Het afgelopen jaar heeft mijn peuter er flink wat social skills bijgeleerd. Af en toe sta ik er ervan versteld wat ze allemaal al snapt en hoe ze de mensen in haar omgeving (ik inclusief) weet te bespelen. Ik kan eigenlijk nog best wat van haar leren, en die skills op mijn werk inzetten:

1. Onderhandelen

Vroeger luisterde mijn peuter best aardig, maar tegenwoordig lijkt alles onderwerp van onderhandeling. Dat is er een beetje ingeslopen, op een bepaald moment besefte ik me dat ze met me onderhandelde over het aantal filmpjes wat ze nog mocht kijken. En dat geldt nu bijvoorbeeld ook voor de kleding die ze aan wil doen (gelukkig is ze nog redelijk meegaand), haar schoenen (ik wil zomerschoenen, zij regenlaarsjes, komen we samen tot haar winterlaarsjes), en de keuze voor een snack (ik wil iets gezonds, zij snoep of chocola, uiteindelijk wordt het een doosje rozijntjes plus een paar tumtummetjes). Had ik maar zoals zij onderhandeld tijdens mijn laatste salarisbespreking!

2. Nee zeggen

Zoals bijna ieder kind van tweeëneenhalf à drie jaar beheerst ze deze skill tot in de puntjes. Zullen we in bad gaan? Nee! Zullen we tandenpoetsen? Nee! Zullen we boodschappen gaan doen? Nee! Vaak gevolgd door een driftbui of een dramatische ter-aarde-stortende beweging. Natuurlijk ga ik op mijn werk niet door het lint of op de vloer liggen, maar wat vaker nee zeggen zou soms best fijn zijn. En buiten het werk trouwens ook.

3. Nieuwsgierig zijn

Een mooie eigenschap van peuters: ze zijn nog zo ontzettend nieuwsgierig! Mama, wat is dat/wie is dat/hoe werkt dat/waar ga je heen/waarom doe je dat? Ik wil natuurlijk niet zeggen dat ik niet meer nieuwsgierig ben, maar door moeheid, tijdgebrek en heel soms pure desinteresse haal ik bij lange na niet het niveau van mijn peutertje.

4. Het oefenen van slecht nieuws gesprekken

Op het werk moet je een collega weleens nieuws geven wat niet zo leuk is. En ondanks dat ik geen arts of iets dergelijks ben, vind ik dat soms best wel lastig. Bij mijn peuter gaan die slecht nieuws gesprekken me gelukkig wat makkelijker af. Heeft er meestal mee te maken dat de ipad-tijd op is, dat we gaan eten terwijl zij zit te spelen, of dat het bad- of bedtijd is. Gevolgd door (zie punt 2!) een dikke nee en soms een driftbui van haar kant. Mijn collega’s zullen vast geen driftbui krijgen en op de grond gaan liggen, dus hee, waar maak ik me eigenlijk druk om?

5. Ruilen

De babyzus van de peuter is ondertussen iets groter geworden, en kan nu kruipen en ook een beetje spelen. En laat babyzus nu net het speelgoed van haar grote zus het meest interessant vinden. Grote zus houdt veel van babyzus, maar niet van haar speelgoed delen. En wat doet die slimmerd dus: ruilen! Als babyzus iets pakt wat ze voor haarzelf wilt houden geeft ze daar iets voor in de plaats wat ze zelf niet wil hebben. Ik zie het de hele dag door gebeuren en ik moet zeggen, het zijn vaak hele slechte ruilen in het nadeel van babyzus. Ben benieuwd hoelang zij daar in blijft trappen 🙂 Kon ik dit op het werk ook maar toepassen, bijvoorbeeld een leuke klus ruilen voor een minder leuke klus. Gelukkig zijn mijn collega’s slim genoeg om daar niet in te trappen. Uiteindelijk ben ik natuurlijk heel trots op mijn kleine peuter! Al deze eigenschappen (met nog wat sociaal bijschaven hier en daar) gaan haar hopelijk goed van pas komen.

Op welke social skill van je kind ben jij het meest trots? Laat het weten op onze facebookpagina!