Vorig schooljaar moesten we beslissen of onze oudste zoon naar groep 3 door zou gaan of dat hij nog een jaartje in groep 2 bleef. Geen gemakkelijk beslissing, kan ik je zeggen. Mijn vriend en ik hebben er een paar slapeloze nachten van gehad. De juf zei dat hij een hoop belangrijke zaken niet laat zien in de klas. Hij herkent de letters niet, hij telt niet vlot genoeg tot 20 en terug. Hij is ook nog wel erg jong, hij is een september-kind. Ook heeft hij zo’n mentaliteit van: Niet af? Jammer dan! Dat laatste herkenden wij wel, dat was thuis ook het geval. Maar de andere zaken niet, want thuis liet hij wél zien wat hij in zijn mars had. Ik heb 12 jaar voor de klas gestaan, maar nu ik zelf moeder ben zie ik pas welke moeilijke beslissingen we de ouders laten maken. Zij moeten kiezen voor de toekomst van hun kind. Hoe maak je zo’n beslissing?

Speuren op internet

Natuurlijk ga je op internet zoeken naar informatie en ervaringen van andere ouders. Op forums vertellen (ervarings)deskundigen vaak wat zij het beste vinden. En er zijn veel artikelen over dit onderwerp te vinden. Zo stuitte ik op een artikel op de site van de Rijksoverheid. Hierin vertelt staatssecretaris Dekker over een betere overstap naar groep 3. Dekker wil het aantal zittenblijvers in groep 2 terugdringen. Hij vindt dat scholen hun onderwijs in groep 3 moeten veranderen. Het kind moet zich niet aan groep 3 aanpassen, maar groep 3 aan het kind. Hier valt natuurlijk iets van te zeggen, maar ik benijd de leerkracht niet die voor zo’n groep 3 moet staan. Er zitten dan veel jonge kinderen in de klas die nog niet toe zijn aan lezen en schrijven. Wel denk ik dat ieder kind zich in zijn/haar eigen tempo ontwikkelt. Want misschien is onze zoon straks in januari wél toe aan groep 3, maar dan moet hij nog de rest van het jaar in groep 2 blijven. Feit blijft dat ouders deze keuze moeten maken. Uiteindelijke maak je de keuze met je hart, want jij kent je kind het beste.

Hebben we wel de juiste beslissing genomen?

Uiteindelijk hebben we besloten om hem toch dat extra kleuterjaar te geven. Eerst voelde het helemaal niet goed. Vooral ik was bang dat hij het ons kwalijk zou nemen. Hij zit nu in een combinatiegroep 2/3. Dus zijn vriendjes zitten nog steeds bij hem in de klas. Maar na het eerste half jaar van dit schooljaar was ik er van overtuigd dat we de juiste beslissing hadden genomen. We zagen een heel ander kind: betrokken, leergierig en altijd zijn werk af. Nu we echter aan het tweede half jaar van het schooljaar zijn begonnen, zien we toch weer het oude patroon terugkomen. Zijn interesse in letters schrijven en lezen is weer tot het nulpunt gedaald. Na een schooldag vertelt hij alleen nog maar dat hij heerlijk gespeeld heeft en dat hij een mooi bouwwerk heeft gemaakt. Wat natuurlijk fijn is, want hij zit per slot van rekening nog maar in groep 2. Maar waar is ons leergierig kind gebleven? Hebben we wel de juiste beslissing genomen? De tijd zal het leren.