Allergisch voor labradoodles, kan dat?

Ongeveer een jaar geleden wilden wij weer een hond aanschaffen. Mijn man wilde graag een grote hond, maar door mijn extreme allergie was dit wel lastig. Wij kwamen uit op een labradoodle, waarvan bekend is dat ze hypoallergeen zijn (minder kans op allergie en weinig haarverlies). Maar kun je echt niet allergisch voor labradoodles zijn?

Twee jaar nadat onze boomer Noa overleden was, wilden wij heel graag weer een hond aan ons gezin toevoegen. We gingen op zoek naar een labradoodle omdat het echte gezinshonden zijn en ook voor gevoelige kinderen heel geschikt. Met mijn allergieen leek het ook een goede optie, maar hopelijk ben ik ook echt niet allergisch voor labradoodles.

Meteen verliefd op de pups

Ik heb gezocht op fokkers voor labradoodles en toen kwam ik hier niet zo ver vandaan een fokster tegen waar we mochten komen kijken. Natuurlijk was ik meteen verliefd op de pups. Ik voelde op dat moment wel iets van een allergie, maar dat leek mij logisch. In dit huis zijn ook poezen en andere dieren waar ik enorm allergisch voor ben. Ik moet vast wennen en de fokster weet ook dat ik allergisch ben. Het zal wel meevallen.

De eerste dag toen we Lux ophaalden kon ik bijna niet ademen, mijn ogen zaten dicht en mijn neus en gehemelte jeukten enorm. Ik liet mezelf geloven dat ik moest wennen, want ik wilde zo graag dat het zou slagen. Ik wilde niet allergisch voor labradoodles zijn, en aangezien ze bekend staan als hypoallergeen zou de kans ook klein zijn toch?

Tegen beter weten in…..

De fokster gaf ook aan dat het allergisch voor labradoodles zijn soms voorkomt, maar dat het vaak tijd kost om even te wennen. Hier vertrouwde ik daarom maar op. Lux had ook haarverlies en de allergie werd niet veel beter. Ik raakte haar zo min mogelijk aan zodat ik niet zoveel last zou hebben. Je kunt alleen met twee jonge kinderen en een hond met veel haarverlies niet voorkomen dat het haar overal komt. Ik slikte om die reden elke dag allergiemedicatie (mét bijwerkingen), zodat ik niet extreem allergisch voor labradoodles zou zijn.

Op een gegeven moment ben ik naar een therapeut geweest om mijn allergie te verminderen en we hebben verschillende trimsalons bezocht om te kijken of er iets aan het haarverlies van Lux te doen was. Ook heeft Lux andere brokjes van de dierenarts gekregen etc. Iedereen bleef zeggen dat het niet zou verbeteren, maar ik wilde het niet geloven. Lux was een enorme lieve hond en ik kon het de jongens niet aandoen om Lux ook nog weg te doen nadat ze al zoveel verdriet hadden gehad door het overlijden van mijn vader een half jaar geleden.

Met pijn in mijn hart, een nieuw huis

Uiteindelijk zei een vriendin tegen mij (die ook een labradoodle heeft die niet verhaard) dat dit op deze manier echt niet kan. Haar reactie deed mij het uiteindelijke besluit nemen om een goede en nieuwe plek voor Lux te vinden. Eerder heb ik dit ook wel eens geprobeerd, maar ik draaide het steeds weer terug.

Ik heb een advertentie met een vaste prijs op marktplaats gezet. Ik vond het vooral belangrijk dat mensen niet tegen elkaar op konden bieden. Dit was voor ons niet het belangrijkste en we wilden vooral een goede plek voor Lux vinden. Op een gegeven moment had ik wel 30 reacties en heb ik contact gehad met twee gezinnen. Er was een gezin wat hier bij ons kwam kijken en dit voelde meteen goed. Ze waren heel enthousiast en lief. Ze wonen ook nog aan het strand, dus dit is perfect voor Lux. Zij is gek op water en gooien met de bal. Ook niet te dichtbij bij ons zodat wij niet continue geconfronteerd worden.

Na wat contact over en weer zijn wij een weekend naar hun toe gegaan, waar wij met de kinderen in een huisje vlakbij hebben geslapen en de omgeving goed hebben verkend. Uiteindelijk hebben we Lux naar haar nieuwe huis gebracht. Dit voelde erg goed (ondanks natuurlijk wel veel tranen bij mij). Onze oudste zoon dacht dat het tijdelijk zou zijn of dat ik het wel weer terug zou draaien en was wel erg verdrietig toen Lux echt niet meer mee naar huis ging.

Nieuw nestjes labradoodles

Ik vond het erg moeilijk om weer geen hond in ons gezin te hebben (juist nu wij die troost en liefde zo nodig hadden). Vrij snel kwam Fien op ons pad doordat een trimster/fokster (waarmee ik eerder contact over de vacht van Lux had gehad ) een nestje met labradoodles had. Zij vertelde dat zij juist met haar labradoodles op vacht fokte en de kans aanwezig was dat ik wel op deze labradoodles goed zou reageren (ik had de hoop al bijna opgegeven).

Ik mocht komen kijken, snuffelen en voelen. Dit heb ik natuurlijk meteen gedaan. Het voelde meteen anders dan de eerste keer bij Lux, maar ik bleef toch wat angstig. Met de afspraak dat ik Fien eerst op proef zou nemen hebben we Fien genomen. Vanaf de eerste dag ging dit goed en leek ik niet meer allergisch voor labradoodles; wat een verschil zeg.

Kun je allergisch voor labradoodles zijn?

Het wil dus echt niet zeggen dat alle labradoodles hypoallergeen zijn en ik hoop ook echt dat er steeds meer mensen zijn die dit weten waardoor ze niet zoveel verdriet moeten hebben als wij. Daarnaast is het ook niet echt mijn hobby: twee keer een pup opvoeden..

Ik krijg nog regelmatig berichtjes van het nieuwe baasje van Lux en met haar gaat het erg goed. Zij ook erg dankbaar en gelukkig met haar. Dit is een enorme opluchting. Met Fien gaat het ook erg goed; als ik zou willen dan kan ze zelfs naast mij slapen. Ik heb nooit meer last van mijn allergie.

Kortom: Ja, je kunt allergisch voor labradoodles zijn! Als je last hebt van allergieën, wees je er dan van bewust dat niet alle labradoodles hypoallergeen zijn en neem de pup die je neemt even mee voor een ritje in de auto. Je voelt dan snel genoeg of je allergisch voor labradoodles bent en of het kan of niet.