Elke ouder wil het beste voor zijn kind en beschermen is daar van nature een belangrijk onderdeel van. We zijn daarom geneigd snel in te grijpen als we zien dat een kind in een risicovolle situatie komt. Maar is een beetje risico nou echt zo erg?
Veiligheid
Regelmatig snoer ik mijn kind in zijn autostoeltje, maar dit keer zie ik iets: wat zit het gordeltje vreemd bij zijn schouders? We moeten snel weg, dus ik heb geen tijd om er langer bij stil te staan. Als ik wegrijd denk ik: ik had zijn jas uit moeten doen. Dat doe ik in de winter eigenlijk altijd, want met een winterjasje zit je kind eigenlijk niet veilig in een autostoel. Dus dit voelde al niet heel goed. Het is een kort ritje en ik besluit om op de terugweg zijn jas uit te doen. Als ik hem zonder jas weer vastgesp, zit zijn gordel nog steeds niet goed en ik snap er niks van. Onderweg valt het kwartje: de hoofdsteun van zijn stoel staat te laag, waardoor zijn gordels ook lager zitten en dus niet goed over zijn schouder vallen. Ik zit ineens niet zo rustig meer achter het stuur. Ik voel me ontzettend stom dat ik niet door had dat hij door de laatste groeispurt met zijn hoofd boven de hoofdsteun van zijn autostoel uit was gegroeid. Onrustig rijd ik verder en als we thuis zijn zet ik meteen de hoofdsteun omhoog. Zo, het is weer veilig.
Waarom ik me daar zo druk over maakte? Dat komt door een voorval bijna een jaar geleden, waarbij ik nota bene complimenten kreeg van de ambulancebroeder over ditzelfde autostoeltje.
Een schrikbarend hoog aantal kinderen zit niet veilig in de auto. Uit recent onderzoek onder kinderen van 0 tot en met 8 jaar van de Taskforce Kinderveiligheid blijkt dat 8 op de 10 kinderen niet veilig in de auto zit. De helft van de autostoelen is niet goed geïnstalleerd en er veel kinderen worden niet goed vastgezet in de autostoel. Maar liefst 6 van de 10 kinderen zitten te los in de autostoel omdat de gordels van het harnas niet goed worden aangetrokken door de ouders. Hierdoor ontstaan onveilige situaties.
Die kekke glazen vaas die op de grond staat kan daar nog wel even blijven staan zolang je baby alleen nog maar kan liggen en kijken. Ook de schoonmaakmiddelen onder de gootsteen kunnen nog geen kwaad en de snoertjes van de televisie zijn nog veilig voor je baby in de box. Maar zodra je kind begint te kruipen, wordt het tijd dat je je inrichting eens opnieuw gaat bekijken. Of eigenlijk liever nog vóórdat die kleine de vaas omtrekt, een greep doet in het gootsteenkastje of verstrikt raakt in het koordje van het rolgordijn.
Een aantal tips op een rij om te helpen met je huis kindveilig te maken. Want had je bijvoorbeeld al gedacht aan kindveilige raambekleding? Of het verankeren van dat ene ladekastje?
Onze zoon promoveerde in mei van baby naar dreumes en inmiddels is hij alweer de 16 maanden gepasseerd. Doel in onze zomervakantie was dan ook een nieuw autostoeltje kopen. Want hoewel hij nog net in de maxicosi past – ja echt waar – groeit hij als kool en mag hij nu officieel voorwaarts worden vervoerd. Op zoek naar informatie op internet kon ik eigenlijk niet direct vinden wat ik zocht: een lijstje met praktische en neutrale tips voor wanneer je een autostoeltje gaat kopen. Dat ben ik toen maar zelf gaan samenstellen. Hieronder mijn bevindingen.
Jaarlijks gebeuren er zo’n 7.500 ongelukken met huishoudelijke chemicaliën en daarbij zijn voornamelijk kinderen betrokken. Ze zien geen gevaar in schoonmaakmiddelen. Niet gek ook: schoonmaakmiddelen zitten in verpakkingen met opvallende en felle kleuren en de inhoud heeft vaak ook nog een leuk kleurtje. Ontzettend aantrekkelijk voor kinderen dus.
Nu was ik al behoorlijk alert op alles wat in ons huis voor ons kind op grijphoogte staat na de cursus EHBO aan baby’s en kinderen die ik volgde, maar na het bekijken van dit filmpje én de test die ik een tijdje geleden met mijn (toen nog) dreumes deed, ben ik nóg alerter en heb ik meer voorzorgsmaatregelen getroffen.