Wat hoort bij elkaar? Je baby leert verbanden begrijpen.

Zo nu en dan zie je je kleine uk kijken en dan kun je als ouder aan de buitenkant zien dat hij iets aan het leren is. Voor je kleine is de wereld één groot raadsel. Eerst neemt hij alleen waar, maar na verloop van tijd gaat hij relaties zien. Wat hoort bij elkaar? Je baby leert verbanden begrijpen.

Verbanden ontdekken.

Voorafgaand aan de fase die aangebroken is, is voor je kleine al een periode van strijd geweest. Stel je toch voor wakker te worden en dan voor het eerst in plaats van losse onderdelen, een verband ergens tussen te zien. Dan zijn de prikkels in eerste instantie enorm! Zo ook voor je baby. Mogelijk was hij echt een tijdje niet te genieten en had je je handen er vol aan. Maar na een tijdje breekt dan het moment aan dat hij gewend raakt aan dat nieuwe. En dat is het moment waarop hij kan gaan genieten van wat hij geleerd heeft. Dat is vaak ook het moment waarop wij als ouders zeggen: ‘Kijk nou, hij heeft weer wat nieuws geleerd, hij is weer wijzer geworden, je ziet het aan zijn oogjes.

Bij de geboorte reageert een baby uit zijn reflexen. Als hij ouder wordt, merkt hij dat hij naast huilen ook door lachen een reactie uitlokt van zijn ouders. Daar begint zijn communicatie eigenlijk al. Dan gaat hij rond een maand of zeven uit zichzelf communiceren. Voornamelijk door gebaren en geluiden. En later, rond de tien maanden zal hij ook gaan wijzen om duidelijk te maken wat hij wil.

Verbanden leren.

Zoals ik al zei kun je je baby uitdagen om dat wat hij nieuw geleerd heeft verder te ontwikkelen. Sowieso zal kleine in het begin, zonder dat je als ouder wat extra’s aanbied, zijn handen al vol hebben aan dit nieuwe, deze verbanden.

Speelgoed dat hij had, bekijkt hij nu met een andere blik. Wij als ouders kunnen nu wel inspelen op dat wat je kleine geleerd heeft. Een knuffel die kraakt als je erin knijpt aan je kind geven en het mogelijk een keer voordoen. Een eenvoudig stuk speelgoed geven wat muziek kan maken als je op een knopje drukt, is in het begin nog teveel gevraagd, maar kan na verloop van tijd ook erg interessant zijn. Rammelaartjes in alle kleuren en maten verkrijgbaar zijn voor de grijpgrage knuistjes altijd erg gewild.

En hoewel het verband tussen voelen en horen prachtig is, kunnen baby’s ook het verband tussen het voelen, proeven en bekijken van spullen in het begin eindeloos volhouden. Plastic speelgoedsleutels in alle kleuren, met hun unieke vormen die hard aanvoelen in het mondje. Een stukje papier, stof of hout, het voelt allemaal anders en als je kleine het in zijn mondje steekt, smaakt het ook allemaal anders, dat maakt het zo interessant.

Ook kun je geluiden maken bij daarbij horende plaatjes, je zult versteld staan hoe snel ze dat doorhebben.

Verbanden begrijpen.

Bepaalde routines krijgt je kleine door. Als je elke ochtend je kleine met een muziekje in de box legt, zelf een kop koffie neemt, en na die tijd je kleine de fles geeft, dan weten ze dat na bepaalde tijd precies. Hoe ouder je kindje wordt, hoe beter hij alles gaat begrijpen. Als mama haar jas aandoet, zwaait de kleine al, want mama gaat weg. Ga je als moeder voornamelijk met je kleintje de deur uit, dan zal hij met zijn eigen jasje aankomen.

Je kind observeert je constant. Hoewel je kindje als het klein is lacht omdat je als ouder naar hem lacht, is dat als ze ouder worden andersom. Ze snappen dan dat als zij lachen, hun ouders ook moeten lachen. Ze weten dat vaak ook wel te gebruiken als ze iets stouts hebben gedaan, en je moet je als ouder vasthouden om consequent te blijven en niet te smelten om de olijke smoeltjes.

Hoewel het soms lijkt of je kleine je uitdaagt, hoeft dat helemaal niet zo te zijn. Soms zijn ze zo op aan het gaan in het moment dat ze het niet doorhebben. Als je kleine in de kinderstoel een boek zit te lezen en het boek valt op de grond, dan pak je hem op als ouder en je geeft het hem terug. Nou dat is erg interessant voor uk, die schuift hem over het randje en kijkt eens naar papa of mama, zouden ze hem nog eens opruimen? En daarna nog eens? En boem, zonder dat dat zijn bedoeling was eindigt zijn boek mogelijk na een keer of vijf in de kast. En uiteindelijk is ook dat onderdeel van zijn leerproces, namelijk de grenzen van papa en mama aftasten. (Als ik dit doe dan doet papa of mama dat.)

Hoewel het in de eerste fase van het leven het meest intensief is, blijft het leggen van verbanden en leren wat bij elkaar hoort bij een kind altijd doorgaan. Wij als volwassenen leren in dat opzicht ook nog elke dag. Als je kleine uk bij het handvat van een deur kan zal hij zich bezig gaan houden met de sleutels en het slot, want hij heeft van papa en mama gezien dat dat zo hoort. Rond een jaar vinden kleine kinderen het hebben van een keukentje of werkbankje fantastisch, want ook dat zien ze bij papa en mama.

Ze houden ervan om overal bij betrokken te worden. Mama helpen met poetsen door ook ijverig met een doek in de weer te zijn; Papa helpen met klussen door in elk gaatje een schroef te stoppen; Mama helpen met eten koken, waarbij ze graag staand op een stoel, ook wat keukengerei vasthebben en ondertussen zo nu en dan met een vingertje ‘au au’ roepend naar de pan op het vuur wijzen.

Als je kind wat ouder wordt kan het soms best eens confronterend zijn. Zo zal je kleine naar jou reageren zoals hij gewend is dat je naar hem reageert, omdat hij dat van jou leert. Als er een ongelukje gebeurt en je zegt als ouder standaard ‘oh oh, niet handig’ tegen je kind, dan is de kans groot dat je kleine als hij wat ouder wordt ook eens tegen jou zal zeggen als je iets laat vallen ‘oh oh, niet handig’. Dat levert soms de meest komische situaties op en het is achteraf grappig om zulke situaties in een boekje op te schrijven voor als je schatje groot is, dan kunnen jullie er samen om lachen.