Oorzaak en behandeling van zwangerschapsvergiftiging

Pre-eclampsie of zwangerschapsvergiftiging kan een stille moordenaar worden genoemd, omdat de waarschuwingssignalen zoals een hoge bloeddruk, niet altijd gevoeld of opgemerkt worden. Daarom is het ook van vitaal belang dat u de oorzaak en symptomen begrijpt van deze aandoening. Deze bepalen immers wanneer u medische hulp moet zoeken. Dit artikel zal u helpen met alles wat u moet weten over zwangerschapsvergiftiging.

Wat is zwangerschapsvergiftiging?

Pre-eclampsie, soms ook toxemia genoemd, is een ernstige stoornis van de bloeddruk die alle organen in het lichaam van een vrouw kan treffen en meestal resulteert met de aanwezigheid van eiwit in de urine. Pre-eclampsie komt voor in 5 tot 8% van de zwangerschappen en wordt gediagnosticeerd door een aanhoudende hoge bloeddruk van de aanstaande moeder, meestal na 20 weken zwangerschap.

Diagnose

Om pre-eclampsie te diagnosticeren, is de detectie van een hoog niveau aan proteïne in de urine niet langer nodig. Er zijn immers aanwijzingen dat problemen met de nieren en lever kunnen optreden zonder een hoge hoeveelheid aan proteïne. Bovendien zou de hoeveelheid eiwit in de urine niet voorspellen hoe ernstig de aandoening zal evolueren. Pre-eclampsie wordt nu dus gediagnosticeerd door middel van een aanhoudende hoge bloeddruk die zich ontwikkelt tijdens de zwangerschap of de periode na de bevalling.

Symptomen

Belangrijke symptomen die kunnen wijzen op pre-eclampsie zijn hoofdpijn, buikpijn, kortademigheid of branderig gevoel achter het borstbeen, misselijkheid en braken, verwarring, verhoogde staat van angst en/ of visuele stoornissen zoals overgevoeligheid voor licht, wazig zicht of het zien van flitsende vlekken of aura’s. De meeste vrouwen met pre-eclampsie onder behandeling zullen gezonde baby’s op de wereld zetten en ook volledig herstellen. Sommige vrouwen zullen echter complicaties ervaren, waarvan er verschillende levensbedreigend kunnen zijn voor de moeder en/ of de baby. Pre-eclampsie en andere hypertensieve zwangerschapsaandoeningen kunnen verwoestende aandoeningen zijn en nog ernstiger worden als er geen snelle diagnose of behandeling plaatsvindt. De toestand van een vrouw kan ook zeer snel tot ernstige pre-eclampsie evolueren. De evolutie van de aandoening is in de laatste twee decennia met 25% gestegen en is een van de belangrijkste doodsoorzaken tijdens de zwangerschap.

Behandeling pre-eclampsie

Heel wat factoren bepalen de behandeling van pre-eclampsie, waaronder de zwangerschapsduur, de gezondheid van de baby, de algehele gezondheid en leeftijd van de moeder en een zorgvuldige beoordeling van de evolutie van de aandoening. Dit omvat het monitoren van de bloeddruk en het beoordelen van de resultaten van laboratoriumonderzoeken die de toestand van de nieren, lever of het vermogen van haar moeder om te stollen aan te geven. Andere tests controleren hoe goed de ongeboren baby groeit en of hij of zij in gevaar lijkt. Wanneer uw zwangerschap korter is dan 37 weken, zal uw arts meestal proberen wat tijd te winnen. Is uw baby echter 37 weken of ouder, dan zal uw arts eerder kiezen voor het starten van de bevalling. Uw arts zal ook letten op tekenen van instabiliteit, waaronder een zeer hoge bloeddruk die niet reageert op antihypertensiva, tekenen dat de nieren en/ of lever falen en of u een verminderd aantal rode bloedcellen of bloedplaatjes heeft. Artsen kijken ook nauwlettend naar aanwijzingen voor een dreigende aanval of tekenen dat de hersenen overgaan naar het krijgen van een beroerte en kunnen de patiënt behandelen met magnesiumsulfaat (een anticonvulsivum dat specifiek wordt gebruikt voor pre-eclampsie). Antihypertensiva zullen worden gebruikt als uw bloeddruk tot gevaarlijk hoge niveaus stijgt, zoals 160/110 of hoger. Als uw baby onvoldoende of helemaal niet groeit of slecht scoort op een “stresstest”, overleeft uw baby het misschien niet als hij of zij in de baarmoeder wordt achtergelaten. Zelfs als de baby erg vroeg is, kan de bevalling nodig zijn als de zwangerschapsvergiftiging niet kan worden gestabiliseerd om u als moeder te beschermen of het voortbestaan __van uw baby te waarborgen.

Wat is eclampsie?

Eclampsia is een zeer ernstige complicatie van pre-eclampsie en wordt gekenmerkt door één of meerdere aanvallen tijdens de zwangerschap of in de periode na de bevalling. In de ontwikkelde wereld is eclampsie zeldzaam en meestal behandelbaar als onmiddellijk wordt gezocht naar passende interventies en behandelingen. Onbehandelde, eclamptische aanvallen kunnen leiden tot coma, hersenbeschadiging en mogelijk tot de dood van de moeder en de baby. Zwangerschapsvergiftiging of pre-eclampsie wordt zo genoemd omdat het oorspronkelijk werd geïdentificeerd als een stoornis voorafgaand aan eclampsie, hoewel nu wordt aangenomen dat eclamptische aanvallen slechts een van de verschillende potentiële complicaties van pre-eclampsie zijn. Eclamptische aanvallen komen ook meestal voor als een complicatie van ernstige pre-eclampsie, maar de aanvallen kunnen ook optreden zonder voorafgaande symptomen van deze ernstige aandoening.

Behandeling eclampsie

Magnesiumsulfaat Het intraveneus toedienen van magnesiumsulfaat is de voorkeursbehandeling bij ernstige pre-eclampsie – om eclampsie te voorkomen – of nadat eclampsie zich heeft ontwikkelt en herhaling te voorkomen. Veel, maar niet alle artsen zullen ook elke met pre-eclampsie behandelen met magnesiumsulfaat tijdens de bevalling, zelfs wanneer de aandoening mild lijkt te zijn. Een behandeling met magnesium wordt meestal 24 tot 48 uur na de laatste aanval voortgezet. Terwijl magnesium wordt toegediend, wordt u nauwlettend geobserveerd (om een overdosis te voorkomen), ontvangt u intraveneuze vloeistoffen en kan er een katheter in uw blaas worden geplaatst om de urineproductie te meten.

Oorzaak van zwangerschapsvergiftiging

De oorzaak van pre-eclampsie is tot op vandaag nog altijd onbekend. Talrijke voorgestelde theorieën hebben geleid tot verschillende pogingen van preventie- en interventiestrategieën, maar geen van allen hebben bewezen overweldigend succesvol te zijn. Aangaande de oorzaak is er echter een algemeen akkoord dat de placenta een sleutelrol speelt bij pre-eclampsie en dat vrouwen met chronische hypertensie en bepaalde stofwisselingsziekten zoals diabetes, vatbaarder zijn. Ook obesitas is een belangrijke risicofactor voor zwangerschapsvergiftiging, iets wat u eenvoudig kunt oplossen met het volgen van een strak dieet. Pre-eclampsie kan op elk moment optreden tijdens de zwangerschap, bevalling en tot zes weken na de bevalling, hoewel deze aandoening het vaakst voorkomt in het laatste trimester en meestal binnen 48 uur na de bevalling verdwijnt. De aandoening kan zich geleidelijk ontwikkelen of plotseling voorkomen, terwijl de waarschuwingssignalen mogelijk weken of maanden onopgemerkt zijn gebleven. Praat dus met uw arts over uw risico’s en wat u kunt doen om ze te minimaliseren, maar weet dat er nog geen definitieve antwoorden op de oorzaak of oorzaken van pre-eclampsie zijn.

Hoe beïnvloedt pre-eclampsie uw zwangerschap?

Zoals reeds eerder vermeld, wordt pre-eclampsie vaak niet opgemerkt of gevoeld en verschijnt de aandoening onverwachts tijdens een routine-controle van de bloeddruk en het testen van de urine. De impact van pre-eclampsie is groter naarmate de aandoening vroegtijdig in de zwangerschap optreedt of bij een vrouw met een hoge bloeddruk zelfs vóór de zwangerschap. Artsen kunnen uw werktijd beperken of bedrust, medicatie en zelfs een ziekenhuisopname aanbevelen om de bloeddruk onder controle te houden. Het zo lang mogelijk in de baarmoeder houden van de baby, aangenomen dat de groei van uw baby niet is gestopt, heeft de voorkeur aangaande de gezondheid van uw baby op lange termijn. Helaas is het starten van de bevalling van uw baby en de placenta soms de enige “remedie” voor de aandoening. Maar het inzetten van de bevalling wordt pas uitgesproken als uw gezondheid in gevaar komt. Artsen kunnen bloeddrukverlagende medicijnen voorschrijven. Als uw bloeddruk niet kan worden behandeld met medicatie en als de gezondheid van u en uw baby in gevaar is, kan u, voordat de bevalling wordt ingezet, mogelijk steroïden toegediend krijgen om de rijping van de longen van uw baby te bevorderen.

Kan pre-eclampsie optreden nadat de baby is geboren?

In sommige gevallen verschijnt pre-eclampsie pas tijdens de bevalling of 48 uur na de bevalling, maar het is bekend dat de aandoening tot zes weken na de bevalling kan optreden. Wanneer zwangerschapsvergiftiging optreedt na de bevalling, is dit uiteraard niet langer gevaarlijk voor uw baby. Toch blijft het cruciaal voor u als moeder! Slaaptekort, meer aandacht voor uw pasgeboren baby en een gebrek aan bekendheid met normale ervaringen na een bevalling, dragen allemaal bij aan het gemakkelijk negeren of missen van aanwijzingen van een probleem. Alle beschreven klachten en symptomen in dit artikel dienen zorgwekkend te zijn en ernstig genomen te worden. Neem onmiddellijk contact op met uw arts als u een van deze symptomen ervaart.