De leukste musea voor kinderen

Een dagje naar een pretpark of dierentuin is natuurlijk hartstikke leuk, maar soms zou je ook wel eens willen dat je kind iets leert van het uitje. Een ideale oplossing daarvoor is om je kids mee te nemen naar een museum, maar bij het horen van het woord museum is de...

Stoomboot van Sinterklaas knutselen

Sinterklaas is weer in het land en dat is te merken. De Sinterklaas aftelkalender hangt aan de muur, er worden verlanglijstjes gemaakt, schoenen gezet en ook de tijd van knutselen en het maken van mooie surprises is weer aangebroken. Wil je zelf een stoomboot van...

Vruchtbare dagen en ovulatie berekenen

Als je probeert om zwanger te worden is het belangrijk om rekening te houden met je vruchtbare dagen en je ovulatie. Vrijen op vruchtbare dagen vraagt timing. Wanneer is je ovulatie en ben je vruchtbaar? Vlak voor je ovulatie ben je het meest vruchtbaar. Met onze...

8 x surprise van een schoenendoos

Ben je nog niet toegekomen aan het maken van een sinterklaassurprise? Geen stress! In dit blog heb ik een aantal leuke surprises verzameld die je lastminute nog kunt maken: Een surprise van een schoenendoos is makkelijk te maken, want die heeft iedereen wel in huis....

Cadeautip: een eigen donutwinkel van LEGO voor de kids

Waarschijnlijk zijn jouw kinderen er ook gek op: donuts. Vooral voor de gedecoreerde (en mierzoete) variant met leuke figuurtjes en kleurtjes zijn ze waarschijnlijk snel te paaien. Hoe leuk is het dan om een eigen donutwinkel van LEGO Friends te hebben? Met deze...

In de vroege ochtend van 15 op 16 mei 2009 werd ik een wees. De navelstreng die mij nog verbond met mijn ouderlijk gezin stierf geheel onverwacht in het holst van de nacht, ervoor zorgend dat ik plotseling de laatst overgeblevene was. De taak die bij mij rust, is het ervoor zorgen dat zij herinnerd worden. Mijn moeder, mijn zus én mijn vader. En ik vraag me af; Hoe deed mama dat nou altijd?

Zij kwam niet door de deur

In die bewuste nacht was mijn zoontje van 16 maanden de halve nacht ontroostbaar aan het huilen. Het tijdstip waarop hij ongeveer in slaap viel, drie uur in de ochtend, bleek later bij benadering het moment van overlijden van mijn moeder. Hoewel onze band niet bijzonder goed was, mis ik haar in vele dingen en op verschillende momenten. In eerste instantie was er natuurlijk de praktische kant; we hadden plotseling geen oppas meer, terwijl er ineens veel zaken geregeld moesten worden. De begrafenis bijvoorbeeld en later de erfenis, het huurhuis moest opgezegd en uitgeruimd worden, terwijl ik ook nog 7 maanden zwanger was.

Hoe-deed-mama-dat-nou-altijd-kraamfeest-en-ze-was-er-niet

Toen de baby geboren was, een prachtige meid, kwam mijn moeder niet langs. Dat raakte me eigenlijk pas écht op het kraamfeest dat we hielden omdat we geen kraamvisite wilden ontvangen. Een feest was op dat moment dé oplossing. En zij, zij was er niet. Zij kwam niet door de deur om haar kleindochter in de armen te nemen, te verwelkomen. Dat deed pijn. Dat doet nog steeds pijn, als ik eraan terugdenk.

‘Omdat ik het zeg’

De cakes die ik bak, maak ik naar een recept van haar, met eigen aanpassing. De nieuwjaarswafels zijn een onuitwisbare, onverwoestbare, dierbare traditie uit haar familie. Er zijn dingen die ik absoluut, beslist, anders doe. Toch hoor ik haar woorden nog wel eens uit mijn mond rollen: ‘omdat ik het zeg’, bijvoorbeeld. Dat is wel herkenbaar voor iedere moeder, denk ik zo.

hoe deed mama dat nou altijd - nieuwjaarsrolletjes met slagroom kniepertjes

Lekker, maar….anders

Naast het missen om de praktische kant, is er ook het gemis van mijn moeder om haar moeder-zijn. Toen ik kanker kreeg, heb ik het enorm gemist om haar even te kunnen bellen om te zeggen ‘mam, ik voel me enorm klote vandaag’. Sommige gerechten die ik mis uit mijn kindertijd zullen mijn kinderen nooit proeven.

Ik heb de recepten niet en hoewel ik diverse pogingen ondernomen heb, ben ik niet in staat om de smaak, textuur en liefde van de gerechten te evenaren. Zelfs niet bij benadering. Eén voorbeeld is snijbonensoep, die we alleen maar aten in de zomer. Hoe moeilijk kan het zijn? Hoe deed mama dat nou? Bouillon, aardappels, snijbonen en varkensvlees samenvoegen tot een soep; het lijkt zo makkelijk, maar toch is die nooit zoals het was in mijn herinnering.

Nog zoiets, mijn moeders linzensoep. Héérlijk vond ik die. Ik ben een echt ‘soepmens’ en deze is een van mijn favorieten. Natuurlijk gaan er linzen in, plus soepgroenten en balletjes gehakt, soms deed ze er ook knakworstjes in. Maar hoe maakte ze de bouillon?

Dan is er nog wat mijn zus en ik vroeger ‘prut’ noemden. Dat is een schotel van kip, ui, uitgebakken spekjes en gebakken aardappelen. Serieus, de prut die wij hier thuis maken is lekker, maar…. ánders.

Ik heb daarom besloten om niet meer te proberen die maaltijden na te maken…

hoe deed mama dat nou altijd - handjes die stukjes brownies pakken

Het geheime ingrediënt

Wat had mijn moeder dan voor geheim ingrediënt dat niet in mijn keukenkastje te vinden is? Dat geheime moeder-ingrediënt, zit dat ook in de pannenkoeken die ik voor mijn kinderen bak? In de vers gebakken broodjes die ik op tafel zet? In de zelfgebakken cakes, taart, koekjes en brownies waar ze niet van af kunnen blijven? Hoe ervaren mijn kinderen dat?

Hoe deed mama dat nou altijd?

Nu ik dit zo schrijf, merk ik de noodzaak van het opschrijven van mijn recepten voor later. Ik bemerk de noodzaak van het mijn kinderen leren hoe ze ‘mijn’ pannenkoeken, rijst, broodjes, soepen, maaltijden, gebak kunnen maken; dan hoeven ze later niet vertwijfeld met een pak bloem te rommelen en te denken ‘hoe deed mama dat nou altijd?’

pannenkoek in de vorm van een hart - hoe deed mama dat nou