Wat prachtig is het om samen met iemand een kind te delen. Jullie hebben voor elkaar gekozen door alle positieve eigenschappen die jullie in elkaar zagen. En als extra gunst krijgen jullie daar een kindje bij, of meerdere kindjes. Dit is iets wat jullie altijd zal verbinden. Wel is het zo dat gedeeld ouderschap ook wat meningsverschillen met zich mee kan brengen. In dit artikel bespreken we hoe je het beste hierin kunt handelen. Zo zal het makkelijker worden voor jou en je partner om op één lijn te blijven, en zullen jullie het ouderschap als een zoete roze wolk ervaren. Wel met soms wat grijze wolkjes die langs komen vliegen. Maar hey, dat hoort erbij.

Meningsverschillen accepteren

In eerste instantie is het goed om te beseffen dat meningsverschillen niet per definitie slecht zijn. Je hebt je partner gekozen omdat je in hem/haar een goed persoon zag. Ook is het zo dat een gezonde vader of moeder nooit iets slechts zal wensen voor zijn/haar kind. Dus de mening die je partner heeft is gebaseerd op liefde en weldenkendheid. Als je dit in je achterhoofd houdt, zal het heel wat makkelijker worden om empathie op te brengen voor andere meningen van je partner.

Buiten het hokje denken

Als je jezelf zover hebt gekregen dat je de mening van je partner accepteert, ook al ben je het er niet helemaal mee eens, dan is het tijd voor de volgende stap. Namelijk; jezelf afvragen waarom hij/zij deze mening heeft. Het zou maar zo kunnen dat jij, alhoewel je eigenlijk best vaak gelijk hebt, het deze keer toch niet helemaal bij het rechte eind hebt. Probeer dus te begrijpen waarom je partner deze mening volgt, en bekijk de voor- en nadelen ervan.

Een goed gesprek

Als je van menig verschilt is het goed om erover te praten, maar niet altijd. Als het gesprek eindigt in een aanvallende discussie dan zou je je af mogen vragen of het wel een goed idee was om dit gesprek te houden. Ben je er dus bewust van dat dit een fijn gesprek moet zijn voor jullie beiden, waar jullie beiden èn jullie kind beter van zullen worden. Praat met een rustige toon, en laat je partner eerst z’n verhaal doen. Oostindisch luisteren werkt niet in zulke situaties. Het is een pré dat je echt luistert naar je partner, en probeert om hem te begrijpen waarom hij ergens voor staat.

Niet waar de kinderen bij zijn

Als je zo’n goed gesprek hebt, dan is het cruciaal om dat niet in het bijzijn te doen van jullie kinderen. Vooral kinderen die al wat ouder zijn pikken veel dingen op, en spelen hier op in. Je zou het misschien niet verwachten, maar kinderen zijn professionals op dit gebied. Dus het is belangrijk om, als je een meningsverschil hebt met je partner, hem apart te nemen zodat jullie er rustig over kunnen praten. Laat daarna ook vooral niet merken aan de kids dat je het eigenlijk niet helemaal eens was met papa/mama! Jullie zijn als een stevig fort wat niet omver te walsen is. Dit gevoel zal rust en zekerheid bieden voor jullie kinderen.

Schrijf het op

Als je in gesprek bent met je partner, en jullie verschillen van mening, dan is het een goed idee om beide meningen op te schrijven. Schrijf bij elke mening z’n voor- en nadeel. Dit zal jullie beiden helpen om een beter beeld te krijgen over de kwestie.

Zonder emoties

Een van de grootste fouten die wij als ouders maken is dat we soms te emotioneel zijn als het om onze kinderen gaat. En helaas is dit soms ook terug te zien is in onze keuzes die we maken voor hun. Probeer je hier dus zeer bewust van te zijn, want soms kunnen onze goede bedoelingen juist schadelijk zijn voor onze kinderen. Als we bijvoorbeeld van mening zijn dat een kind mag snoepen wanneer het wil, dan maken we op dat moment een emotionele keuze. De enige reden dat we deze keuze maken is omdat dit behoort tot de wensen van het kind, maar het kind heeft verder geen profijt eraan als het de hele dag door snoep eet. Het is zelfs schadelijk voor hem. Dus een verstandige keuze zou zijn om je kind één snoepje per dag te geven, of bijvoorbeeld alleen in het weekend. Op die manier baseer je jouw keuze niet alleen op de wensen van je kind, maar ook op dat wat goed voor hem is. Dit is een klein voorbeeld, maar stiekem komt dit bijna dagelijks terug. Dus het advies aan alle ouders is om keuzes primair gebaseerd te laten zijn op dat wat goed voor hun is. En als het kind bepaalde wensen heeft, dat we hier tegemoet aan komen zolang het niet schadelijk is. Want uiteindelijk weet je kind niet wat goed of slecht voor hem is, maar jij wel.

Maak een onderscheid tussen hoofd- en bijzaken

Als jij en je partner een meningsverschil hebben, is het goed om jezelf af te vragen of het iets is wat echt belangrijk is, of niet. Is het iets wat echt veranderingen zal brengen in jullie leven? Of is het iets wat de volgende dag niet eens meer in je op zou komen, omdat het zoiets kleins is. Als je partner er bijvoorbeeld op staat dat de kinderen die dag geen tv kijken omdat ze hem teleurgesteld hebben in iets, dan is er een grote kans dat de kinderen naar jou toekomen met pruillippen omdat ze van papa geen tv mogen kijken. Geef je partner in zulke situaties het recht van ouderschap, en ga niet in op de emoties van je kinderen. Dit is zelfs een mooi moment dat je ze een hele grote levensles bij kunt brengen, namelijk; alles heeft een gevolg.

Kijk uit voor kwetsende woorden

Een van de dingen die je vooral niet moet doen, is het uiten van kwetsende woorden naar je partner. Uitingen als: “je bent een slechte vader/moeder” of vergelijkingen met de fouten die zijn/haar ouders gemaakt hebben zijn werkelijk not done. Het brengt alleen maar schade met zich mee. Uiteindelijk zijn jullie samen in een bootje gestapt waar jullie de rest van het leven nog op zullen varen. Dus maak het plezierig voor elkaar, en zeg datgene wat positieve effecten heeft op de situatie. En mocht je toch je kritiek moeten uiten omdat je ziet dat iets toch niet helemaal loopt als hoe het hoort, dan zeg je dit op de manier hoe jij graag aangesproken zou willen worden als iemand z’n kritiek naar jou zou willen uiten. Het is ook zeker geen slecht idee om deze kritiek te beginnen met het benoemen van de positieve eigenschappen van je partner. Dit zal hem/haar geruststellen, en het zal makkelijker worden om te luisteren naar wat je te zeggen hebt.

Onderscheid veronderstellingen van feiten

Het is belangrijk om je partner te beoordelen op dat wat je ziet, en niet dat wat je denkt. Als je partner vaak weg is als de kinderen thuis zijn, zou je kunnen zeggen; “je vindt de kinderen totaal niet belangrijk!” Maar dat hoeft zeker niet het geval te zijn. Dus in plaats van het uiten van zulke veronderstellingen, zul je er beter voor kiezen om er rustig over te praten met je partner, en samen met hem te kijken of er dingen zijn die veranderd kunnen worden zodat hij zich wel op z’n gemak voelt thuis. Het kan zelfs maar zo zijn dat hij zich niet welkom voelt omdat iedereen de hele dag met z’n telefoon of tablet bezig is, en dus maar naar buiten gaat om wat afwisseling te vinden. Oordeel dus niet op vermoedens, maar op duidelijke feiten.

Op één lijn

Uiteindelijk is het het beste als jullie in alle zaken op één lijn komen. Het is goed om af en toe een beetje water bij de wijn te doen, en je partner de mogelijkheid te geven om ook wat in te brengen in de opvoeding. Er is geen “één rechte weg” voor het opvoeden van kinderen. Elk kind is anders, elke situatie is anders, en elke ouder is anders. Het belangrijkste is dat we onze kinderen opvoeden tot gezonde kinderen met een sterke persoonlijkheid en goede manieren. En we kunnen niet verwachten dat dit iets is wat zonder slag of stoot zal gebeuren. Opvoeden is nou eenmaal een zware taak, maar wel eentje die jullie superveel voldoening zal geven.