Persoonlijk

Aan iedereen met ongevraagde adviezen en meningen

Aan de kassière, doktersassistente, onbekenden op feestjes, de moedermaffia en ieder ander met ongevraagde meningen en adviezen,

Ik heb een klein irritatiefactortje dat me even van mijn hart moet. Het borrelt al langer, maar vorige week toen ik mij samen met Sem kwam inschrijven bij een nieuwe huisarts, werd ik weer even vol met mijn neus op de feiten gedrukt. De lief uitziende vrouw achter de balie zei: “Ik neem aan dat je bij je ouders inwoont?”. Ik ben dit soort vragen inmiddels wel een beetje gewend, maar toch stond ik weer met mijn mond vol tanden.

Daarom deze blog voor jullie. Lees verder

september 25, 2018 door Mirthe

Eten, Persoonlijk

Hoe mijn kind mij leerde koken

Na de geboorte van je eerste kind verandert er veel, heel veel. Ook op fronten waar je het niet zo 1-2-3 verwacht. De veranderingen zijn talloos, mooi, confronterend en life changing bovenal. Natuurlijk had ik tijdens mijn zwangerschap, ondertussen alweer 3 (!) jaar geleden, wel nagedacht over voeding. Zoals: wanneer starten met vaste voeding? Wat te doen met suikers en snoepen? Maar ook hoe: wel of niet een tuitbeker? Met de handen eten? Kleine stukjes voeren, geprakt, of toch Rapley? Hoe start je de melkvoedingen op en hoe kom je (na 2,5 jaar!) van dat laatste flesje voor de nacht af? Genoeg waar ik de afgelopen 3 jaar over nagedacht heb.

Maar dat het krijgen van een kind mijn kookgewoontes zo zou veranderen had ik niet gedacht. Lees verder

juni 10, 2018 door Merel

Persoonlijk

Vaker ja zeggen

Als ik mijn peuter ophaal van de peuterspeelzaal vraag ik aan hem: zullen we voor de lunch bananenpannenkoekjes eten? Zoals verwacht wordt dat onthaald met een ‘jaaaa, lekker!’. Alleen het ‘Gaan we dan buiten eten?’ zag ik niet helemaal aankomen. Ik lach het een beetje weg want het is 25 januari, hartje winter. Hij heeft dit onthouden van een van de vorige keren dat ik bananenpannenkoekjes bakte en toen we ze buiten in de zon gingen opeten. Het was op een warme lentedag en dat was heel gezellig. Kennelijk heeft dat ook bij hem een fijne herinnering achtergelaten.

Maar ik vind het nu dus te koud en ik heb er weinig zin in dus ik zeg: ‘nee, we eten gewoon binnen’. En daarmee verwacht ik dat het klaar is.

Lees verder

januari 25, 2018 door Margot

Ouderschap, Persoonlijk

Respect voor alle papa’s en mama’s

Lieve papa en mama’s,

Ik vind weleens dat het ouderschap grof onderschat wordt. ‘Je kiest er toch zelf voor’ is een term die ik niet meer goed kan horen. Want wat weet je er nou eigenlijk vanaf, voordat je aan het ouderschap begint? Ik heb respect voor wat jullie doen, elke dag weer! Je verzorgt iedere dag een klein mensje en je hebt (meestal..) geduld, ook al zit je zelf niet goed in je vel, ben je moe of ziek. Helaas kun je je voor het ouderschap niet ziekmelden of even een break nemen. Lees verder

januari 12, 2018 door Marlieke

Persoonlijk, School

Wel of niet naar school?

In januari dit jaar schreef ik een blog over onze middelste zoon. Ik twijfelde toen of we iets moesten ondernemen gezien zijn spraakachterstand. Ik wil een ieder bedanken voor alle goede tips en adviezen. Het heeft mij wel aan het denken gezet. Wat als er nu wel iets aanwijsbaars aan de hand is? Dan kunnen we er nog iets mee voordat hij naar school gaat. Lees verder

december 19, 2017 door Helen

Persoonlijk

De eerste keer loslaten

Onderweg naar buiten zie ik door mijn tranen heen meer moeders aankomen met hun peuter. Ik denk begripvolle blikken te zien. Dat hoop ik tenminste, maar het maakt me op dit moment ook niet zoveel uit. Die moeders hebben dit vast zelf ook meegemaakt, al weet ik niet zeker of zij ook een kind achterlieten dat zó overstuur was.

Lees verder

december 4, 2017 door Margot

Mama, Mamacolumn, Persoonlijk

Een #notsofitmom op de zwembadrand

Zuid-Frankrijk. Ik zit met manlief en kinderen op een zonovergoten camping. En die camping heeft een harstikke leuk zwembad, met van die fijne ondiepe kinderbadjes. De peuter spettert lekker rond, en babydochter drijft in zo’n gele zwemband. Allebei in hun element.

Maar ik ben niet zo’n fan van het zwembad. Als moeder-met-postzwangere-hangbuik-en-kilo’tjes-die-zijn-blijven-plakken-hier-en-daar kom je er in het zwembad gewoon niet op je best vanaf. Ik zit daar, op die zwembadrand.

Lees verder

oktober 24, 2017 door Rianne

Kinderen, Lifestyle, Persoonlijk

Genderneutraal: een hoop kabaal of gewoon normaal?

Waar SIRE een tijdje terug nog kwam met een campagne speciaal voor jongens lijkt Hema het over een andere boeg te gooien: genderneutraal. Commotie alom! Zowel voor- als tegenstanders sprongen op de barricaden. De voorstanders vonden het wel tijd worden. Tegenstanders riepen dat jongens nu gedwongen zouden worden tot het dragen van roze tutu’s en meisjes zouden alleen nog donkergekleurde shirts met raceauto’s aan mogen.

Terwijl het bij Hema in eerste instantie alleen maar om het aanpassen van de labels gaat. Dus geen jongen of meisje, maar ‘kind’ in het kledingstuk. Lees verder

oktober 18, 2017 door Merel

Kinderen, Opvoeding, Persoonlijk

Help! Mijn kind wil niet zindelijk worden!

Net stond de pakketbezorger voor de deur, met twee maandboxen vol Pampers. Eén voor mijn dochter van een jaar, maar ook één voor mijn oudste dochter, want die weigert zindelijk te worden. Voordat het boe-geroep begint: ik weet dat ieder kind uiteindelijk zindelijk wordt, allemaal als ze er zelf klaar voor zijn, en dat je ze hooguit kunt begeleiden, niet zindelijk kunt maken. Maar stiekem had ik wel verwacht dat ze nu, met drie jaar en drie maanden, toch echt allang zindelijk zou zijn. Ook omdat verschillende mensen om mij heen hebben gezegd ‘dat ze toch echt wel zindelijk moet zijn als ze naar school gaat’ hijgt er een soort deadline in m’n nek. Zo voelt het in ieder geval, ook al ligt die deadline nog negen maanden in de toekomst. Lees verder

oktober 11, 2017 door Rianne

Baby, Persoonlijk, Zwanger

Een geboorteplan schrijven: ja of nee?

Een geboorteplan. Heb jij die gemaakt toen je zwanger was? Wat was voor jou persoonlijk belangrijk tijdens je bevalling? Ik scroll een beetje door mijn Facebooktimeline en kom deze vraag tegen in een groep waar ik lid van ben. Ik denk aan mijn eigen geboorteplan die ik puntsgewijs had opgesteld en meegenomen in mijn ziekenhuistas. Meteen gaan mijn gedachten naar mijn bevalling en dat ik toen geen moment heb gedacht aan al die bulletpoints die ik nauwkeurig en vastberaden had opgeschreven. Dat briefje heeft mijn tas nooit verlaten. Was dat nou wel zo nuttig dan, een geboorteplan? Lees verder

oktober 6, 2017 door Margot

Oudere berichten