen en voelde me zo dankbaar. Toen ze ’s middags een slaapje deed besloot ik me eens wat meer te verdiepen in deze nieuwe trend. Is het nu zo lastig geworden om je telefoon te laten liggen? Zijn we allemaal zo onmisbaar geworden? Of zijn we gewoon verslaafd?

Bewuste aandacht voor je kind

Ik maak me er zelf ook schuldig aan hoor, begrijp me niet verkeerd. Maar ik ben me er bewuster van geworden de laatste tijd. Tijdens het borstvoeden zat ik ook veel op m’n telefoon te spelen, maar later las ik dat veel baby’s juist dan oogcontact proberen te zoeken. Daar schrok ik van, had ik mijn dochter dat oogcontact onthouden? Het borstvoeden heeft niet lang geduurd, dus dat heb ik maar laten rusten. Ik kon de tijd tenslotte niet terugdraaien. Nu probeer ik bewuster met haar bezig te zijn als we samen zijn. Als we thuis samen puzzelen, dan ben ik daar met mijn gedachten. Als we samen spelen let ik op haar en als ik haar dan in haar ogen kijk op het moment dat ze bij mij bevestiging zoekt, dan voelt dat goed. Ze weet dat ik er ben, voor de volle 100%. Eten doen we nu ook altijd samen aan de eettafel, hoewel dat wel eens anders is geweest. Ik probeer een goed voorbeeld te geven door samen te eten, met elkaar te praten en niet met een schuin oog naar de televisie een lepel in haar mond te stoppen.

Minder smartphone, meer connected

Kunnen we af met iets minder smartphone en iets meer aandacht 'offline', bij ons kind? Ik denk het wel. Zelf probeer ik me te houden aan de vier onderstaande punten:

  • Ga eens bij je kind op de grond zitten om samen te spelen en probeer op die momenten je telefoon weg te leggen. Of in ieder geval niet op je telefoon te kijken. Zo kun je anticiperen op je kind en in het spel meegaan. En als je kind dan oogcontact zoekt, dan kun je dat ook geven. Een boekje voorlezen is ook veel leuker als je er voor de volle 100% bij bent met je hoofd. En dan geniet je er ook meer van dan wanneer je ook nog met een half oog naar je scherm zit te kijken.
  • Eet samen aan tafel en eet bewust. Door samen te eten creëer je een rustmoment. Uiteraard kan dat alleen maar als je niet afgeleid wordt door je telefoon, dus leg deze weg en laat ook andere schermen (televisie, tablet) uit. Zo kun je rustig iets bespreken met elkaar, zoals bij het avondeten de dag doornemen. Probeer ook niet teveel van tafel te lopen.
  • Wil je echt even op social media kijken, moet je een telefoontje plegen of even werken, probeer dit dan te doen op het moment dat je kind slaapt of naar school is. Overigens zal het je verbazen hoeveel je gedaan krijgt in de tijd dat je kind slaapt zonder je telefoon in de buurt (wassen, strijken, afwassen, de heg knippen etc.)
  • Wees je ervan bewust dat social media ook een bepaalde stress kan meebrengen. Juist doordat je er niet je volle aandacht bij hebt en meerdere 'schermen open hebt staan'. Ook voelen veel mensen zich bijna verplicht om direct te reageren op een Whatsappje, mail of berichtje op social media. Die verplichting is er natuurlijk niet, je kunt reageren wanneer het jou uitkomt. Als je kind op bed ligt, bijvoorbeeld.

Met kleine veranderingen kun je al een heel verschil maken. Niet alleen voor je kind, maar ook voor jezelf. Door je aandacht niet te hoeven verdelen, kun je meer genieten van dat wat je doet. En dat brengt weer rust met zich mee. Het lijkt bijna onmogelijk om zonder smartphone te leven, omdat we er alles mee doen. Helemaal zonder hoeft ook niet, maar een hele dag 'connected' ook niet. Dus koppel jezelf af en toe even los van je schermpje en geniet van het moment samen met je kind. Leg jij af en toe je telefoon bewust weg om samen met je kind te spelen of kan jij echt niet zonder je smartphone?