5 clichés over de babytijd – en hoe ik die ervaren heb

Het is mei en dat betekent dat ons zoontje bijna 1 jaar wordt. Het eerste jaar van onze eerstgeborene is bijna voorbij. Wat was het een fantastisch jaar! Tijd om terug te blikken aan de hand van een paar veelgehoorde uitspraken over het eerste jaar van het ouderschap. 5 clichés over de babytijd en hoe ik die ervaren heb:

Je wordt opnieuw verliefd op je partner als je hem als vader ziet

Hoewel ‘verliefd’ mijn gevoel niet precies beschrijft, bekijk ik mijn vriend wel met andere ogen sinds we een kindje samen hebben. Elke keer als ik zie hoe hij geniet van ons zoontje en hoe blij die twee elkaar maken, vult mijn hart zich met liefde. Daar komt bij dat ik intens tevreden ben met het feit dat ik het avontuur dat ouderschap heet samen met hém, mijn vriend, ben aangegaan. Met niemand anders in de wereld zou het leuker, grappiger of makkelijker zijn.

Je zit tijdens de babytijd op een roze wolk

Nou nee, niet bepaald. Niet dat ik de hele babytijd op een zwarte wolk zat hoor. Ik zat gewoon niet op een roze wolk maar op de grond (of vooruit, op de bank). Buiten de ‘normale’ emoties die je na een bevalling voelt –
enter de kraamtranen op de vierde dag, geheel volgens het boekje – was ik de eerste periode als moeder vrij nuchter vind ik zelf. Misschien dat mijn vriend dat anders ziet trouwens. 😉

Jouw kind is het allerleukst, allerliefst, allerslimst en allerknapst

Helemaal waar, dit onvervalste opschepperige-übertrotse-oudergevoel. Wat bij mij trouwens pas echt ging groeien met de ontwikkeling van onze kleine man. Hoe meer hij een eigen persoontje werd, zowel uiterlijk als innerlijk, hoe meer we ervan overtuigd zijn geraakt dat wij echt de leukste, knapste, liefste en gewoonweg beste zoon van de hele wereld hebben. En ik ben bang dat dat nooit meer overgaat.

Het moedergevoel is er meteen

Niet dus. Ik heb echt een flinke tijd moeten wennen aan het moederschap, het voelde best wel even ontzettend onwerkelijk. Of dat nu te maken had met het feit dat ik ben bevallen middels een geplande keizersnee waardoor ik voor mijn gevoel ‘ineens’ moeder was, of met bepaalde verwachtingen die ik van tevoren had en die niet – of pas later – uit zijn gekomen, weet ik niet maar feit is dat mijn moedergevoel er echt even over heeft gedaan om in te dalen. Gelukkig is het er nu volop en daarvan weet ik zeker dat het nooit meer over gaat!

De tijd vliegt!

Met deze ben ik het misschien nog wel het meest eens. Het lijkt nog maar een paar weken geleden dat het mei 2015 was en we zoonlief voorzichtig mee naar huis namen uit het ziekenhuis. De eerste keer dat we hem samen in bad deden, de eerste keer dat hij doorsliep, de eerste keer dat hij banaan proefde. Ongelooflijk om te zien hoe dat kleine mensje dat voortkomt uit ons tweeën, zich zo ontwikkelt en inmiddels met gemak langs de bank loopt terwijl hij kraait van plezier elke keer als we ‘kiekeboe’ zeggen. Dit cliché gaat vaak gepaard met een welgemeend ‘geniet er maar van’.

En hoewel ik ook dat moet beamen, vraag ik me altijd af hoe je nu het beste geniet van iets wat zo snel gaat. Maar misschien is het ‘je bewust zijn van de vliegende tijd’ wel voldoende om te genieten van het moment. Zo ervaar ik het in ieder geval wel. Alvast van harte gefeliciteerd lieve Teun met je 1e verjaardag! Wij zijn heel erg blij en trots jouw ouders te mogen zijn en wensen je alle liefde en geluk van de wereld toe. Op naar weer zo’n geweldig jaar!