Hoe weet je of je kind hoogsensitief is?

Roept je kind ook geregeld dat hij of zij anders is? En geen aansluiting vindt met leeftijdsgenoten? Dat het daarom denkt dat er iets mis is met hen? Het kan zijn dat je kind hoogsensitief is, en dan is juist het tegenovergestelde aan de hand. Er is niets ‘mis’ met ze, ze hebben een gave. En dat mag gezien worden! Hoe weet je of je kind hoogsensitief is en hoe ga je in gesprek met je kind over hoogsensitiviteit?

Zeker zodra kinderen tieners (pubers) worden kunnen ze het nog eens extra lastig hebben, dat hoor ik ook vaak van ouders. In deze ontwikkelingsfase groeit het emotiegebied sneller dan het denk- en plangebied. Gevolg: emotionele uitbarstingen, worstelen met plannen en dus geregeld (te) laat beginnen met leren voor toetsen bijvoorbeeld. Ook verandert hun lichaam en hebben ze hormonale schommelingen. Ouders zien hun puber worstelen. Dan is het fijn als je weet hoe je je kind kunt helpen als je weet dat het hoogsensitief is.

In gesprek met je kind over hoogsensitiviteit

Hoogsensitiviteit is geen diagnose die gesteld kan worden, zoals bij bijvoorbeeld ADHD of autisme, maar het is een karaktereigenschap. Vaak zijn ouders heel lang zoekende voordat ze daadwerkelijk weten dat hun kind hoogsensitief is. Wellicht vertelde een vriendin eens dat haar zoon of dochter ook hoogsensitief is of je kwam het tegen via internet of een podcast.

Maar een vermoeden is nog geen zekerheid, hoe weet je of je kind hoogsensitief is? En hoe vertel je dat vervolgens aan je kind? Je wilt voorkomen dat het zich nog meer anders gaan voelen dan hij of zij al deed, dus dat wil je goed aanpakken. Als HSP kindercoach heb ik ervaring met het coachen van kinderen met hoogsensitiviteit en geef ik graag mijn stappenplan hoe je in gesprek kan gaan met je kind hierover.

Hoe weet je of je kind hoogsensitief is?

Het kan goed zijn om eerst meer te lezen over hoogsensitiviteit: wat is het en wat zijn de eigenschappen die erbij horen? Neem de tijd voor de volgende vier stappen als je met je kind in gesprek wil gaan over hoogsensitiviteit. Allereerst wil je natuurlijk graag weten of je kind inderdaad hoogsensitief is, vervolgens wat het inhoudt en daarna kun je de andere stappen doorlopen:

Stap 1: Laat je kind een hoogsensitiviteitstest doen. Zodra kinderen deze test doen, gaat er vaak een wereld voor ze open. Is het duidelijk geworden uit de test dat je kind inderdaad hoogsensitief is? Vertel dan dat dit een karaktereigenschap is, net zoals bij extravert of introvert zijn. Vertel dat je kind hiermee geboren is en dat dit erfelijk kan zijn. Dus dat een van de ouders – of misschien del allebei – waarschijnlijk ook hoogsensitief is.

Stap 2: Vertel dat 1 op de 5 mensen hoogsensitief is, dus 20 procent van alle mensen op de wereld. Ik stel altijd de vraag: ‘Weet jij hoeveel kinderen er in de klas zitten?’, daarvan zijn er sowieso een paar hoogsensitief. Vaak gaat er een wereld voor ze open. Ze zien dat ze niet zo alleen zijn dan ze wellicht dachten.

Stap 3: Er hoeft niet gefixt te worden aan je hoogsensitieve kind, zoals tieners dat zo mooi kunnen zeggen. Ze vertellen vaak aan mij; ‘Ik ben bij jou terecht gekomen omdat jij iets komt fixen.’ Ik kijk ze dan altijd met verbazing aan en vertel dat er niks gefixt hoeft te worden aan ze. ‘Jij bent jij en daar hoef je niks aan te veranderen. Jij bent precies goed zoals je bent.’ Laat je kind weten dat ze goed is zoals het is. Erken het gevoel dat het soms lastig kan zijn om zo veel te voelen, maar dat het daarnaast ook een gave kan zijn. Geef de erkenning!

Stap 4: Kijk naar waar je kind behoefte aan heeft. Ga in gesprek, wat vindt hij of zij nog lastig om mee om te gaan? Als er situaties spelen op school, betrek school er dan ook bij. Vertel dat je kind hoogsensitief is en wat daar bij komt kijken. Wat is er vanuit school mogelijk? Welke hulp hebben ze nog meer nodig? Waar hebben ze behoefte aan?

Zodra kinderen – zeker tieners – zelf weten dat ze hoogsensitief zijn, kan dat voor opluchting zorgen. Ze weten dat ze niet alleen zijn, maar dat er nog veel meer mensen zijn zoals zij. Ze herkennen ineens waarom ze op een bepaalde manier reageren in situaties en gaan het ook snappen. Tieners ontwikkelen in de puberteit hun eigen identiteit, dit staat centraal. En juist het omarmen van hun hoogsensitiviteit hoort erbij. Ze zijn niet te intens, te gevoelig of te angstig. Nee, dit is hun karakter en dit hoort erbij.