Wat is PDD-NOS?

Merk je bij je kind dat het zich niet sociaal vaardig is, tamelijk onhandig en weinig lichaamstaal gebruikt, dan gaan er een aantal alarmbelletjes rinkelen. Dit zijn namelijk een paar van de talrijke symptomen die er op kunnen wijzen dat jouw kind PDD-NOS heeft. Deze term staat voor Pervasive Developmental Disorder of, in het Nederlands een pervasieve ontwikkelingsstoornis maar wordt in de psychologie nog maar zelden gebruikt. Het woord Pervasief, wat zoveel betekent als 'doordringen', wordt gebruikt om aan te tonen dat de stoornissen zich op verscheidene gebieden in de ontwikkeling van het kind manifesteren.

Tegenwoordig wordt er vaker over autisme gesproken bij kinderen die PDD-NOS ontwikkeld hebben maar in feite dekt die vlag de lading niet echt. In de DSM-IV, het handboek voor psychologen en psychiaters, wordt de term PDD-NOS niet meer vernoemd. Bij analyses door psychologische hulpverleners wordt hij daarentegen nog steeds gebruikt. Maak je je zorgen om het gedrag van jouw kind of ben je gewoon nieuwsgierig naar wat autisme is, en wat de symptomen zijn, lees dan vooral verder.

Een diagnose PDD-NOS

Elk kind is uniek en dat is ook zo met kinderen die PDD-NOS gediagnosticeerd werden. Het verschilt van kind tot kind welke kernproblemen zich het meest manifesteren en welke supplementaire moeilijkheden aanwezig zijn. Ook de leeftijd speelt hierbij een rol omdat, naargelang ze groter worden, de kinderen geacht worden zich meer buiten hun comfortzone te begeven.

Wat zijn de symptomen

• Kinderen met PDD-NOS zijn meestal niet zo handig en onbeholpen wanneer het gaat om sociale contacten
• Ze hebben het moeilijk om lichaamstaal te begrijpen C)n te gebruiken. Er is weinig tot geen oogcontact mogelijk, hebben een doffe gelaatsuitdrukking en weten vaak geen blijf met hun houding naar anderen
• Sociale vaardigheden zijn moeilijk aan te leren
• Wanneer je hen knuffelt of lichamelijk contact zoekt komt er niets terug
• Ze zijn emotioneel gesloten en lijken vaak eenzaam
• De minste verandering boezemt hen angst in
• Ze zijn hardnekkig in het behouden van routine
• Hun angsten komen vaak naar buiten in driftbuien en koppigheid
• De belangstelling die ze tonen is vaak eenzijdig
• Ze zijn vaak star en dwangmatig in hun gedrag
• Voor zintuiglijke prikkels zijn ze overgevoelig
• De ontwikkeling van hun taal verloopt stroef en hun taalgebruik is vaak eigenaardig
• Ze nemen alles letterlijk op
• Hun motoriek is houterig en krampachtig
• Lees ook “Hoe herken je autisme“

Omdat de 'beleef-wereld' van PDD-NOS kinderen heel anders en intenser is dan bij doorsnee kinderen hebben zij baat bij zekerheid en routine. De regeltjes en uitgezette lijnen die ze reeds kennen, geeft hen een gevoel van veiligheid en wekt weinig tot geen angst op. Wanneer daarentegen, in het gezin of de school iets verandert, slaan ze in paniek en kunnen ze woest reageren.

Wat is de oorzaak van PDD-NOS of autisme

Wanneer je een autistisch kind hebt wijst men al snel met een vermanend vingertje dat je iets niet goed deed tijdens de opvoeding. Er zullen altijd mensen zijn die het gedrag van een kind met PDD-NOS niet begrijpen en uit onbegrip of 'niet weten' snel een oordeel vormen. Vaak worden de ouders verantwoordelijk gesteld voor het ongewone doen en laten van hun autistische zoon of dochter en dat is pijnlijk. Vooral als je weet dat dit helemaal niets met fouten in de opvoeding te maken heeft.
Waar de stoornis vandaan komt is wetenschappelijk nog niet bewezen en ook al gaan er meer en meer stemmen op dat het een gevolg zou kunnen zijn van de inentingen kort na de geboorte, er bestaat nog steeds geen sluitend bewijs voor deze aanname.

Kan PDD-NOS behandeld worden

Omdat autisme geen ziekte is, kan het ook niet genezen worden. Wel kunnen de verschillende symptomen aangepakt worden met therapie zodat kinderen toch naar school kunnen en vriendjes maken. Zoals bij alles wat aangeleerd moet worden eist het veel geduld, tijd en energie van alle betrokkenen.

De autisme coach

Een autisme coach is meestal een psycholoog, maatschappelijk werker of orthopedagoog met autisme als specialisme. Zij ondersteunen en begeleiden het autistische kind en werken vooral naar integratie en zelfstandigheid.

Zaken waar de autisme coach zich vooral op toelegt zijn:

• Het zelfredzaam maken van hun cliënt
• Het aanleren van sociale vaardigheden
• Aanleren van structuren en inplannen
• Zich leren handhaven in conflictsituaties
• Het aanpakken van angsten en dubben
• Samen op zoek gaan naar een leuke en nuttige besteding in hun vrije tijd

De EFT therapeut

Omdat kinderen met PDD-NOS emotioneel niet stabiel zijn en overgevoelig voor prikkels kunnen zij heel positief reageren op EFT. Emotional Freedom Techniques werkt vooral op het onderbewuste en het is daar dat de geblokkeerde emoties zich genesteld hebben.

Wat doet een EFT therapeut

• Angst aanpakken en weghalen
• Aansterken van het zelfbeeld
• Het anders leren bekijken van conflicten en hoe ermee om te gaan
• Boosheid en frustratie oplossen
• Angst voor lichamelijk en sociaal contact oplossen
• Dwangmatigheid intomen
• Het omgaan met verandering vergemakkelijken

Hiernaast bestaan ook therapieën die vooral gericht zijn op bepaalde symptomen. Zo kan een kind met een achterstand in taal geholpen zijn met logopedie en kinderen waarbij de motoriek heel zwak is, met ergotherapie.

Help, ik heb een kind met PDD-NOS!

Het opvoeden van een kind met PDD-NOS is een zware taak die veel geduld, volharding en zelfopoffering eist van de ouders. En helaas, een persoonlijke gebruiksaanwijzing bestaat er niet dus het blijft bij uitproberen, zoeken naar wat bij jouw kind en jullie gezin past en voortdurend evalueren en eventueel bijsturen.

Misschien heb je iets aan volgende tips en adviezen:

• Zorg ervoor dat jouw kind zo weinig mogelijk blootgesteld wordt aan prikkels.
• Geef duidelijk aan wat er staat te gebeuren en wat van hem of haar verwacht wordt
• Let er op dat je de dagindeling routinematig plant en hou je zelf zo goed mogelijk aan die planning
• Stel jouw eisen niet te hoog zodat jij en jouw kind niet voortdurend teleurgesteld worden
• Zoek evenwicht in wat je het kind vraagt. Te veel is niet goed, te weinig ook niet
• Gebruik niet teveel woorden als je je kind iets vraagt of duidelijk wil maken. Pictogrammen en/of foto's gebruiken voor bijvoorbeeld het ochtend- of avondritueel kan een goed hulpmiddel zijn
• Wees nooit sarcastisch tegen een kind met PDD-NOS en maak geen dubbelzinnige grapjes
• Vermijd woorden als straks, dadelijk, binnenkort en meer van die vage tijdsaanduidingen
• Verplicht het kind nooit tot knuffelen of ander lichamelijk contact als ze zelf niet aangeven dat ze het fijn vinden
• Probeer, in de mate van het mogelijke, zoveel mogelijk positief te zijn in jouw boodschappen
• Licht andere mensen, die op welke manier dan ook betrokken zijn bij de opvoeding van jouw kind, zoveel mogelijk in over de diagnose. Dit zal een hoop vermanende vingertjes vermijden.

Een zoontje of dochtertje met PDD-NOS in het gezin hoeft echt geen reden te zijn voor paniek. Het is sowieso meer zorgbehoevend dan andere kinderen maar eens je zelf aanvaard hebt dat jouw kind niet is zoals een doorsnee kind, is de liefde die je terugkrijgt, voor jouw begrip en inzet, meer dan de moeite waard.