De time-out voor je peuter: wat is het en hoe benader je dit?

Onaanvaardbaar gedrag van je peuter bestraffen met een time-out, hoe werkt het. In dit artikel 'De time-out voor je peuter: wat is het en hoe benader je dit?' kom je te weten hoe je een time out toepast en vooral welk strategisch plan je kan ontwikkelen om je kind gedurende een kleine periode te laten merken dat je peuter in de fout is gegaan. Hieronder lees je een kleine gids hoe je dit het beste aanpakt.

Wat is de beschrijving van een time-out?

Als je peuter zich op een onaanvaardbaar gedrag laat betrappen, is een time-out een strategische manier die je kan helpen om de gedragsattitude van je kind te bestraffen. Time-out betekent eigenlijk dat je je kind uit de buurt van leuke activiteiten haalt en dat je je balorige peuter voor een tijdje niet de nodige aandacht geeft. In de meeste gevallen werkt dit efficiënt.

Waar liggen de roots van time-out?

Deze vorm van bestraffing ontstond in de jaren zestig van de vorige eeuw. Het was een alternatieve straf die een menselijker gezicht kreeg dan de hardere straffen die destijds gebruikelijk waren. Vergeet niet dat leerkrachten in die tijd nog bestraften met linialen op de vingers als de kinderen ongehoorzaam waren. Tegenwoordig verkiezen de ouders een zachtere aanpak. Die nieuwe werkwijze werd razend populair door reality shows op tv. De serie 'Supernanny' heeft daar een steentje bij toegedragen. Onderzoek toonde overigens aan dat kinderen, die met de regelmaat van een klok werden geslagen, zich agressiever opstelden als ze ouder werden en heel veel last ondervonden van depressie en angstaanvallen. De meeste experts zijn er nu heilig van overtuigd dat een time-out effectief resultaten met zich meebrengt zolang ze in de juiste context correct worden gebruikt.

Hoe werkt een time-out nu eigenlijk?

Deze methode van bestraffen is een krachtige manier om kinderen er attent op te maken dat hun gedrag onaanvaardbaar is en in geen enkele omstandigheid wordt getolereerd. Peuters begrijpen heel vlug wanneer ze zich misdragen of niet. Bovendien geeft een time-out hun de kans om na te denken wat ze hebben mispeuterd en wat ze de volgende keer anders zouden moeten doen. Een time-out zal kinderen minder woede doen laten voelen dan bijvoorbeeld wanneer ze fysiek worden geslagen. Het is bewezen dat slaan alleen maar de kans op driftbuien verergert. De beste resultaten bij een time-out worden geboekt bij ouders die veel tijd doorbrengen met hun kinderen en een warm liefdevol nest aanbieden.

Er zijn twee soorten time-out strategieën

Je kan de time-out toepassen op twee verschillende manieren: de stille time-out methode of de gewone time-out.

De stille methodiek

Je peuter wordt op deze manier verwijderd van de situatie, maar niet de plaats. Een praktisch voorbeeld. Als je bijvoorbeeld in een pretpark bent, kan je je kind vragen om onder een nabijgelegen boom vijf minuten te zitten en zich kalm te houden. In het geval dat de driftbui bij je thuis plaatsvindt, kan je aan je kind vragen op een stoel te gaan zitten bij een muurwand in dezelfde kamer ruimte waar jij je bevindt. Je kan deze vorm van time-out overal toepassen. Je kind kan volgende ervaringen delen:

• de emoties opnieuw onder controle krijgen
• ziet andere kinderen aandacht krijgen door een positief gedrag te tonen
• begint te leren dat negatief vertoond gedrag weinig of geen aandacht verdient

De gewone time-out

In de gewone time-out gaat je kind naar een vooraf afgesproken plek zoals een gang of een logeerkamer. De time-out ruimte is meestal een plaats waar je kind geen spelletjes of speelgoed vindt. Je kan de deur open laten, maar als je kind vroegtijdig uit de kamer komt, kan je de deur sluiten totdat de tijd van de time-out afgelopen is. Het afsluiten van de deur is de beste optie als je kind heel agressief of luidruchtig is. De deur open houden is vooral wanneer je je kind in de gaten moet houden tijdens de time-out.

Een time-out strategie invoeren binnen je gezin

Wanneer je een strategisch plan vooropstelt tijdens de time-out, moet je volgende criteria niet uit het oog verliezen:

De leeftijd van je kind

Voor kinderen tussen de drie en acht jaar is een time-out strategie een goede vorm van bestraffing die een positief resultaat oplevert. Voor alle duidelijkheid: kinderen die jonger zijn dan drie jaar, zijn meestal niet rijp om een time-out toe te passen. In plaats daarvan kan je je peuter loven als iets goed wordt gedaan. Peuters reageren over het algemeen ook goed op het veranderen van omgeving of bij afleiding om 'driftbuigedrag' te voorkomen. Wanneer je kind plusminus negen jaar oud is, kan je hem of haar betrekken bij het afbakenen van gedragsregels en limieten.

Hoe lang duren time-outs gemiddeld?

Om effectief te zijn moeten time-outs niet te lang duren. Opvoedkundigen houden deze vuistregel er op na: één minuut per keer tot maximaal vijf minuten, afhankelijk van de leeftijd van je oogappel. Voor een driejarig kind wordt drie minuten aangeraden, voor kinderen tussen de vijf en acht jaar oud kan je vijf minuten als tijd instellen.

Vermaan eerst je kind voor dat je een time-out invoert

Je kan altijd je kind eerst een aanmaning geven voor dat je daadwerkelijk overgaat naar een time out. Als het gedrag van je kind niet verandert, ben je wel meteen genoodzaakt om die intolerante gedragshouding meteen te bestraffen. Gedragingen zoals bijten, vechten of slaan moeten uiteraard meteen met een time-out worden terechtgewezen.

Leg aan je kind uit wat time-out betekent?

Met je kind op een serene manier een gesprek voeren om time-out uit te leggen, is een uitstekend idee. De meest ideale tijd om dit gesprek te voeren is wanneer jij en je kind zich kalm voelen. Vertel je kind waar hij of zij moet gaan zitten en hoe lang het gaat duren. Antwoord op alle vragen die je peuter je stelt. Als je niet honderd procent zeker bent dat je kind het antwoord heeft begrepen, probeer dan om het antwoord te laten herhalen wat je hebt gezegd.