Bij een scheiding is één van de vragen die zich vaak al snel opdringen die over de zorg voor de kinderen. Waar vroeger de kinderen dikwijls bij één van beide ouders woonden en de andere ouder bezoekrecht had, zien we vandaag de dag meer en meer een trend naar co-ouderschap. Dit is in essentie een regeling waarbij u en uw ex-partner de zorg over de kinderen verdelen in onderlinge afspraak en waarbij u allebei ongeveer evenveel tijd de kinderen bij u hebt.

Co-ouderschap in de praktijk

Kiezen voor co-ouderschap is kiezen voor een gedeelde zorg, en bijgevolg ook verantwoordelijkheid, voor de kinderen. De regeling op zich is echter vrij ruim te interpreteren aangezien de keuze naar tijdsindeling ervan vrij te kiezen is. Zo kan je kiezen voor een week om week regeling, wat het meest gangbare is, maar je kan hier in functie van werk of persoonlijke omstandigheden ook van afwijken. Alle opties zijn mogelijk zolang deze onderling overeen gekomen kunnen worden en voor alle betrokken partijen aanvaardbaar zijn. Hoewel er bij co-ouderschap sprake is van een verdeling van de zorg, hoeft dit niet expliciet een 50/50-regeling te zijn. Omwille van de grote flexibiliteit van dit systeem wordt dit door vele ouders en kinderen als ideaal ervaren. Iedere ouder heeft ongeveer evenveel tijd met zijn of haar kinderen en geen enkel kind hoeft nog te kiezen tussen beide ouders.

Zaken om rekening mee te houden

Ondanks de grote vrijheid binnen dit systeem, zijn er toch wel enkele zaken die het al dan niet hiervoor kiezen kunnen beïnvloeden.

Een haalbare afstand

Om deze regeling optimaal te maken en te houden is de afstand tussen uw woonplaatsen een belangrijke factor. Is die afstand klein, dan kunnen de kinderen gewoon verder naar hun eigen school gaan, kunnen ze hun hobby's permanent uitoefenen en zijn ze op korte afstand van hun vriendenkring. Allemaal zaken die, zeker voor hen, belangrijk zijn.

Vlotte en open communicatie

Het verdelen van de tijd en de verantwoordelijkheden vereist sowieso een goede communicatie tussen de ouders. Afspraken moeten gemaakt worden, er moet informatie doorgegeven worden wanneer de kinderen van de ene naar de andere ouder gaan en er moeten zaken aangegeven worden waaraan de kinderen zich op allebei de woonplaatsen moeten houden. Dit is uiterst belangrijk om het voor uw kinderen niet nodeloos verwarrend te maken. Kan u niet meer praten met uw ex-partner, dan zal co-ouderschap zeer moeilijk en misschien zelfs uitgesloten zijn.

Gelijke opvattingen

Een scheiding is voor kinderen op zich al een zware en emotionele periode. Wanneer ze dan ook nog geconfronteerd worden met twee totaal uiteenlopende opvoedingssituaties, zal dit bijkomende zorgen voor hen met zich meebrengen. Zitten u en uw ex-partner op dezelfde golflengte wat betreft de opvoeding, zal dit voor de kinderen rust brengen. Ze weten op die manier welke de regels zijn, wat mag en niet mag en weten ook dat ze de ene ouder niet kunnen uitspelen tegen de andere. Het zal ook voor een boel minder spanningen tussen u beiden leiden. Wil je meer weten over hoe je kind een scheiding kan verwerken? We hebben er een artikel over geschreven. 

Het financiële aspect

U doet er goed aan bij het overwegen van co-ouderschap ook de financiële gevolgen ervan duidelijk na te gaan en vast te leggen hoe u die onderling gaat regelen. Denk hierbij bijvoorbeeld aan kinderbijslag, belastingen en dergelijke meer. Het voordeel hiervan zal één van u beide officieel opnemen, het is dan aan u om een regeling uit te werken waardoor ook de kosten en inkomsten op een quasi gelijke manier verdeeld worden.

Ook al lijkt co-ouderschap op het eerste zicht de best mogelijke oplossing, zoals u hierboven hebt kunnen lezen zijn er toch wel enkele zaken waar goed moet over nagedacht worden. Doet u dit in alle rust, in open gesprek en met zoveel mogelijk informatie. De kans van slagen is een heel stuk hoger als u er beiden resoluut en met volle overtuiging achterstaat. Ook voor de kinderen zal het fijn zijn als ze hun beide ouders positiviteit ervaren. Bij een scheiding is iedereen verliezende partij, het komt er dan ook op aan de zaken nuchter en helder te bekijken en op zoek te gaan naar een regeling waarbij iedereen zich goed voelt. Bent u op het punt van een scheiding aangekomen? Ga zeker en vast met uw partner aan tafel zitten en ga de dialoog aan. Waarom ook niet de kinderen om hun mening vragen? Het kan een stuk van de verwerking zijn als ze merken dat ook hun mening belangrijk is.